Chapter 15

56 3 3
                                    

Bago pa ako makagawa ng excuse, he pulled me towards the parking area where his Lexus Crossover was parked "wait wait wait, kasi ano, may gagawin pa ako back in Manila" hindi man lang nya ako pinansin, binuksan nya ang pintuan ng passenger seat at pinapaupo na ako "mabilis lang, promise"

Sumakay na ako sa kotse nya at nag dadasal na sana naman hindi ako pag samantalahan nitong lalaking ito. Muka naman syang mabait para maging mamatay tao pero hindi naman laha ng villains mukang bad. My overthinking got cut when I saw us driving into the mountains, it was marvellous. Ang ganda, nope it was beautiful. It was so peaceful. I think this is my new favourite place now "Ang ganda, baba tayo picturan mo ako" excitement was in my voice. Tumawa sya at madaling ipinark ang sasakyan. May kinuha sya na para bang malalaking bag at inabot sa akin.

Napagtanto ko na isa iyong hiking bag. Are we going hiking? What? Talaga? Sa sobrang excitement hindi ko na inisip na ang suot ko ay pang opisina pa "We're going hiking? Talaga? Tara bilis. Gusto ko dun mag papicture" turo ko dun sa magandang view, ngumiti sya at inabot sa akin yung mga damit na pang hiking. Agad agad ang nag bihis dun sa liblib na lugar.

"Tada! Hindi na masyadong haggard right? Tara na." Anyaya ko sa kanya, "hep hep hep, mag lagay ka muna nitong gears baka masagutan ka" tinignan ko lang mabuti yung inaabot nya sa akin, paano ba yun ilagay, tinignan ko lang sya at ngumiti na para bang wala talaga akong ideya, dali dali nya binawi ang kamay nyang naka lahad sa akin at sya na mismo nag kabit ng mga gears sa akin. Pagkatapos nya ako i-assist, sya naman ang nag lagay ng gears nya. He seems like an expert.

Nilabas nya ang kanyang go pro at nag simula na syang mag video, ako ito parang batang masayang masaya picture dito, picture doon, nag papicture pa ako sa kanya. Sinama nya ako sa kanyang video vlog, una ay nag taka ako bakit sya nagawa nito pero yung tumagal, baliwala na lang sa akin, buhay nya yan. Naisip ko na wala man lang kami kuha na mag kasama sa phone ko, kaya't niyaya ko sya na mag-selfie kami "hey, let's take a photo together. Para may remembrance din ako sa first hiking ever ko!!" Tumabi sya sa akin at kinuha sa akin ang phone ko, sya na yung nag picture sa amin dalawa, sabagay mas mahaba naman ang kanyang braso. Selfie stick lang.

We reached the top of the mountain, it took us nearly 2 hours to get there, "sobrang nakakapagod pero worth it" utas nya, I know right, I'm so tired at medyo gutom na ulit, binaliwala ko nalang ang gutom ko at nag picture nalang ng nag picture. Hindi ko namalayan na I accidentally took a photo of him while he was staring at me. Tinignan ko mabuti yung litrato, he was handsome, pilipinong pilipino, parang mala-artista yung datingan. I was so puzzled by his kindness towards me, why is he so nice? Is it because he nearly broke my knees? Is it that?

"Why are you so kind to me, John?"

Chance to fall or walkWhere stories live. Discover now