First Love ( Dashuria e pare)

Chapter 1

Shtator, 5. 05.45. Dielli nuk kishte dale akoma te ndriconte vendin ne ate dite shtatori. Koha ishte e fresket. Era perplasej ne dege dhe bente ate melodine e bukur te perditshme ne ate ore.
-Krist, ke ndermend te vish sot? - therriste Klea nga korridori.
-Erdha, sa te marr kufjet. - tha Kristi.
Kristi dhe Klea ishin shoqe te ngushta. Te dyja ishin rritur bashke, e shkonin ne te njejten shkolle.
Klea, 15 vjece, nje vajze me fytyre  te  embel e me floket kacurela.
Kristi, 17 vjecarja qe e shikonte jeten dhe te gjithe njerzit me pozitivitetin dhe miresine me te madhe.
Vajzat ishin te dyja nxenese te shkelqyera dhe e donin njera tjetren si motra.
Cdo dite ne mengjes, dilnin per vrap pa dale dielli. Vraponin disa ore ne bredget. Po beheshin gati dhe sot si cdo dite te zakonshme, por kujt ja merrte mendja qe kjo e sotmja nuk do te ishte aspak nje dite e zakonshme? Do te ndryshonte rrenjesisht jeten e njeres nga ato te dyja dhe asgje sdo te ishte me si me pare...
-Ikim Kle, jam gati,- u degjua zeri i embel i Kristit.
-Me ne fund Krist, se po na ze nata e jo me drita e diellit,- tha duke qeshur Klea.
Te dyja filluan te qeshnin, u perqafuan fort dhe u nisen per ne bregdet.
Te veshura njesoj, te kombinuara sic i pelqente atyre.
Te dyja me kanatjere te shkurtra, njera blu e tjetra te kuqe, dhe me strecet e tyre te zeza e blu. Vajzat kombinoheshin si skuadrat e tyre te parapelqyera, sepse ishin fanatike te futbollit. Siper kishin hedhur te dyja nje triko te holle dhe kishin vendosur kufjet ne vesh. Floket e tyre te kapura bisht, tundeshin sa majtas-djathtas teksa vraponin ne bregdet.
Eh, bregdeti. Ishte kaq i bukur. Deti ishte i qete dhe uji i kalter shkelqente.
Kristi shikonte pertej teksa vraponte pergjate bregdetit. Gjithmone  enderronte te vazhdonte shkollen e larte pertej, te nje vend qe do ti jepte asaj mundesine qe kerkonte.
-Kle, eja e me kap,- tha Kristi duke qeshur e filloi te vraponte tashme jo me vrap te lehte.
-Krist, eja ketu. Ti e di qe eshte e kote. Vrapon shume shpejt. Kthehu ketu po te them. Shiko perpara se do perplasesh me ndonje njeri- tha Klea duke qeshur.
Po Klea nuk e dinte qe ajo shaka e saj, do kthehej ne nje realitet qe do t'i ndryshonte jeten shoqes se saj.
-Sa e ngadalte je o Kle, pa merak se nuk me gjen gje- tha Kristi duke vrapuar akoma me shpejt.
Ouch,- u degjua Kristi teksa u perplas me nje djale. Po rrezohej por djali nuk e lejoi dhe e mbajti.
Klea arriti shpejt aty.
Krist, je mire, a u vrave? - pyeti ajo e merakosur.
Jo jo, jam mire- tha Kristi teksa shihte djalin qe e shpetoi.
Djali spo ja hiqte syte Kristit. Po e shihte me embelsi fytyren e saj te vogel, por aq te bukur e qe perconte miresi.
-Je mire? - e pyeti ai.
-Jam mire, faleminderit qe nuk me le te rrezohem- i tha Kristi me nje buzeqeshje.
-Une jam Aldo,-tha ai duke buzeqeshur teksa i zgjati doren per ta pershendetur.
Kristi po e shihte. Ishte nje djale shume i bukur por i mistershem.
-Une jam Klea,- u hodh Klea per te shperqendruar situaten. Dhe kjo eshte motra ime e cmendur, Kristi- vazhdoi ajo.
-Gezohem,- tha Aldo duke qeshur. Do te shihemi perseri. Me duhet te largohem. Mirupafshim.
Mirupafshim- i tha Klea.
- Ulemi pak ne stol ktu prane Kle?- tha Kristi ashtu e perhumbur.
-Te erdhi gjuha ty? Eja ulemi- tha Klea duke e perqafuar.
- E sheh Kle, atje tej, atje do iki te vazhdoj shkollen- tha Kristi teksa syte i ndrisnin duke pare pertej detit.
-Krist, Italia eshte vend i madh. Nuk eshte aq e lehte te shkollohesh atje- tha Klea
-Degjoje motren, - u degjua nje ze.
Vajzat kthyen koken. Ishte Aldo.
-Me fal kush te jep te drejten te degjosh biseda personale? - iu kthye Kristi e revoltuar. Eshte puna ime se cfare bej.
-Me fal.- tha Aldo dhe u largua pa e zgjatur.
-Krist, pse i fole ashtu? - tha Klea
- S'ka pse te degjoje biseda personale. Fundja nuk e njohim.- tha Kristi tere nerva. Dhe mbylle kete teme.
Klea nuk e zgjati. E dinte se kur Kristi behej me nerva duhet ta lije te qete.
Por nuk kaluan shume minuta dhe Klea ja nisi te flase.
-Djale i bukur e, -tha ajo duke u perpjekur te ngacmoje Kristin.
-Cili moj?- tha Kristi duke mos i hequr syte nga deti qe shkelqente. Dielli tashme kishte dale. Dhe pse shtator, plazhi gumezhinte nga zhurmat e femijeve.
-Aldo, heroi yt- u pergjigj Klea duke qeshur me te madhe.
-Nuk e vura re Kle dhe nuk eshte heroi im vetem se  shmangu faktin qe te bija ne rere. Lere njehere qe fut hundet aty ku si takon.
- Po,po Ehem. Nuk e vure re. Prandaj nuk po e hiqnit shikimin nga njeri tjetri per sekonda me radhe. Ua sa romantike. Kristi dhe Aldo. Sa shkoni me njeri tje..
-Cohu moj cohu- e terhoqi Kristi pa perfunduar akoma fjaline. Te kam thene mos shiko filma romance. Eja te ikim te pime nga nje kafe- tha Kristi duke u perpjekur te shpetoje nga teorite e fantazite e Kleas.
U ngjiten lart ne shkallet e drunjta te nje lokali te vogel prane plazhit.
-Mireseerdhet,- u foli kamarjeri me miresjellje.
Vajzat buzeqeshen dhe hyne brenda. U ulen ne nje tavoline ku mund te shijonin pamjen nga deti.
Lokali ishte plot me njerez qe pinin kafete e tyre dhe bisedonin ne ate kafene te vogel por shume te kendshme e te ngrohte.
-Cfare do merrni? - pyeti kamarjeri.
-Dy kafe,-tha Klea
-Por me pare duhet t'iu them dicka- tha kamarjeri.
-Cfare? - thane vajzat njekohsisht me kureshtje.
-Kjo leter eshte per Kristin. Kaq me thane- tha kamarjeri duke u larguar.
Vajzat u shushaten. Nga e dinte ai emrin e Kristit? Dhe cfare ishte ajo leter?