I felt the electricity flow from his finger through my lips. Agad kong tinanggal ang daliri nyang nakadikit sa labi ko.
Napaiwas ako ng tingin habang sya nakatitig pa rin sakin. I flush scarlet.
Nakaka-conscious..
"Damn Terence! Stop staring at me!" I scold him.
"But I can't help myself not to stare at you.. You know how much I wanted to stare on that beautiful face of yours."
I take a deep breath. "Tigilan mo na please.. Hindi na ako mapakali.."
I almost hear his smile. Naka-iwas pa rin ang tingin ko sa kanya.
"What's wrong? I'm just enjoying the view."
Aaarrgghh!!! Hindi ko na matiis. Nagwalk-out ako. Naupo ako sa mga vacant seats sa may corridor. Napahilamos ako sa mukha ko. No no no! Diba sinabi na nya that he already set me free? Pero bakit iba ang pinapakita ng actions nya? Uggh!
I felt someone's sits beside me.
Bigla akong nakaramdam ng panggigigil! Asar!
Napa-angat ang tingin ko sa kanya. Nakangiti pa sya sakin.
"Stop smiling like that.. It irritates me." umayos ako ng upo at nakatingin sa harapan ko against the wall.
"Yeah I know.. But It helps to relax my day.. Seeing you now makes my heart melts.."
Sa bawat puri nya sakin.. Paksyet! Pwede na akong himatayin. Ano ba talagang gusto nya? Is he really wants to back-off or what?! Naguguluhan ako sa pinapakita nya!
"Ano ba talagang gusto mong mangyari? Sumuko ka na sakin diba? And now what's this? Like your actions is contradicting on what you've already said."
Ngumiti sya ng tipid. "Gusto kong maging magkaibigan tayo."
Na-shocked ako pero hindi ko pinahalata. Parang may kirot sa dibdib ko sa sinabi nya.
"Kahit yun lang sana maibigay mo.. Masaya na ako kahit yun lang.."
Hindi ako nakakibo. Anong dapat kong sabihin? Mahal ko sya tapos magiging kaibigan ko lang? Fck!
"No. I don't want you to be my friend."
Nagulat sya ng kaunti. Tss. Hindi pa rin sya sanay na narereject.
Ayoko! AS IN NEVER!
"I see.. I know how much pain I've caused you kaya kahit pagkakaibigan lang hindi mo maibigay.. Naiintindihan kita. Hindi kita pipilitin kung yan ang gusto mo.."