31 KATLİAM

Dahiyane Fikir!

CLARA..

Ölebilirdik. O an ölebilirdik. Kesinlikle sıçtık! Etrafımızdan karartılar geçip duruyordu. Hepimiz sırt sırta vermiş birbirimizi savunmaya çalışıyorduk. Bir fikrim vardı ama zombiler içindi. Bu lanet şeytansı ruhlardan kurtulmak için ne yapıcağımı bilmiyordum. Işıklar açılıp kapanmaya başlamıştı. Tanrım! O şeytansı şey hepimizin içinden geçiyordu. Yere yığılıyorduk. İçimden bir ses bunun okul müdürü olduğunu söylüyordu ama hiçbirimiz şu an hiçbir şey için emin değildik. Olamazdık... Bi anda ortaya çıktım ve 'BİZDEN NE İSTİYORSUN? NEDEN YAPIYOSUN BÜTÜN BUNLARI SÖYLESENE!?' o anda önümde kıpkırmızı gözleriyle ve şeytansı bakışlarıyla bir ruh belirdi. Etrafımda dönmeye başladı ve ardından arkadaşlarımın içinden geçti ve gitti! Tanrım! NEDEN BİZE BUNLARI YAŞATIYORDUNKİ! BU LANET DEPODAN SAĞ ÇIKACAĞIMIZ BİLE OLASI BİR KESİN DEĞİLKEN BİZ BURADA NE HALT EDİYORDUK! BIRAKIN GİTSİN! BU LANET DÜNYADA YAŞAMAYA NE GEREK VARDIKİ! Arkadaşlarım yerde yığılı kalmıştı. Hera ya yardım ettim. İyi görünmüyordu. Nasıl olabilirdiki?.. Zombiler kapıları kırmaya çalışıyordu. Nick ve Stephan a Kantincilerden birini getirmelerini istedim.  tam soru soracaklarken 'Çabuk! Burdan sağ çıkmak istiyorsak bunu yapmak zorundayız anladınızmı!' Hiç duraksamadan kantinci bay Fresh i getirdiler. Planım önlüğe benzer bişey giyip o adamın organlarıyla kamuflaj yapmaktı.(Fikir The walking dead ten çalıntı:)    )   Böylece ölü kokusu ve kanlı bir görüntüyle arlarından geçmiş olucaktık! Emin değildim ama başka çaremiz yoktu. Adamı parçalamaya başladılar. Kanları ve organları üstümüze sürdük. Onları zombi takiti yapmaları için sıkıca tembih ettim. Gerçekten iğrençti! Chole dayanamayıp kusmuştu! Aslında böyle bir durumda ona laf edemezdim. Haklı sayılırdı. Çünkü yaprığımız iş gerçekten mide bulandırıcıydı.   Ellerimize silahları aldık ve ben kapıyı açtım. Zombi sesleri çıkararak ve yürüyerek geçmeye çalışıyorduk. İlk bir kaç zombiyi atlatmıştık. Bizi kokluyorlardı. Dikkat çekiyorduk ama saldırmıyorlardı. Dışarıda neredeyse yüzlerce zombi vardı. Başımı havaya kaldırdım ve o karartının bi ağacın tepesinde bizi izlediğini gördüm. Konuşursam biliyordumki zombiler saldıracaktı. bu yüzden susmayı yeğledim. O şeytansı şey gözümüzün önünden geçti ve okula girdi. Chloe bağırdı. Onun bağırmasıyal hepimiz olduğumuz yerde kalakldık ve korkuyla birbirlerimize bakmaya başladık. Bir zombi bize doğruldu ve chloe ye doğru bağırdı. İğrençti. Chloe yi baştan aşağı kokluyordu. Sonunda Chloe yi boğazından ısırmıştı. LANET OLSUN! KOŞMAYA BAŞLADIK! chloe dizlerinin üstüne çökmüş ölümünü bekliyordu. Tüm zombiler ona doğru koşuyorlardı. Bana son bakışın gördüm. Gözündeki son damlayı.. Ve iki saniye sonra zombilerden görünmez olmuştu. Diğer zombiler bize doğru geliyordu.Hepimiz var gücümüzle koşuyorduk! Okulun kapısına geldiğimizde içeride zombi olmadığını gördük! Hemen yukarı çıktık. Hera yere yığılmıştı aniden! Duracak vaktimiz yoktu. Daemon onu kucakladı ve yemekhanye çıktık.! Kapı kilitliydi 'Hey açın kapıyı çocuklar biz geldik' diye bağırıyordu Nick! Kapıyı yumruklamaya başladı. Kapıyı Tom açtı. Heryeri kan içindeydi. 'ŞŞŞ SESSİZ OLUN! İÇERİDE ZOMBİ VAR!' NE NASIL OLURDU BU! LANET OLSUN!   'Olamaz kim? nasıl?' Diye sordu Stephan.  Tom  ' River!  ısırılmıştı ve biz onu içeri almıştık. Ve öldü ve ve ve işte marrye saldırdı. Çocuklar soru sormayın ve yardım edin!'  'Şu an kaç taneler?' Diye atıldı Daemon. Bir yandan kucağında Hera yı taşıyordu. '2' Dedi Tom. Nick ve Stephan gidip onları öldürdü. Olamaz! bir günde bu kadar insan, dost nasıl ölebilirdi? NASIL?...

selin♥

resim:marry♥