Nisja

156 15 9
                                    

Ata te dy ndiheshin pak ne siklet nga ajo qe sapo ndodhi, dhe nga njohja qe sapo ben. Mund te njoheshin ne ndonje lokal mbase ne plazh ose dhe ne menyra te tjera, por ajo beri qe ata te njiheshin ne kete menyre. Ishin duke u pastruar nga rera qe ishte bere njesh me qelizat e lekures nga kembet, pak nga brylet mbrapa pantallonave dhe bluzes. Pasi u pastruan, mberiten dhe ata te tjeret duke qeshur.

:per te qeshur ishte ne fakt..."thane te dy nje goje, dhe u pane ne sy."

Gioseppe:po te ishit dhe ju dhe ta shikonit nga kenveshtrimi jone, do qeshnit dhe ju.

Josh:dhe mbase, por njihuni me.......

Dhe ai filloi ti njihte me dy miqt e rinj, te gjithe nuk e dinin pse por do beheshin shume te ngusht e kishin kete ndjesi, po e ndjenin. Sepse eshte dhe aura e njerzeve te ben qe te mendosh keshtu, dhe ata nga te dyja palet e ndjenin kete.

:kenaqesia, eshte e jona "thane nje goje."

Denjiel:ju duhet te jeni nje grup miqsh, qe keni ardhur per te bere pushime se bashku?

Josh:me shume se pushime, ketu na sollen, dhe nese ne e bejm qe te funksionoj do rrim ketu.

Lauijan:jeni te rinj?

:po "u degjua nje po, e fuqizuar nga te gjithe zerat e tyre."

:dhe ne po ashtu, jemi te rinj.

Laujan:ne kemi disa dite qe kemi ardhur, po ju?

:sot ne mengjes, mberritem.

Denjiel:ah ok, por nese doni mund t'iu tregojn nje vend ku mund te freskohemi me pije ne nje lokal ketu ne plazh afer ku une me vellain tim vemi zakonisht.

Pasi rand dakort, moren nga makina e tyre cantat dhe i mbyllen pastaj vazhduan rrugen. Tashme ata u ben nje grup, nje grup ku e ndjenin qe midis tyre do filloj nje miqesi e forte. E cuditshme por e ndjenin kete gje, rera bashkuar me ujin e kristalt te detit i njomte kembet e tyre. Duke bere qe ata ta ndjenin ate, filluan te flisnin rreth tyre qe te njiheshin me shume. Ndienin rrezet e arta dhe te ngrohta te diellit qe pushonte mbi lekuren e ekzpozuar ndaj tij, duke ndjer keshtu ledhatimin e ngroht qe ai bente dhe leshonte. Mijera guret mikroskopik qe formonin reren e shkrifet ku po ecnin mbi te, dhe me pas liheshin hapat e bere nga ata te gjithe nga te gjithe qe kalonin afer plazheve. Kishte njerez, kishte shume njerez qe po kenaqeshin, kush me familjen kush me shoqerin si ata. Kush cifte-cifte, nese ata ndiheshin me fat qe gjendeshin ketu. Po ndiheshin shume me fat, sepse po fillonin nje jete te re te gjithe se bashku. Dhe gjeten punen e shumepritur, ishin ne kerkim dhe puna i gjeti ata. Qeshnin, ishin te qeshurat e para qe ata po benin. Lart tyre mbizotronte e kaltra e freskuar perzjer me blun e hapur, do kenaqeshin ketu. Mundesin qe ja dhane nuk do ta hedhin poshte, por do ta perdorin per nje nisje te re. Ishin te entusiazmuar per gjithckan e re qe po i priste, ambienti rreth tyre te bente te levizje dhe jo te rrije ne nje vend. Te bente te cliroje energji kur trupi ishte i karikuar, dhe jo ta mbaje brenda duke e harxhuar duke ndenjur. Ata folen duke thene se tashme ishin shume afer lokatit, dhe ja ben me shenje drejte tij.

Denjiel:ja dhe ku mberritem.

Lauijan:vape apo jo? Ulemi freskohemi, pastaj shikojm cfare mund te bejm me vone. Dhe kush do vej per te gjetur dhe pese cadra te tjera per miqt tane te rinj une apo ti?

Denjiel:me mire ik ti, une po ze vendet.

Lauijan:ok, ashtu e bejm.

Denjiel:po te presim.

Ai u nise per te gjetur dhe pese cadrat te tjera ku ata mund te uleshin, ndersa te tjeret u ulen jashte ne lokal.

Pas 10 minutash...

4 StinetDove le storie prendono vita. Scoprilo ora