lost

lost 5

Het was leeg en donker. Ik schreeuwde, rende en zag geen hand voor ogen. Ik hoorde dat ik gevolgd werd. Dat ik het slachtoffer zou zijn van een vreselijke moord. Een moord door iemand wie ik vertrouwde. Ik viel. Er naderden voetstappen. En zwaar gehijg kwam boven met hangen. Ik voelde een mes bij mijn keel. Ik slikte en begon sneller te ademen. Hij scheurde mijn kleren stuk tot ik bijna naakt was. Ik was bang heel bang. Ik gilde, ik schreeuwde en probeerde mezelf los te rukken.

Op dat moment hoorde ik in de verte: ‘Mama wat is er?’ Het was een vertrouwde stem wie ik elke dag hoorde. Het was mijn dochtertje. Ze herhaalde haar vraag, niet een keer, niet twee keer maar wel 8 keer. Na die keer besefte ik pas dat ik op haar reageren moest. ‘Er is niets schat.’ Ik wist dat er wel degelijk iets was. Ik stond blank van het zweet en besloot te gaan douchen. ‘Nina speel jij maar even, mama gaat douchen,’ zei ik tegen haar.

Het warme water was heerlijk als altijd. Ik wist niet of meer mensen dat deden maar vaak als ik er onderstond waste ik eerst mijn haar en lichaam hier deed ik dan ongeveer 8 minuten over. Daarna stond ik er nog een half uur onder voor niets maar gewoon omdat het zo fijn was. Vandaag zat dit er niet in. Ik moest werken en Nina moest naar school. Nina moest naar school!! Ik was er met mijn gedachten de laatste tijd niet helemaal bij. Al vond ik dit niet gek.

Het was al weer eind februari. Ik wist dat de aankomende maand, een maand was waarin ik veel zou moeten regelen. Op mijn werk in pauzes dacht ik veel na over dit soort dingen. Na al dit gepieker altijd nog in dezelfde pauze besloot ik de verblijf mogelijk heden voor Nina op een rijtje te zetten.

Mijn vader

Mijn moeder

Nina haar vader

Nina haar opa en oma

 

Meer wist ik er niet. Vrienden of vriendinnen had ik eigenlijk niet echt. Of toch wel… Ja natuurlijk Nathalie mijn studie vriendin. En zo voegde ik ook haar toe aan mijn lijstje.

Vriendin Nathalie

 

Voor elk persoon ging ik nadenken waarom wel en waarom niet.

Mijn vader: Mijn vader is altijd een man geweest met losse handen, dit is dan ook de reden dat ze gescheiden zijn. Of.. dat is mij verteld, ik zelf dacht dat er wel meer aan de hand was. Na niet lang nadenken wist ik vrijwel zeker dat ik mijn dochter niet bij hem zou willen achter laten. Dus ging is verder.

Mijn moeder: Mijn moeder was er altijd wanneer ik haar nodig had. De rede dat ik haar nooit meer zag was omdat ze nogal boos was toen ik haar vertelde dat ik zwanger was van Nina.

-Flashback-

‘Eu.. mam ik moet je iets vertellen,’zei ik.

‘Wat is er schat? Je kunt me alles vertellen dat weet je toch.’

Die woorden gaven mij goede moed.

Ik draaide er eerst een heel verhaal omheen maar uiteindelijk zei ik het.

‘Ik ben zwanger mam.’ ik keek omlaag, naar de grond, niet dat deze mooi was, maar gewoon omdat ik mijn moeder niet aan durfde te kijken.

Ze zei niets. Ik dacht dat ik tranen in haar ogen zag staan.

Het enige wat ze zeggen kon was: ‘Van wie?’ Nu wist ik het zeker, ze stond op het punt om in huilen uit te barsten.

Voor ik antwoord kon geven schreeuwde en gilde ze dat ik vertrekken kon.

Ik had haar de pil kunnen vragen en ze gaf me nog net geen schreeuwende preek over condooms. We stonden midden op straat. De halve buurt keek naar ons. Ik rende weg.

-Einde flashback-

Ondanks dat wat mijn moeder had gezegd of eigenlijk geschreeuwd die dag, ik hield van haar. Ik besefte me ook maar al te goed dat het haar overviel. Daarmee besloot ik dat ik mijn moeder niet uit zou sluiten zoal ik bij mijn vader gedaan had.

Er ging een soort bel in mijn hoofd waaraan ik een soort van hoorde dat mijn pauze erop zat en ik hier een andere keer mee verder moest.

--------------------------------------------------------

hey hey

lekker lang hoofdstukje

hoop dat jullie het leuk vinden!

comments, votes en promoten mag altijd natuurlijk

en tips en ideeën zijn zeker weten welkom!!

xx dinise