She's My Fangirl →j.jk [on-hold]

Track 8

Krishna's POV.

"May kasama ka?" tanong ni Cessandra. Ganyan yan. Nagtatanong sakin.

"Uhh. Wala. Hehe." I'm doomed.

Paano ko sasabihing nandyan ang BTS? Sasabihin ko "Ah. Nakita ko sila sa daan. Tas kinidnap ko.". Bes. Di kapani paniwala eh. Eh kung "Sobrang adik ko sa kanila. Pumunta kong korea at dinukwang ko sila.". Mas bet ko yung pangalawa. Pero asdfghjkl. Wala kasing pwedeng makaalam na andito ang BTS. Lalo na't fan nila kami. Baka ipagkalat sa social media tapos sugurin sila ng sasaengs dito. Ah. So sila talaga Krishna inalala mo? Ha? Do yung sarili mo? Na kapag nalaman ng sasaeng baka sugurin ka. Aba Krishna. Diba papakasalan mo ba si Jeon Jungkook?

Wtf. Kinakausap ko sarili ko.

"Sina Tita?" ay oo nga pala. Salamat Tasia at pinaalala mo sina mame. Tatlong buwan nga palang mawawala sila mame. Tapos mwehehehe. Sina Jungkook 3 months pa comeback. Meheheh.

"Uhh. 3 months daw mawawala. Puntang Japan." sabi ko. Para namang naingit si Tricia. Mahilig sa anime to eh.

"Yaaah~ so madaya." sabi ni Tricia sabay upo sa sofa. Jusko naman.

"Ano ba kailangan niyo?" sabi ko. Kasi naman nandito ang bangtan remember? Paulit ulit na ko. =__=

"Bakit parang tense na tense ka?" tanong ni Tricia. "Oy Krishna. Kilalang kilala kita. Mula balakubak mo hanggang alipunga mo alam ko." sabi niya sakin. Para namang naputa yung reaksyon ko.

"For your information. Wala akong balakubak." sabi ko sabay cross arms. "Wala din akong alipunga!" sabi ko. Aba. Eh sa wala. naman talaga eh.

"Sa kwarto tayooo~" aya ni Almira. Bakit ba lagi silang interesado sa kwarto ko. Ayoko ngang may ibang tao don maliban sakin eh. Hanuba.

"Oo nga!" sang ayon naman nila. Sinubukan ko silang pigilan pero ayaw nilang magpapigil.

Bago pa nila mabuksan ang kwarto agad akong humarang sa pinto nito.

"Magulo kasi yung kwarto ko!" palihim kong pinihit yung door knob. At buti na lang sinunod nila ako. Naka-lock ang pintuan. "Wag na kayong pumasok." sabi ko habang nakaharang pa rin sa pinto.

"Eh ano? Sanay naman na kami." sabi ni Sandrea. Puta. "Buhay mo nga magulo eh. Kwarto mo pa kaya." ay. Putspa? Alam ko magulo buhay ko dahil sa Bangtan. Aba. Di na niya kailangan iduldol sa mukha ko. Alam ko na yon.

"Oo nga." sang ayon ni Tricia. "At tsaka may tinatago ka ba?" tanong niya sakin.

"H-ha? W-wala. Hehe." utal kong sabi. Alam kong pinagduduhan nila ko. Kilalang kilala na nila ko. Pano naman nila hindi malalaman na may sikreto ako? Salaulang salaula naman nila ko.

Tama nga si Tricia. Mula balakubak ko hanggang alipunga ko alam nila. Ay wala nga pala ko non.

Agad agad ko silang hinila pababa mga hayop toh. Baka bigla biglang pumasok ng kwarto ko.

"Matatae ka ba?" tanong sakin ni Tasia. Isang normal na kaibigan lang. Ay hindi lima. Dahil una normal si Mikaela at ako. Yung lima? Uhm. Nevermind.

Nevermind nevermind~ ayan potapete. Napakanta ko ng nevermind ng BTS. Huehue.

"Pitahamnida naman!" yung pitahamnida ay putahamnida. Kota na ko sa mura kaya naman iniba ko.

"Alam niyo..." nagsalita na si Sandrea unnie. "Gumala na lang tayo." sabi niya para di na lo kulitin ng mga unnies ko. Kamsahamnida Sandrea unnnie! ASDFGHJKL. Lab you.