Türkiye'den Hindistan'a uzanan bir aşk...
Bahar Hindistan'da kazandığı üniversitede okumak için İstanbul'dan Bombay'a giden genç bir kızdır. Aslında Türkiye'den gidişinin üç sebep vardır. Birincisi Hindistan'a aşıktır. İkincisi o dünyaca ünlü müzis...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mehul elindeki dergilerle stüdyodan içeriye giriş yaptı. Son viraja girilmiş ve iki hafta sonra o büyük konser geçekleşecekti. Elindeki moda dergisini Bahar'a uzattı ve Bahar dergiyi eline alıp sayfaları çevirdi. Mehul bir şey demediği için sadece güzel demekle yetindi. Genç adam oflayıp Bahar'ın yanına oturdu.
"Sadece güzel mi?"
"Ne demem gerekiyor? Yani neden bu dergiyi bana verdiğini bile bilmiyorum."
"Ahhhh, sen de haklısın. Şimdi buradan bir tane Ghaghra seç ve bizde onu sipariş edelim. Konser kostümü için..."
"Mehul, sen ciddi misin? Yani ben, ben Ghaghra mı giyeceğim."
Bahar ve Mehul'un konuşmalarını dinleyen Aftan, hafif bir tebessüm sergileyip onları dinlemeye koyuldu. Bir ara dergiyi eline alıp baktı. Gerçekten harika renkler barındırıyordu. Bakışlarını Bahar'a yöneltip onun da fikrini almak istedi.
"Eğer Ghaghra giymek istemezsen, gece elbisesi de ayarlayabiliriz."
"Sen, delirdin mi? Daha önce hiç Ghaghra giymedim ve bunun hayalini kuruyordum, ne zaman giyeceğim diye. Hemen bir tane seçiyorum."
"Tamam, bu işte halledildi. Seçimini yaptıktan sonra bana haber verirsin. Ben şimdi çıkıyorum."
"Teşekkür ederim, Mehul."
Bahar Aftan'ın giyeceği takım elbiseyi göz önünde bulundurarak bir seçim yaptı. Böylece sahnede birbirlerini tamamlayacaklardı. Biraz daha prova yapıp günü sonlandırdılar. Bugünü de bitirip evin yolunu son defa tuttular. Çünkü önlerindeki iki haftalık sürede çalışmama kararı almışlardı. Konsere bir gün kala üstünden bir kere daha geçiş yapacaklardı. Bu durumda hem Aftan'ın hem de Bahar'ın stresten uzak olmalarını sağlayacaktı.
Akşam yemeği keyifle yendikten sonra herkes odasına çekildi. Bahar'ı buraya getirdiğinden beri Aftan'da gözle görülür derecede değişme vardı. Daha az sinirleniyor ve daha çok gülüyordu. En azından neşeliydi. Tecrübeli bir müzisyen olduğu için de konser telaşı yoktu üzerinde. Bahar telaşlandığı zamanlarda ise onu yatıştırıyordu. Açık söylemek gerekirse evdeki herkes ki başta Bahar, bu Aftan'ı daha çok sevmişlerdi.
Aftan merdivenlerden aşağı inip Bahar'ın odasının önünde durdu. Dün gece yatarken aklına gelen fikri bugün hayata geçirmeliydi. Bahar ile biraz gezip eğlenmeye karar vermişti. Bu aslında bunca zamandır yorulmalarının mükâfatı olacaktı. Kapıyı tıklatıp içeri girdi ve Bahar'ı ummalı bir temizlik yaparken buldu. Genç kız işine yaramayan ya da daha sonra yarayacak olan kitaplarını düzenleyip dolaptaki yerlerine koyuyordu. Ona yardım etmek istediğini açıklayıp kollarını sıvadı Aftan. Bahar hangi kitapları vermesini gerektiğini söylüyor, Aftan da söyleneni yapıyordu. Eline bir kitap daha almıştı ki içinden düşen bir şey duraksattı, Aftan'ı. Yere düşen o şeye baktığında Bahar'ın öğrenci kimliği olduğunu gördü. Üzerini okuduğunda yüzünde bir tebessüm belirdi.
