Dirty Little Secret (GxG)

Chapter Four

Dali-dali akong dumeretcho sa restroom pagkalabas ko ng office ni Sandra. Ayokong may makakita sakin na umiiyak after kong mang-galing sa office niya.

Pumasok ako sa isa sa mga cubicle at doon ibinuhos lahat ng luhang pinipigilan ko. Hindi ko akalaing iiyakan ko ulit ang taong yun matapos ang matagal na panahon. I also never expect na magkikita kami ulit because she disappears all of a sudden. No goodbyes or warnings, just pure vanishment. Parang hindi siya totoong tao na nag exist sa buhay ko.

Don't get me wrong ha, I'm not crying because I still love her and got hurt based on her actions. I don't love her anymore, I'm just disappointed because the person I loved is not the person I know now. Parang ibang tao na talaga yung Sandra na kilala ko ngayon.

She really had the nerve to do and say those things to me na parang ako ang may ginawang mali sakanya. I thought she's going to apologize for what she did but look what she's doing right now, being a total bitch and just treating me like someone she truly hate.

Napahinto ako sa pag iyak ng may narinig akong nag bukas ng gripo, pinunasan ko agad ang mga luha ko at inayos ang nagusot kong damit, tumayo na ako at lumabas na ng cubicle.

There I saw a beautiful woman washing her hands while looking at me. Her face, framed by waves of chestnut hair that cascade like molten silk, possesses a delicate balance of softness and strength. High cheekbones, reminiscent of ancient marble statues, lend an air of regality to her countenance. She has this sweet but intimidating aura circulating around her. Parang manlilit ka sa sarili kapag natabi ka sakanya.

Nailang ako ng hindi umaalis sa pagtitig ang babaeng nasa harapan ko. Kaya ako na ang umiwas ng tingin at dumeretcho sa isa sa mga sink.

"You good Ms?" Tanong niya sakin na tinanguan ko naman at binigyan siya ng ngiti.

"Is everything okay? I noticed you're upset, and I'm here if you need someone to talk to or if there's anything I can do to help" malumanay na sabi niya habang nakangiti ng malamunay sakin. Naramdaman ko naman ang pag init ng mukha ko dahil nahuli niya akong umiiyak kanina.

"Thank you for your kindness. I'm just going through a tough time right now, but I appreciate your concern." Tugon ko naman sakanya, tumango naman siya at ngumiti. "Ahm.. Una na ako, madami pa po akong gagawin" pagpapaalam ko.

"What? Sorry, I'm not that familiar with tagalog. I'm still learning it" Nahihiyang saad niya na nakapag pangiti sakin. She's so cute and she really do look like a person living in states.

"I mean.. I'll excuse myself first, cause I still have lot of works to do" Naintindihan naman niya ang sinabi ko dahil na patango na siya. Hindi ko na siya inantay pa mag salita atsaka nag-umpisa ng malakad. Pero bago ko marating ang pinto ay hinawakan niya bigla ang kamay ko dahilan para mapahinto ako sa pag lalakad.

Napaatras ako when she lean forward to me. "Relax darling, you still have a lipstick stain in your cheek." Inangat niya ang kanang kamay at pinunasan ang bakas ng lipstick sa mukha ko.

Kung kanina ay hindi visible ang pula sa mukha ko eh feeling ko ngayon kitang kita na niya dahil sa lapit namin sa isa't-isa.

Wala ka na bang mas itatanga ngayon girl

Nag sorry ako at dali daling lumayo sakanya atsaka lumabas na ng restroom. Napabuntong hininga nalang ako at napapunas ng pawis dahil sa nangyare sa loob ng restroom

"Huy girl okay ka lang?" bungad sakin ni Candice ng marating ko na ang station ko.

"Oo naman, may ibinilin lang sakin si Ms. Domingo" Pagsisinungaling ko sakanya.

Syempre ayokong sabihin sakanya yung nangyare kanina sa office kasi for sure magtatanong siya ng mag tatanong kung anong meron samin ni Sandra, at ayun ang isa sa pinaka inaayawan ko.