D.O.mestic Diary √

FİNAL 2 "Petito'suna Aşık Olan Kız"

Vakit oldukça geç olmuştu.Bir iki saat sonra etraf zifiri karanlığa bürünürdü büyük ihtimalle.

BUNA RAĞMEN ROY LEE BENİ DAĞ BAŞINDA BIRAKABİLİYORDU!!

Çok zeki Roy Lee'ye göre D.O beni uçurum kenarında bekliyordu.

'Kalbini az daha bırakmak üzere olduğu yer'

Bu karanlıkta?

Birbirimize el yordamıyla buluruz artık.Ne romantik!

Her ne kadar beni beklemesini söylesem de ,Roy Lee ben arabadan iner inmez gaza basıp gözden kaybolmuştu.

Arkasından yüzüme yüzüme savurduğu tozları yutarken aklıma çeşit çeşit ihtimaller gelmeye başlamıştı bile.

Belki de D.O'ya silah zoruyla, burada buluşacağımızı söyletmişlerdi ve babamın düşmanları beni burada enseleyecek-

Bir dakika...Babamın düşmanı var mıydı ki?

Yeterince toz yuttuğuma emin olduktan sonra ellerimi cebime sokup uçuruma doğru yürümeye başladım.Telefonum yanımda olmadığı için kendimi bir garip hissediyordum, ama zaten D.O'yla beraber olacağım için bu pekte sorun değildi.

Ama D.O beni tam olarak nerede bekliyordu?

Hala uçuruma doğru bodoslama gittiğimi farkedip durdum.

Neden uçuruma doğru gidiyordum ki?

Ne bekliyordum?D.O uçurumun aşağısından bana el mi sallayacaktı?

Uzun bir süre etrafa bakınıp durdum.Belki de D.O gelmemişti?Belki de bana doğum günümde şaka yapmak istemişti?Onun tarzı olmadığı halde hem de?

Topuklarımın üzerinde dönmemle ayağımın altında bir hışırtı duydum.

Yerde bir petito çikolatası vardı.

D.O kendi gelmeyip kopyasını mı göndermişti yoksa?

Eğilip çikolatayı aldım.Biliyorum,yerden yiyecek toplamamalıydım ama petitoydu bu.

Ayrıca ambalajı da üzerinde.

Benim için bırakılmış gibi duran çikolatanın ambalajını açmaya çalıştım.Üzerindeki bir şey çikolatayı açmamı engelliyordu.

Çikolatayı ışığa tutunca üzerine yazılı bir kağıt sarılı olduğunu farkettim.

Bu yazı bana mıydı?

"Mmm..merhaba?Sera?Herneyse eğer Parker Sera değilsen lütfen bu çikolatayı yere bırak,çünkü sahibi var."

Sırıtıp okumaya devam ettim.Büyük ihtimalle gecikeceğini anladığı için beni oyalamaya çalışıyordu.

Akıllı petitocuk.

"Sera,

Doğum gününü kutlamamı bekliyorsan bekleme.Kutlamayacağım.Ama hediye benzeri bir şey düşündüm.
Bugün tamamen sen olacağım!!Farkettin mi bilmiyorum ama notun başından beri bir kere bile romantik konuşmadım."

Notun başına dönüp yeniden okudum.Haklıydı.

"Evet.Tek bir romantik kelime bile etmeyeceğim.Her ne kadar hiç bıkmadan 'seni seviyorum' demek istesem de demeyeceğim çünkü mutluluktan bile olsa ağladığını görmek istemiyorum.Bu..beni incitiyor çünkü."

Hey!Romantikleşmeye mi başlamıştı,yoksa bana mı öyle geliyordu?

"Her neyse.İlk randevumuzun nerede olduğunu hatırlıyor musun?Oraya gitmen lazım."