31 KATLİAM

Sır.

CLARA..

Sanırım bugünle birlikte 19 günü bitirdik. Herayı hala bulabilmiş değiliz. Dün akşama doğru bir zombi Seth e saldırdı. Zombiyi öldürmek için üstüne atılmıştımki birden gözlerim karardı. Seth bir yandan yardım çığlıkları atarken bende yere düşmemek için çabalıyordum. Elimdeki bıçağı var gücümle savuruyordum ve Seth e onu kurtaracağıma dair sözler veriyordum. Arkamdan bir zombi beni tuttu ve sarsmaya başladı. Ne yapacağımızı bilmiyorduk. Adeta kör olmuştum ve bıçağı savurduğum yerleri göremiyordum. Arkamdan bir ses ''Şu buçağı savurmayı bırakmalısın'' dedi.  Aynı anda zombi beni ısırmaya çalışıyor ve Seth de üstündeki zombiden kurtulmaya çalışıyordu. ''YARDIM EDİN!! LÜTFEN.'' diye bağırdım. Sesim ağlamaklı çıkıyordu. Zombi saçlarımı çekiyordu ve beni yere düşürdü. Zombinin kafasından tuttum ve sıkabildiğim kadar sıktım. Ölü olduğu için kafatası ve derisi oldukça yumuşaktı. Yüzüme kanlar fışkırıyordu. Zombinin kafatasını parçaladım  ve birden gözlerim açıldı. Arkamdan biri bana gülüyordu. Bakmadım ve Sethe saldıran zombiyi öldürdüm. Sethin midesine dadanmıştı ama neyseki ufak bir sıyrıktan başka bir şey yoktu. Hemen bize gülen kişiye döndüm ve yakasına yapıştım. O anda onun Micheal olduğunu gördüm. ''NE HALT ETTİĞİNİ SANIYORSUN SENi İŞE YARAMAZ PİSLİK! NİYE YARDIM ETMEDİN SÖYLESENE!!!''  diye bağırıyordum. ''Hey hey hey.. Dur birdakika. HAHAHA sen şu 'CLARA' değilmisin? hani Herayla sınıfın gözünü boyamaya çalışan''  ''Laflarına dikkat et ucube'' Seth beni geri çekti ve Micheal a ''Defol burdan'' dedi ve kolumdan çekiştirdi. Yüzümdeki kanları temizlerken Seth den ona anında yardım edemediğim için özür diliyordum. Bana sarıldı ve ''Sorun değil. Asıl ben özür dilerim'' dedi ve başını bir anda tutup yere yığıldı. ''SETH! OLAMAZ İYİMİSİN.!!'' diye bağırıyordum. Birden kalktı ve bana git burdan diye bağırdı. ''CLARA SANA ZARAR VERMEK İTEMİYORUM! GİT BURDAN'' dedi ve önünü döndü. Başını kaldırdı ve bana baktı. O okyanus mavisi gözlerini Kan rengi almıştı. Gözleri kandan bile daha fazla kırmızıydı. Garip bir ses tonuyla ''GİT!'' dedi. ve Ona bakarak yavaşça uzaklaştım. Arkamı döndüm ve koşmaya başladım. Seth e nolduğunu sormak için arkama baktım ve orda yoktu. Tanrım ne olmuştu böyle.. Yanlızdım. Geçen gün Seth le kaldığımız yere gittim. Battaniyeyi aldım ve bir köşeye kıvıldım. Verdiği T-shirt e kokusu sinmişti. Bende T-shirt ü koklayıp sıkıca tutuyordum. Ona bir şey olmaması için dua ediyordum. Aklıma zombiyle savaşırken aldığı sıyrık darbeleri geldi. B-birdakika. Y-yoksa o zombimi ol.. Ah Seth bu. Ona bir şey olmaz diye geçiriyordum içimden. Battaniyeyi kafama örttüm ve masanın altında gözlerimi kapattım. Sabah bir kapı gıcırdamasıyla uyandım. Ses çıkartmadan elimi belime götürdüm ve bıçağımı aldım. Ayak sesleri bana doğru yaklaşıyordu. Uğultu duymuyordum ama çok korkuyordum. Birden '' Clara..şşt uyan benim Seth''  Aman tanrım yaşıyordu. Kafamı masanın altından çıkarttım ve o mu diye iyice baktım. Sonra bir hışım kalktım ve boynuna sarıldım. ''Seni çok merak ettim. Ne oldu dün sana. Neden gözlerin öyleydi Seth.. sen iyimisin''  Onun için endişeleniyordum. '' İyiyim. asıl sen nasılsın. Dün bir sorun çıkmadı değilmi''  ''Hayır'' dedim. Hala sıkıca sarılıyorduk. Saate baktım saat 07.00 dı. Bayağı erken olmasına karşın ikimizin karnı zil çalıyordu. Seth çantasından iki tane gofret ve konserveler çıkarttı. ''Aman tanrım! Bunları nerden buldun!''  diye atıldım. ''Sen orasını bana bırak'' dedi ve bir hışım yemekleri yemeye koyulduk. Kapı tekrar gıcırdadı ve içeri birer ikişer zombi girmeye başladı. ''Sessiz ol'' dedi ve kendisiyle birlikte beni masanın altına çekti.  Kapı bir anda kapandı. Zombilerin ağazından salyayla birlikte siyah kanlar akıyordu. Böğürtüler geliyordu ve yanımızdan geçiyorlardı. Seth bir anda ''Clara! Yaşamak istiyormusun'' diye sordu''  ELBETTE!'' dedim ve ''O zaman gözlerini kapat ve 5 dakika boyunca hiç açma! sana yalvarıyorum. Sana bunu şimdi açıklayamam ama ileride öğreniceksin. Nolur sakın açma! Yalvarırım..''  Bu dedikleri benden birşey sakladığını kesinleştirmişti. ''Pekala'' dedim ve gözlerimi sıkıca kapattım. Seth i elimle yokladım ve yanımda yoktu!. Napıyordu bu böyle! Dışarımı çıkmıştı yoksa. Ses seda kesilmişti artık. Kapı birden açıldı ve ayak sesleri giderek uzaklaştı. 5 dakikanın geçtiğini öne sürerek gözlerimi açtım. Seth yanımdaydı. Çıkabiliriz dedi. Ne saklıyordu benden böyle. Nasıl yapmıştı bunu. Sanırım Seth inde bir sırrı vardı ama tehlikeli bir sırdı bu. Bu çok açıktı..

selin...

resim:seth♥