BİR GÖNÜL DAVASI

4. bölüm

Berk nereden biliyordu? Daha en yakın arkadaşlarım bile bilmezken.
Bozuntuya vermedim.

"Ne diyorsun Berk?"

"Ne yani inkar mı ediceksin? Gözlerimle görmemiş olsam inanırdım.."

Telefona gelen mesaja baktığımda Reha'yla gezdiğimiz günden bir resim göndermişti.

"O çocuk kimdi? Sevgilin felan mı? Peki niye herkes seni Amerika'da biliyor? Ovv çok garip.."

"Berk saçmalamayı kes"

"Tamam tamam. Buluşalım bugün anlat bana merak ederim yoksa "
Berk'in bu tarz şekilde konuşması her zaman sinirlerimi bozmuştu.

"Tamam Berk ama şuan da kimsenin haberi olmasın lütfen"

"Tamam prenses konum atarım sana öğlen 12 gibi buluşuruz"

"İyi"

Telefonu sinirle komidinin üstüne bıraktığımda Reha anlamamış bir ifadeyle bana bakıyordu.

"Kimdi o?"

"Bir arkadaş"

"Nasıl bir arkadaş?"

"Normal işte ya. Şey buluşmam lazım onla. Haberin olsun"

"Lan Berk demedinmi sen telefonda?"

"Evet"

"Erkekle mi buluşucaksın?"

"Evet"

"Kafan güzel heralde?"

"Hayır"

"Doğru düzgün cevap ver bana Aleda"

Birden kalkmaya çalışınca yüzünü buruşturmuştu.

"Hastalanmışsın sanırım ateşin var"

"Ben hasta olmam geçer şimdi"

"Evet çünkü sen insan değilsin"

Birkaç saniyelik boş bir bakışmadan sonra bir anda çığırdım.

"Ne işin vardı yatağımda ya? Niye geldin sen orda uyumuştun?"

"Keyfimizden gelmedik heralde. Baktım sesler geliyor annemin kontrole geldiğini anladım bende buraya geldim uzatma"

"Gitseydin tekrar yerine?"

"Canım burda kalmak istedi?"

"Sorunlusun sen ya"

Telefonuma mesaj gelince elime aldım. Berk konum atmıştı. Kar kafe diye bi yerdi.

"İzin vermiyorum gitmeyeceksin"

"Ama Reha burda olduğumu biliyor. Bi konuşsaydım. Hem beni senle görmüş.."

"Ee bilsin, görsün ne var bunda?"

"Herkes Amerikada sanıyor beni ne demek ne var?"

"Artık sanmasınlar ne olcakki?"

"Of Reha ya. Ne kadar rahatsın. Arkadaşlarımın bu şekil öğrenmesini istemiyorum tamam mı?"

Reha tam gözlerimin içine bakıyordu.
"İyi birlikte gidicez o zaman. Ben hallederim"

"Nasıl hallediceksin acaba? Ayrıca neden sende geliyorsun tek gidebilirim"