stripper (girlxgirl clexa au)

19

"Lexa, kahvaltı hazır!"

Lexa çocukluğundan beri onunla olan, ailesi olan kadının sesini duyar duymaz gözlerini açtı. Odasından çıktı, sandalyede uyuduğundan her yeri ağrıyordu ama Clarke rahatça uyumayı hak etmişti. 

"Ne oldu sana!" Anya Lexa'nın yüzündeki morlukları görür görmez bağırdı.

"Açıklayabileceğim bir şey." Lexa olanları açıkladı.

Anya ayağa kalktı ve masaya yumruğunu vurdu. "NE YAPTIĞINI SANIYORSUN AMINA KOYAYIM?" 

Lexa dişlerini sıktı, yaptığı şeyin bir özrü olmadığını biliyordu.

"Sana söylemiştim. Bu kız beladan başka bir şey değil!" 

"Clarke'ın suçu yoktu, benim yüzümden kavga çıktı."

"Ya tabi, eminim öyledir! Eğer o kendini beğenmiş zengin kızı bir daha görürs-" 

"Eee?" Kapı açıldı ve Clarke Lexa'nın odasından çıktı. "Onu bırakmamı istiyorsun ama yapmayacağım, Anya." 

"Bu prensesi çok aradın mı? Gerçekten sinirlerimi bozuyor!" Anya gözlerini devirdi ve masaya oturdu.

"Günaydın Clarke. Bi' şeyler yer misin?" Lexa gülümsedi ve elini uzattı, Clarke elinden tuttu ve kıza sokulup öptü. 

"Öğğğhh, kusacağım. Mahsus mu yapıyorsunuz?" Anya mısır gevreğini az kalsın kusacaktı. 

"Sadece kahvaltıya davet ettim Anya." Lexa ablasına gülümsedi. Anya gözlerini devirdi.

"Hmm, yaralarını bir şey olmadan dezenfekte etmemiz lazım." Clarke boğuk kahkahasını keserek konuştu. 

"Olur." Lexa masaya oturdu. 

Clarke ilk yardım çantasını bulup getirdi ve Anya'ya baktı. 

"Seni hala sevmiyorum." Anya kollarını göğsünde bağladı, Clarke'ın alaycı gülümsemesinin silinmesini bekledi. "Buradan gitsem iyi olur, önümde yapm-. Neyse. Yemeğini ye, Lexa." Anya masadan kalktı,  ceketini alıp apartman dairesinden çıktı. 

***

"Tamamdır, bitti." 

"Geçen gece... Yapmam gerekeni yaptım."

Clarke dikkatlice Lexa'nın çenesini okşadı. Morun tonlarında renkler, görkemli yüz şeklinde yayılıyordu. "Yargılamıyorum. Ben de aynı şeyi yapardım."

"Yine de hoş değildi. Benim hakkında düşündüklerini değiştirdim belki de."

"Hala olduğun kişisin. Lexa'sın. Kusurların ve güzel olan her şeyinle benimsin. Şiddetten hoşlandığım yok ama benim yanımdaydın. Önemli olan buydu."

Lexa gülümsedi, Clarke'ın ona verdiği değer onu çok mutlu ediyordu. Onun gibi birini hayal bile edemezken kendini olduğu yerde bulmuştu.

"Şimdi yemek yiyebilir miyiz?"

***

Lexa morlukları saklamak için makyajla elinden geleni yaptı. Okuldakiler büyük ihtimalle gece kulübünde çıkan olayı duymuşlardı, sanki herkesin ondan korktuğu lise yıllarına dönmüş gibiydi. Kalabalık koridorlarda insanlar onun geçmesi için çekiliyordu, bulunduğu ortamın ne kadar patronuymuş gibi hissetse de bu Lexa'ya doğru gelmiyordu. Eski hayatını geride bırakmak için çok uğraşmıştı. Clarke'ın bu olayla anılmasını istemiyordu.

Derslerde dikkat çekmemeye çalıştı, kalabalık ortamlardan kaçındı ve tenhalıkta huzuru buldu.

Kulaklıklarını takıp ödevlerine başladı. İşe gitmeden bitirmek istiyordu. Mr. Wallace ile sıkıntı çıkacağı aşikardı. İşi görüntü üzerineydi ve bok gibi gözüküyordu, vücudunda kavgayla birlikte uykusuzluğun da izleri vardı.