Türkiye'den Hindistan'a uzanan bir aşk...
Bahar Hindistan'da kazandığı üniversitede okumak için İstanbul'dan Bombay'a giden genç bir kızdır. Aslında Türkiye'den gidişinin üç sebep vardır. Birincisi Hindistan'a aşıktır. İkincisi o dünyaca ünlü müzis...
"Evett, evet, evettttt. Anne bu benim en büyük hayalimdi. Sende biliyorsun. Bekle beni Hindistan, ben geliyorum."
"Hindistan..."
Zarife hanım işine devam etmek için tekrar arkasına döndü ve elindeki tabakları dolaba yerleştirdi. Gözünden gelen birkaç damla yaşa engel olamadı tabii ki. Bu durum Zarife Hanım için çok zordu. Kısa bir süre sonra kızı bu ülkeden başka bir ülkeye gidecekti ki bu kızı ile ilk defa hem bu kadar uzak hem de uzun bir ayrılık olacaktı.
Göz ucuyla Bahar'a baktı ve kızının ne kadar mutlu olduğunu gördü. Elindeki kâğıda resmen aşk ile bakıyordu Bahar. Kızının mutluluğu ile mutlu olsa da bir anne olarak yaklaşmakta olan ayrılığın hüznü de çökmüştü aynı anlarda.
"Anne, sen iyi misin?"
"İyiyim kızım. Neden iyi olmamayım ki? Hem benim biricik kızımın hayali gerçekleşmiş, ben nasıl mutlu olmam?"
"Anneeee"
Küçüklüğünden bu yana değişmeyen tek şeydi bu. Küçük bir çocuk gibi yine annesine sıkıca sarılıp annesinin kucağında mutluluğunu yaşadı. Gözlerini bir anlığına kapatıp annesinin o kendine has kokusunu içine çekti. Sonrasında ise yine küçük bir çocuk gibi koşarak odasına çıktı.
Bilgisayarının başına geçip internet üzerinden yapılması gereken işlemleri yapmaya koyuldu. Onun, o küçük dünyasındaki büyük hayalleri gerçekleştirmek için.
"Zarife hatun hiç sesin çıkmıyor bugün. Nerelerdesin?"
"Uğraşma benimle deli oğlan. Hiç havamda değilim bugün."
"Hayırdır Zarife teyze, ne oldu?"
Zarife Hanım elindeki sıcak çay ve kurabiye tabağı ile masaya oturup Bora'ya işaret etti. Bora oturduktan sonra kendisi de onun karşısına geçip oturdu. Bora'nın elini sıkıca tutup derince bir nefes aldı. Giray ailesinin, aile dostlarının ilk ve tek oğluydu, Bora. Ve her zaman bu ailenin bir parçası dahil olmuştu. Zarife'deki tuhaflığı içeri girdiği ilk anda fark etmişti. Tabi fark edecekti. O kadının eline doğmuştu ve onu her zaman kendi annesiyle bir tutmuştu. Kısacası soyadı farklı bile olsa Bora, Zarife'nin oğluydu ve Zarife de Bora'nın annesi...
"Eee, Zarife teyze söyleyecek misin ne olduğunu?"
"Bahar, o ..."
"Bahar'a bir şey mi oldu?"
"Telaşlanma deli oğlan, dur hele bir. Olan bana oldu, kızım iki ay içinde gidecek ve ben onsuz kalacağım."
