Shfaqja ishte nga fundi, kishte dhe hapat e fundt. Te shikoje mimiken e fytyrave e njerzeve qe ishin ulur neper sedilet perreth, ishin te habitur. Shfaqjet e tij ishin plote adrenaline, mund te degjoje vazhdmimisht ulerima dhe fshikellima te gezuara dhe plote energji, gjithmone ne shfaqeje te tilla njerzit kenaqesh dhe sedilet dyndeshin me deshire per tu kenaqur. Per te harruar sadopak problemet dhe mbingkarkimet e jetes, asnjehere nuk deshtonin keto lloj shfaqjesh dhe sidomos te merziteshin. Ai keto shfaqjet qe ka bere gjithmone e ka ditur se si ta bej per vete publikun, ta kenaqe ate dhe po ata te perpihen nga emocionet e tij. Ai ne fund qe cdo shfaqje e tij te kujtohet, ka bere levizje absolute. Dhe te gjithe kete po prisnin, sepse e dinin tashme qe ai e bente kete per emocione me te medha. Ai ndaloi per disa frange sekondash po mirte ekulibrin, dhe filloi te bente hapat.
Hapat filluan te ndiqnin njera-tjetre, rrotullime, levizje te ngatrruara por perfekte. Kur ai e beri.....i beri levizjet qe nuk harroheshin ne keto shfaqjet qe kishin bere, kur. Kur te gjithe u ngriten ne kembe, ndenjen ne qetesi shurdhuese me sekonda. Kur ajrin e mpiksi nje mix ulerimash, berrtitmash, fshikellimash nga i gjithe publiku. Njerz qe hidheshin me ndihem e miqve ne ajer. Nje vorbull emocionesh dhe veprimesh.Te gjithe u paralizuan nga ai, nga aftesit e tij. Mori veten dhe u perkul, per ti falenderuar te gjithe per pjesemarjen e tyre. Ai u fute brenda por ata akoma nuk po iknin, pas disa minutash filluan te largoheshin.Te gjithe u habiten, sepse ajo ishte kthyer si nje fantazem. Ata u habiten por ai u shokua, ishte perpara tij. Te gjithe po ngriheshin duke u ber zhurme ne ajer, ata po i flisnin duke e kapur nga shpatullat. Por ai ne ato momente ishte shkeputur nga mjedisi perreth tij, po e shikone me vemendje dhe mbeti si statuj. Nuk po i besonte dot syve, ajo....ajo ishte kthyer.
Ajo.
Aj...ajo qenka kthyer, i ferkova syte neqoftese ishte thjesht nje imazh. Imazh i cili me ka perndjekur gjate gjithe ketyre viteve, por nuk ishte imazh ajo qenka kthyer me te vertete. Ndjeva nje shtrengim ne fyt dhe ne stomak, fillova te mirja fryme pak me veshtiresi dhe te pershpejtuar. Por....por vura re dicka, ajo dukej sikur ishte futur ne mendime duke ferkuar ate tatuazhin. Mbase kjo eshte nje shenje, jo cfare thua....ah sikur. Ndjeva disa zera nga mbrapa.Bastien:Josh....na degjon?
"Eh, cfare?"
Rabea:na degjon, apo u shkepute nga bota?
STAI LEGGENDO
4 Stinet
Roman d'amourRipublikimi 3. 20. 2018 8:50 PM Yjet jane gjithmone deshmitar te dy personave, cdo grimce dashurie qe lind ngrihet ne qiell dhe ndricojn pergjithmon si yje. Nese nje trup kur preket dhe ndjen elektricitetin nese syte shendrijn kur e shikojn...