D.O.mestic Diary √

2.Bölüm"Böyle Desteğe Can Kurban"

Zaman durmuştu,insanlar durmuştu,ben zaten durmuştum.

Biliyorsunuz en büyük alışkanlığım saçmalamaktır ve yine saçmalıyorum.Kusura bakmayın sadece biraz edebiyat yapmak istedim.Hiçkimse falan durmadı yani.Hatta o kadar ki herkes dönüp bana öfkeli bakışlar atmıştı.Kyungsoo hariç...

Evet o Petito ayıcığı şaşkınlıkla bana bakmıştı.Eliyle bir de kendini işaret etmesi yok mu..Sanırım rüyada falandım.

Ben hiçbir zaman yüzsüz davranmazdım-yani babamdan para dilenmem hariç.Özellikle de saygı duyduğum kişilere karşı.Ama Kyungsoo petitosunun mimikleri yok mu..Yeter artık yok dediğinizi duyar gibiyim ama maaalesef var.Böyle bir şey var ve bir tek ben de farkında değilim.

Ama o öyle bana dönünce bütün ampuller sönmüştü kafamda.Kafamdaki tilkiler'kapa çeneni o D.O'diyordu sanki.

Sadece kafamı sallamakla yetindim.Hem de ne sallayış.Kafam kopacak gibi hissetmiştim.Resmen kafa sallayışımla'evet senden başka kim olacak salak'demiştim,böylesi kafa sallayışlarım var işte.

D.O ise hala gözlerini açmış bana bakıyordu.O neydi o?Dehşet falan mı yoksa bir kedi gördüm sanki bakışı mı?O lafı Tweety söylediğine göre ikisi de aynı anlama geliyordu.Ne yani o kadar mı çirkinim Kyungsoo?Şimdi ben Sm'e giremeyecek miyim Kyungsoo?Bir imza bile mi vermezsin?Tamam, sustum.

Ve hafızamdan silinmeyecek o anlar!D.O kalabalığı yararak yanıma geldi ve ben şaşkınlıkla ona bakarken önümde diz çök-Yok daha neler öyle bir şeyi anca ben ona yaparım!Tabi ki şaka yapıyordum!

Bahsettiğim sahne tam olarak şuydu:D.O arkasını döner-hem de jet misali!- Kai onu iteler ve hayranlar bana 'yazık biz bile bu kadar düşmedik' der gibi bakışlar atarlar.Ben de kös kös başımı öne eğerim.

Ama ben bunu sormaz mıyım onlara.'Bu sözümü bir yere yazın sizi salaklar çünkü bir gün size o gülüşünüzü yedireceğim.' desem iyi olurdu tabi ama kimse duymayacağı için..

Ben kendi içimde kırk tane savaş verdikten sonra nihayet normal insan formuna döndüğümde farkettiğim ilk şey iki arabanın ve tabi ki Exo grubunun çoktan ortadan kaybolduğuydu.Tabi ben de bir ünlüler kervanını daha kaldıramayacağım için şirkete doğru yürümeye başladım.

Şirketin kapısının önüne geldiğimde izbandut kılıklı adamlar tarafından anında durduruldum.He ben de Lee Soo Man'ı bıçaklayacaktım zaten.O yüzden elimi kolumu sallaya sallaya giriyorum içeri.Allah'ım ya birini durdurmasalar olmayacak zaten.

"Sera Parker."dedikten sonra adımı onlara göre ters-bize göre gayet normal-şekilde söylediğimi fark edip"Parker Sera"dedim.

Adam bana nerdeyse azarlar gibi bakıp"Sm ünlü seçmeleri,18.kat 107 nolu salon."dedi.Bu sefer ben adama akıllı ol dermiş gibi baktım ve asansöre binmek için ilerlemeye başladım.

Asansörün önüne geldiğimde nerdeyse 'nayır nolamazzz'diye bağıracaktım.Asansörün üstünde kafam kadar kağıtta-merak etmeyin kağıt küçük kocakafalı değilim yani-asansörün arızalı olduğu yazıyordu.Tam 18 kat mı çıkacaktım şimdi?Ben daha oturduğum koltuktaki kumandaya uzanmaya üşenirim.Şimdi bir de seçmeler için de olsa o kadar katı yürüyeceğim.Gör işte Kyungsoo neler yapıyorum Sm'e girmek için.Tam ibretlik!

Girdiğim koridordan gerisingeri dönüp merdiven olduğunu tahmin ettiğim yere doğru yürüdüm.Neyseki doğru tahmin etmişim bir de merdivenleri bulmak için uğraşmayacaktım.Yürü Sera yürü daha çok çıkacaksın bu merdivenleri.Bak bak cümlemden fışkıran özgüvene bak!Sanki ben şirkete çabamla girmeyeceğim de sm beni zorla yanına alacak. Hayranım böyle konuşmalarıma(!)