31 KATLİAM

Belkide tek sorun bu! Yaşamak...

Clara..

Hepimiz oturmuş bir şeyler düşünüyorduk. Kimse ses çıkarmıyordu. Belkide nasıl ölüceklerini düşünüyorlardı?.. En azından ben öyleydim.. Hera dışarı çıkmıştı ve onun için endişelenmeye başlamıştım. Daemon dayanamadı ve ''Yeter artık! Ben Heraya bakıcam!!!''  diye bir anda kükredi.   ''Bende geliyorum''  diye yanıt verdim.  Bıçakları koyduğumuz depo tarzı yerden aldık ve kapıyı açtık. O anda önümüzde Hera ve beni zombilerden kurtaran çocuk belirdi? A-ama N-nasıl olur?. Hera ve o.. Bidakika .. Daemon la birbirimize bakıyorduk aynı Hera nın bize masum bir şekilde baktığı gibi.. Hera''  Çocuklar bu Seth. Okula yeni gelmiş ve geldiği an bu felaket olmuş..'' Hera pişmiş kelle gibi sırıtıyordu. Seth elini uzattı '' Geçen gün seni görmüştüm''  Karşılık verdim '' Sanırım hayatımı kurtarmıştın. Teşekkürler'' Gayet ciddi bir ifade takınıyordum. Okyanus mavisi gözleri ve altın sarısı saçları olsa bile HAYIR! ona sırıtmayacaktım. off kimi kanırıyordumki?  Sırıtttım işte.. İçeri geçti ve Hera yı kenara çekip 'Onu neden buraya geitrdin''  diye hesap sordum.  Hera ''Sakin olsana biraz. Neden getirmiyimki?''  ''Yeterince kalabalığız zaten bide bunamı bakıcaz!''  Hera benden sıyrılıp ''Çocuklar bu Seth! Gruba yeni geldi''  Diye bağırmaya başladı.. O sırada Tekrar ışıklar açılıp kapanmaya başladı. Etraftan karatılar geçiyordu. Tekrar silahları aldık ve birbirmizi savunmak adına sırt sırta verdik. Lanet olsun!  Seth de gelmişti.. Karartılardan biri zombiye donüştü ve Jessica ya saldırdı. Jessicayi yemeye başladı. Stephan atılıcakken Seth önüne geçti ve zombiyi kafasından kesti. Zombi tekrar bir gölgeye dönüşüp etrafımızda dönmeye başladı. LANET OLSUN NEYDİ BU BÖYLE? jessica nın yanına bi hışım koştum.Ona sarıldım ve bana bakıp '' Clara beni dinle, bilirsin ben doğru düzgün laf edemem ama belliki ölüyorum.Şunu bilmeni isterimki eğer başka bir hayatta buluşursak seni asla bırakmicam. asla..'' Gözyaşları delicesine akıyordu.  Güldü ve gözyaşlarını elleriyle sildi ''Sanırım ailemin yanına gitme vakti geldi.. Ne dersin''  ''şş böyle söyleme. Bunun olucağını hepimiz biliyorduk. Lütfen jessica, güçlü olmaya çalış.'' Ona sarılıyordum. Yanımıza Seth geldi ve Jessica ya doğru yöneldi. ''Yarana bakabilirmiyim?''  Jessica omzunu açtı ve yarası bayağı kötü görünüyordu. Ateşi çıkmıştı..  Seth'' Kendini topla.. Güçlü olmaya çalış'' dedi ve  O anda gözlerimiz kesişti.. NE, ne diyorum ben.. Herneyse Jessicayı bir köeşeye çektim ve omzuma yasladım. Sakinleştirmeye çalışıyordum. Buna ihtiyacı vardı. Olduğunu biliyordum. Eski anılarımızdan söz ettim. Bir kaç dakika sonra gözleri kapandı. Ebedi uykuya dalmıştı. O ölmeden önce bana söylediği son söz  '' O iyi biri Clara.. Ona kötü davranma çünkü bunu haketmiyor''  Kimden bahsettiğini benden daha iyi biliyorsunuz..   O anda Seth yanıma geldi ve '' Bittimi dedi''  ''Maalesef''  diye karşılık verdim. Acıları belki son bulmuştu ama yanlızdı. Belkide insanın yanlız ölmesi Sonsuz azap içinde yaşamasından iyidir..   Seth , Jessica nın yanına geçti ve onu, onu öldürdü.. Karartı hala etrafta dolaşıyordu ama yaptığı şey sadece etrafımızda dolaşmasıydı.  Bir anda o şeytansı gözleriyle Seth in önünde belirdi.  İkisi birkaç dakika bakıştılar ve O gölgemsi şey gitti.  YİNE BİRİSİNİN CANINI ALDI VE GİTTİ. YİNE.. Kendimi tutamadım ve ağlamaya başladım. Jessica nın cansız bedenine bakıp ağlıyordum. Onunla yaşadığımız tüm anılar , tüm sırlar bir anda kaybolmuştu sanki. En yakın dostlarımdan birinin Kucağımda can verdiğini görmektense o şeytanın mahvettiği ruhumu almasını yeğlerdim. Daniel ın yaşadıklarını çok iyi anlıyordum. Hera ve Seth beni sakinleştirmek için yanıma geldiler ama onlardan sıyrılıp dışarı çıktım. Arkama bir anda döndüm ve '' Sakın arkamdan gelmeyin.'' Diye bağırdım. Rahatlamaya ihtiyacım vardı. Uzun bir süre..

RESİM: JESSİCA..