Seni Sevmek...

Herkes payına düşeni yaşar BÖLÜM 24

Akşam yemeğine vaktinde gelmeyen Aras yemek sonrası kahveye yetişmişti. Büyük salonda çok ciddi bir hava hakimdi ve Mahir konuşmasını yapmak üzere Aras'ın gelmesini bekliyordu.
Mahir:"Aras'ta gelmişken konuyu daha fazla meraklandırmadan anlatmak istiyorum."
Nail bey merakını gizleyemiyordu:" seni dinliyoruz Mahir" dedi.
Aras ayakta, bir kolu Şömine mermerinin üzerinde ağbisinin anlatacaklarını bekliyordu.
Mahir konuşmasına devam etti :" uzun zamandır duymak istediğin bir haber bu belkide Babacığım. Her defasında senin açtığın ama benim bir açıklama yapamadığım konu. Evet baba hayatımı birleştirmek istediğim Kadınla sonunda tanıştım."
Nail bey bu haber karşısında epey heyecanlandı ve oturduğu koltuktan hafif öne doğru toparlandı. Sevimli yüzünde bir tebessüm belirmişti yaşlı adamın. Konu Aras içinde ilginç olmaya başlamıştı. Açıkcası böyle bir hamleyi beklemiyordu. Ağbisinin yapacağı bir izdivaçtan sonra beklemesi gerekmiyordu Arasın.
Nail bey sevincini dile getirerek:"çok sevindim oğlum. Bu evde çocuk sesiyle uyanmak istiyordum nice zamandır. İkinizinde Evlenip mutlu olduğunu görmek gerçekten tek isteğim."
Konuya her zamanki rahat tavırlarıyla yaklaşan Aras hafif gülümseyerek:" Evet, sevgili yenge Adayımız kim ağbiciğim?" diyerek dahil oldu. Kardeşinin her zamanki yaklaşımına Aşina olan Mahir Sevda'nın adını vererek Aras'ın Ağzına laf düşürmek yerine Sevdaya konuyu açtıktan sonra söylemenin daha doğru olacağını düşünerek:
"Biraz daha sabır Aras. Henüz bu konuyu kendisi ile konuşmadan burada adını vermek istemiyorum. Ona haksızlık etmek istemiyorum. O kadar narin ki incinsin, kırılsın istemiyorum. Olumlu cevabına eminim.Çok yakında sizleri tanıştıracağım" dedi.
Aras ağbisinin mutluluğunu Yüzünden okuyabiliyordu, ama müstakbel adayın adını vermesi konusunda da ısrarcı davranmadı, çünkü biliyordu ki Mahir söylemek istemiyorsa söylemeyecekti. Son bir hamleyle  en azından tanıdık birimi diye sormuştu ve Mahir bu soruya gülümseyerek cevap vermişti. Buda Arasa talihli kişinin bilinen biri olduğunu anlatmaya yetmişti.

 İşten yeni gelmiş ve dinlenmek üzere iznini alarak odasına giden Aras tuhaf bir ruh haline bürünmüştü. Artık Sevda ile olan ilişkisinin açıklanma günüde gelmişti. Bir an önce Aras ta sevdiği kızla Evlenip sevdiği kızı düşünmekten, onsuz geçen her dakikanın ızdırabından kurtulmalıydı.
Mahir Sevdayı Yemeğe davet edip konuyu o ortamda açmayı uygun görüyordu. Bu sebeplede ertesi gün işyerinde Sevdayı aramayı planlıyordu.

Ertesi gün tuhaf bir sevinçle uyanmış olan Aras kız arkadaşına evlilik teklifini nasıl yapacağını kurguluyordu. Sevda ile aynı evde yaşamayı, onun güzel gözlerine bakarak uyanmayı ve böylesi bir güzellikle bir hayatı sürdürmeyi çok istiyordu ve Aras'ın bugüne kadar alışık olmadığı bir aile yapısına sahip olduğunu bildiği kız arkadaşına yakınlık evlilikten geçiyordu ve bu sebeplede biran önce evlenmelilerdi.

İlkbahar yüzünü göstermişti ve Sevda kendini her geçen gün daha rahatlamış, daha seviliyor ve mutlu hissediyordu. Tek özlediği rıhtımda kuşlarla vakit geçirmek; vapura binmekti; çünkü Aras hayatına girdiği günden beri işe sevgilisi tarafından götürülüyor ve akşam yine Aras tarafından eve bırakılıyordu. Arasta bu hallerine şaşıyordu. Kendine kendisinin bile inanamadığı bir ruh hali içersindeydi. Adını koyamadığı duyguları yaşıyordu. Daha önceki birlikteliklerinde yaşamadığı özlemleri, hasretliği vardı Arasın. Bıkmadan, sıkılmadan tüm gününü geçiriyordu ve Sevdadan arda kalan zamanlarda da temel ihtiyaçlarını; uyuma ve özbakım gibi gereksinimlerini gideriyordu. Ailesinin temel taşlarından olan halasını çok uzun zamandır görmüyordu. Aynı evde yaşadığı babası ile bile geçirdiği vakit çok sınırlıydı. Güzel kızın dışında geçen her dakika uzamasın diye uyumayı tercih ederek; neredeyse bir asalak gibi yaşıyordu. Bu sebeplede bu ilişkinin aşktan öte bir duygu; bir saplantı; bir tutku ve bir tutsaklık olduğunu düşünüyordu. Bazen bu hallerine kendisi bile gülüyordu ve bu aşk beni yok etmeden, ben bu güzellikle hayatımın bundan sonraki sürecini birlikte geçirmeliyim diyordu.