Yavaşça perdeyi açıp karşı balkonda sokak lambasının ışığıyla aydınlanan ona baktım. Eskitme bir sandalyeye oturmuş,sol elini balkon demirine yaslamış diğer elindeki sigarasını dudaklarına doğru götürüyordu. Yelkovan akrebin üstünde durduğunda saat...
Sebebi ne ? Seni bir bıçak yarası gibi hatırlamamın sen böyle uzakken sesini duyup Yerimden fırlamamın sebebi ne ? Nazım Hikmet
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ensar !İçme şu çayı gezerek." Kimileri uyandığında gözlerini sevgi sözcükleri duyarak açardı. Kimileri de benim gibi bağırışlarla uyanmak zorunda kalırdı. Annemin Ensar'a bağırması ile gözlerimi açtım. Tavan ile bakışırken aklıma gelen yüz ile dudaklarıma istemsiz bir gülümseme yerleşti. Yıldızlar gibiydik birbirimize,yakın görünüyorduk ama uzaktık. Dün gece "git uyu" demesini beklermiş gibi yatağa girer girmez uyumuştum. Dört yılımın en rahat,huzurlu uykusuydu. Yatakta doğrulup bağdaş kurarak oturdum. Ellerimi açıp "Allahım bana bir yol göster ona çıksın. Amin" odamın kapısına vuran terlik ile sinirle yataktan kalktım. Hızla kapıyı açıp salona geldiğimde elimi belime atarak"Bir haftasonum var bir uyutmadınız" diye bağırdım.
Babamın gür sesi evde yankılandı "Mihrimah !" Babama baktığımda başını iki yana olumsuz anlamda sallayıp homurdandığını gördüm. Salondan çıkacakken "Abla bulaşıkları yıkayacakmışsın" odamın kapısına geri geri gidip salona doğru bakıp Ensar'a soldan sekizinci parmağımı gösterdim. Ensar yalancı bir şaşkınlıkla 'a' yı uzatarak "Baba" deyince "Tamam ben şey yaparım yıkarım ben." Ensar sinsice güldü babam "Ensar Şeref"diye seslenince Ensar homurdanarak babama baktı. Bu sefer ben ona sinsice gülüp odama girdim. Şeref babaannemin adıydı ve babaannem Ensar doğduğunda kız da olsa erkekte olsa adının verilmesini isteyince ikinci isim olarak Şeref adını vermiştiler. Ensar da babaannemi sevse de Şeref ismini sevmiyordu. Bu da benim ona karşı kullandığım sinir etme yöntemlerinden biriydi. Bir keresinde kitaplarımdan birini benden habersiz kızın birine vermişti ve bende haliyle şartaller atmıştı. Kızın yanında ona Şeref diye seslenmiş ve asıl adının şeref olduğunu arkadaşlarının Ensar dediğini söylemiştim. Kız da bu tür şeylere çok önem veriyordu. Kitabı Ensara geri verip ondan ayrılmıştı ve Mutlu son !
Bulaşıkları yıkadıktan sonra Ensar ile pes attık. Beni 6-3yenmişti. "Kızım sen daha toysun. Doğru söyle bu zamana kadar birini hiç yendin mi ?"Yastığımı yüzüne bastırıp çektim. "Okulda bir kaç kişiyi yenmiştim,lisedeyken." Ensar kahkaha atıp "Onlar nonoştur."deyince yastığımı daha çok yüzüne bastırdım. Üstüne atlayıp "Oğlum bak saçlarını tel tel yolarım. Zaten sinirliyim dünden beri."Ensar beni üstünden itip "Ne oldu kız malum gün mü yaklaştı ?"Dehşet içinde Ensara baktım. "Utanmıyor musun ablanla böyle konuşmaya it herif !"Ensar ayağı kalkıp "Nerden buluyorsun bu lafları Allah aşkına it herif diyorsun, mal beyinli diyorsun. Nasıl türetiyorsun bunları anlatsana biraz."dediğinde dolmuş şöförü gibi gülüp elimi omzuna koydum. "Zor olmuyor be Ensar sana bakıyorum bir anda türüyorlar. İlham kaynağım sensin yani."Omzundaki elimi itip "Tebrik ediyorum laf sokmada kendini geliştirmişsin sen böyle şeyleri düşüne dur ben Yağız'ı arayayımda gelsin adam gibi bir pes atalım"deyip odamdan çıktı. Annem Gül teyze ile güne Babam da Yiğit'in babası Ahmet amca ile balık tutmaya gitmişti.
