Thirty Days To Forever

10 - The Visit

Glaiza

Isang linggo ng walang tawag o kahit message man lang si Rhian. Alam ko hindi maganda ang usapan namin ng huli kaming nagkita. Kasalanan mo Glaiza, sisi ko sa sarili ko. Hindi ba ito naman ang gusto mo? Bakit ngayon nagaalala ka? Kasi isang linggo nang hindi niya sinasagot ang tawag ko o sagot man lang sa mga text ko. Pero nag aalala ako ngayon dahil hindi ko na siya matawagan. Kailangan kong makasiguro na maayos ang kanyang kalagayan, nag aalala talaga ako sa kanya. Wala din siyang tweets at instagram update.

- - -

Rhian

Andito ako ngayon sa condo at kararating lang. Grabe kakapagod ang maghapong taping, malayo na pag uuwi pa ako ng Alabang. I didn't bother to charge my cellphone, abala rin ako sa maghapong taping kaya tinawagan ko na lang si Mommy gamit ang phone ni Pia. I don't know but the truth is I just don't want to see Glaiza's name appearing in my phone screen. Naiinis ako kahit namimiss ko siya. Siguro nga humahanga lang ako sa kanya, siguro nga rebound ko lang siya, siguro nga na curious lang ako sa kanya. Siguro nga ganito lang ako ngayon pero pag inalis ko siya sa isip ko, sa sistema ko, at hindi ko siya makakausap ay makakalimutan ko na rin siya. One week of ignoring her and how do you feel now Rhi? Pangangamusta ko sa sarili ko. Fine, still breathing, doing my daily routine and working effectively, sagot ko sa sarili ko. Are you really alright? parang bulong ng boses sa akin. Here I am again talking to myself. Of course I am alright, I said firmly. It's easy to fool others but not ourselves. So Rhi, are you really alright? Yes. Slight. Not really. No. All of the above. Yeah right Rhi. All of the above. I took a deep breath and took a rest then after a few minutes I decided to take a shower when I heard my landline phone ringing. Just then I remember my cellphone, I lifted the wireless phone to take the call while walking to get my cellphone and charge it.

"Hello?"

"Sa wakas sumagot ka rin." Si Bianca "What happened to your phone?" tanong niya sa mataas na boses. Mukhang galit ba to?

"Hey, Best are you mad?" tanong ko.

"Where have you been all day? I've been trying to call you? Why's your phone off?" tanong muli niya. "You got us worried." sabi niya

"OA mo, B ha? sana tinawagan mo si Ms. P. Hindi ko na naopen ang cellphone ko at hindi ko pa naicharge at saka nakausap ko na si Mommy." paliwanag ko.

"Yes Ms. P told me nasa taping ka but the point is bakit hindi naka on ang cellphone mo."

"Wala lang." walang buhay kong sagot.

"Are you avoiding someone?"tanong na niya.

"No." sagot ko.

"Oh yes, Rhi. You can't lie to me." balik niya.

"I need to sleep now." pag iwas ko.

"Ok, then go home." rinig kong utos niya.

"I'm already here at the condo, remember you even called this number?" rason ko.

"I mean your house." she corrected.

"I can't, I'm already in bed and besides I already called Mom that I'm not going home tonight." katwiran ko.

"I said get your ass of there and go home or you'll gonna regret if you don't leave right now!" sigaw na niya.

"Hey what's wrong with you, may nangyari ba sa bahay?" alala ko ng tanong.