Türkiye'den Hindistan'a uzanan bir aşk...
Bahar Hindistan'da kazandığı üniversitede okumak için İstanbul'dan Bombay'a giden genç bir kızdır. Aslında Türkiye'den gidişinin üç sebep vardır. Birincisi Hindistan'a aşıktır. İkincisi o dünyaca ünlü müzis...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bu akşam dışarda yemek yiyelim mi?"
"Olmaz, yani çok isterim ama yarın önemli bir sunumum var ve onun üzerinde çalışmam lazım."
"Sen gerçek bir inek çıktın, Bahar sadece iki saatini istiyorum senden."
"Biliyorum canım hatta bende çok istiyorum üç aydır kapalı bir kutuda gibiyim. Ama başka bir akşama erteleyelim olur mu?"
"Tamam ama ders dışında başka bir bahane bul bana. Zira bir tuhaflık var sende."
Bahar umutsuzca dudaklarını büzüp kafasını salladı. Sıradaki kitapları kolunun arasına iliştirip Neha ile yürümeye başladılar. Bahçeye vardıklarında ise Bahar hemen yere oturdu ve Neha'nın da oturmasını bekledi.
"Neyin var senin? Şu son iki haftadır bir tuhafsın, bir, bir şey mi dedi ya da bir şey mi yaptı?"
"Hayır öyle bir şey değil. İki hafta önce kaldığım odaya bir kız geldi. Kız uslanmaz birisi. Yani gece geç saatlere kadar uyumuyor ve benimde uyumama engel oluyor çıkardığı seslerden dolayı."
"Dolayısıyla sen ne ders çalışabiliyordun ne de uykunu alabiliyorsun, değil mi?"
"Evet, bu durum hem derslerimi hem de hayatımı etkiliyor. Yurdun yetkilisiyle konuştum başka bir oda için ama bütün odalar doluymuş ve hiçbir şey yapamazmış."
"Böyle saçma neden mi olur? Kıza uyarıda bulunmadılar mı?"
"Neha, kız umursamaz bir şey, Yüksek sesle müzik dinlemeden tut, yurda gizlice alkol sokmaya kadar her şey var kızda. Açıkçası uğraşmak istemiyorum."
"Yani?"
"Yani, kendime kalabileceğim bir yer bakacağım. Senin de aklında bulunsun olur mu?"
"Tamam canım."
Neha ve Bahar biraz daha konuştuktan sonra oturdukları yerden kalktılar. Bahar'ın son bir dersi vardı v ondan sonra yine zindan hayatına devam edecekti.
Yarın ki sunumu düşündükçe delireceğini hissediyordu. Evet, hazırdı ama sanki bir şeyler eksikti. Offf hepsi şu tuhaf kız yüzündendi. Kulaklığını takıp uzun bir süre daha sunumu üzerinde çalıştı. Kendinden emin olduğu an bırakıp yatağına uzandı. Bitkin ve yorgun hissediyordu. Evet, buradan kesinlikle ayrılmalıydı. Bir yer bulur bulmaz buradan gidecekti.
"Günaydın."
"Günaydın, nasılsın?"
"İdare edemeyecek kadar kötü."
"Sunumun mu kötü geçti, ne oldu?"
"Ahh hayır, o hazır hatta verdim hocaya."
"Hmm, diğer nedenden dolayı, o zaman sevinebilirsin bir yer buldum sana."
