Data shenonte 1 Janar. Dita e pare e vitit. Festat vazhdonin. Rruget ishin te mbushura me zhurma femijesh qe te lumtur festonin. Njerezit ende blenin ushqime dhe embelsira. Atmosfera e festave ende ndihej kudo.
Kristi ishte zgjuar dhe po behej gati. Te gjithe kishin ikur para ne lokal dhe po e prisnin.
U vesh, u rregullua, vuri kufjet dhe doli. Te gjithe njerezit ne rruge i shihte duke buzeqeshur. I dukej sikur te gjithe e ndjenin lumturine qe ajo ndjente perbrenda.
Kristi arriti. Aldo sapo e pa u ngrit ne kembe. Kristi rrezatonte gjithmone miresi dhe syte e te dyve shkelqenin.
-Pershendetje!
-Gezuar Krist- i thote Klevisi dhe cohet per ta takuar. Klea e perqafon. Ishte radha e Aldos.
Kristi iu afrua dhe i buzeqeshi.
-Nuk po me takon?- i tha Aldo duke qeshur.
Kristi zgjati doren ndersa Aldo e terhoqi drejt vetes dhe e perqafoi fort.
Klea dhe Klevisi pane njerin tjetrin dhe ishin shume te lumtur kur i shihnin ata te dy te perqafuar.
U ulen te katert dhe po fillonin te tregonin sesi kaloi nata e Vitit te Ri.
-Pa he,ti Krist. Do na e tregosh pak urimin e Alexit apo e ke sekret?- i hodhi Klevisi fjale me kunje.
-Po, merre- i thote Kristi dhe i zgjat telefonin Klevisit por Aldo ia merr direkt nga dora.
Klea fillon te qeshe.
-Avash o Aldo se i more dhe doren.
-Po pra dora na ka mbet se zemren ia paska marre ky idjoti.
-Cfare thua o njeri!-i thote Kristi.
-Ate qe shoh.
-E cfare po sheh ti?
-Urimin e tij te ngrohte.
-Ai ka dy vite qe me do , e kam refuzuar dhe prape ruan respekt kur me flet.
-Po mos e refuzo pra.
-O Aldo je shume femije.
-Po pra se ty te pelqejne njerezit e pjekur si Alexi.
-Me i pjekur se ty eshte te pakten!
-Si moj si?!
-Mjaft!-bertet Klea. -Ore na cmendet. -Jeni mire ju? -Nuk jeni ne terezi. -Si e nisni vitin.
Te gjithe pushuan. Aldo ishte teper i nevrikosur ndersa Kristi u lodh nga kunjat e tij.
Aldos i ulen nervat dhe i zgjat telefonin Kristit.
-Shihi fotot qe beme mbreme-thote ai duke u perpjekur te pajtohej me te sepse e dinte qe vellai i tij i vogel ja kishte marre zemren Kristit dhe fotot do ta gezonin ate.
Por... Ne vend qe te rregullohej situata mori te tatepjeten.
Sapo merr telefonin ne dore Kristit i mbushen syte me lot. Te gjithe u habiten.
-Krist ca ke? - thone te tre njezeri.
-Merre dhe mu zhduk sysh-i bertet Kristi Aldos dhe ia hedh telefonin mbi tavoline.
Kristi cohet dhe ben te ike.
-Plako cfare ndodhi?
-Nuk e di Klev.
-Shiko ne telefonon.-i thote Klea.
-Oh mos!
-Aldo cfare ka?
-Ish e dashura ime. Me ka derguar mesazh per tme uruar. Idjotja paska shkruar si me qene akoma bashke.
-Shko menjehere te Kristi.
Kristi nderkohe po vraponte bregu detit e perlotur. Nuk arrinte dot ta besonte. Aldo me nje fryme arriti dhe e kapi per krahu.
-Hera e sate eshte qe vrapoj per ty? Pse ben si femije?
-Me lesho se sdua te te shoh me me sy.
-Ajo eshte ish e dashura ime Krist. As nuk ma ndjen per te. Po ti si nuk me beson akoma?
-Ti me ben namin per nje mesazh te Alexit nderkohe qe gjithe ajo deklarate mua nuk duhet te me beje pershtypje?
-Po te them qe as nuk dua tja di per te.
-E as une me per ty!
-Cfare? Aldo shtangu. U nevrikos pa mase.
-Perserite ate qe the Krist!
-Sma ndjen per ty!
-Ashtu? Je e sigurt?
-Shume!
Aldo e leshon.
-Epo ik tani- i thote ai gati i perlotur por nervat nuk e lenin te qante.
Por..pa bere disa hapa mire akoma i shkon pas , e kap prej krahu, e kthen nga vetja dhe...e puth. Momenti magjik qe Kristi as nuk e kishte imagjinuar. Prane bregu detit me rrezet e diellit ne ate dite janari qe binin mbi valet e detit ishin dy te rinj qe per here te pare i ndjenjin zemrat e tyre te rrihnin si nje e vetme.
Ishte puthja e pare e tyre. Ishte puthja e pare e Kristit. Kristi beri te ikte por kembet e tradhetuan. Nuk po ikte dot prej tij.
Filloi te qante. Nuk e dinte se si quhej ajo ndjesi nuk i vendoste dot emer por ne ato momente ndjehej njeriu me i lumtur ne bote.
Aldo po priste nje shpulle qe ti vinte drejt e ne fytyre e tia conte koken matane, por Kristi iu hodh ne qafe.
Aldo e perqafoi fort.
-Mos me ler kurre- i tha ai.
-Kurre!-i tha Kristi
YOU ARE READING
First Love ( Dashuria e pare)
Romanceeshte e vertete, qe dashuria e pare, nuk harrohet kurre...