lost

lost 2

Vrijdag was een lange maar vooral regenachtige dag geweest, dus zo'n dag dat ik nergens zin in had waardoor ik dan ook optijd naar bed gegaan ben. Morgen zou ik met Nina naar het strand gaan lekker uitwaaien. Het vriest niet het gaat morgen ook niet regenen begreep ik dus zag ik geen rede dit niet te gaan ondernemen. Nog niets heb ik haar gezegt hierover maar dat ze optijd in bed lag is gelukt en dat alles zonder dat ze argwaan kreeg, dat denk ik omdat ze normaal best nieuwschierig kan zijn en alles weten wil. Na een poosje liggen nam de vermoeidheid toe en viel ik vrijsnel daarna ook in slaap met als doel morgen een super dag met Nina te gaan hebben.

'Mama, mama, mama!! Wakker worden.' Nina stond aan de rand van mijn bed te schreeuwen waarbij ik al vermoedde dat ik vergeten was mijn wekker te zetten en gelijk had ik. Het was elf uur en ik had juist die trein van dit tijdstip willen halen. De volgende trein gaat om twaalf uur wist ik dus besloot ik gauw op te staan.

Nadat gehaast zaten Nina en ik in de trein. Ik had haar thuis al verteld dat we vandaag een dagje uitgingen. Wat ze niet wist was dat ik haar vandaag ging vertellen over mijn studie. Ik probeerde niet te zenuwachtig te zijn en er gewoon een leuke dag van te maken. Na een lange trein reis kwamen we aan in Scheveningen, Nina keek haar ogen uit dat is erg leuk als moeder om zoiets mee te mogen maken. Wanneer mijn dochter blij is ben ik dat ook en andersom geld dit hetzelfde. Ik stelde voor om richting het strand te gaan. Omdat het naar het strand best een eindje lopen was gingen we met de bus wat voor Nina toch nog best lang duurde. 'Mama ik zie de zee!!' Ik schrok op uit mijn gedachten. Op dat moment bedacht ik dat ik moest reageren op haar uitspraak. 'Nina niet zo hard schreeuwen er zijn meer mensen in de bus.' Nina keek me onschuldig aan omdat ze wist dat ik daardoor nooit lang boos kon zijn. 'Mama is niet boos maar let er op schat.' Dat was iets wat ik zei, waarom ik dat deed was een raadsel zoiets zei ik nooit. De rede hiervan was dat het in een groot deel van de gevallen niet nodig was. De bus stopte, we stapten uit en Nina rende als een gek richting de zee. 'Nina niet...' Ik was al te laat een strandbuggy reed vol op haar.