Chapter 6:

161 10 0
                                    

Michiko's Pov:

Nakatulog pala'ko, ginising lang ako ni Chang. Nagmuni muni muna ako bago bumababa. After nun. Nagtoothbrush na ako. Then bumaba na ako. Nakita ko silang lahat nasa dining table na. Kahit si Yaya. Ayaw kase namin na may others.

"There you are. Sit here beside me" -Mama. Tumango lang ako.

"HIMALA! :O Ang unti ng kinain niya" -Chang

"Hehe." Tawa lang nasagot ko, pansin ko kase lalong sumakit yung lalamunan ko. After what happened kanina. -.- Ah’Shocks. Parang may lasang dugo? <//3 Hindi naman siguro sa pagsubo ko lang'to ng kutsara or tinidor.

"Bumili ako ng strepsils. It can help your throat get well"

"Thanks Ma. Isang tanong, isang sagot. 

"No Problem Nak. Babalik ka na ba sa room mo? Ito na si Mera oh. :) Nalipat ko na rin yung mga pics at vid sa laptop ko. Di pa naman siya lowbat kaya makakapag-kwento ka pa. Hehe" Yes. Alam nila yung ginagawa ko kay Mera. Minsan kase nahuhuli nila ako.

"Okay. Excuse me po. Eatwell" -Ako. 8 pm na rin. Di pa ako gaanong inaantok. Kaya nagbukas uli ako ng FB. Si Miciael ata nag-out ng FB ko. At chinarge niya pa yung laptop ko. Kahit papaano. Sweet naman tong kapatid ko :”> Hihi.

Pagkabukas ka uli…

Torpe ako, Nerd ako, Mahiyain ako, Jologs ako~ Wala akong makitang chance para magustuhan niya ako.

                                                                             -Jerdy <//3

 

May mga nag-comment sa status niya.

Minsan kase hindi nakabatay ang itsura sa pagmamahal.

 

Yea'tama nga naman :)

 

If she trully love you she'll accept you. At di ka naman ganun ka nerd ei. Try mo kase mag contact-lens. May itsura ka kaya. SWEAR! 

 

Wow! Ibang klase magbigay ng advice si Pao ah. Sa bagay. Try niya kaya magcontact lens, :))) Kinagat na ako ng lamok na may dalang antok kaya time na para kausapin si Mera. Katabi ko lang din siya ei.

"Hi Mera :) How are you? Grabe. Namiss kita! -___- Ang dami nangyare kahapon at ngayon. Nagpractice kami ni Nerdy nung uwian, Kay ito ganto ang boses ko ngayon. Terrified kakantahin namin Mera. :) Ang totoo nga, ang ganda pakinggan ng boses naming dalawa pag pinagsalo. Hehe. Hmm. Sino kaya yung pinatatamaan niya sa status niya no? Impossible naman ako yun. AISH. Tungkol naman sa mga magigiting kong mga kaibigan?! -______- Ayun! Pumunta lang ata sila ditto sa bahay, para asarin ako. De’joke. Ginulat kase nila ako. Di ko naman sinasadya na si Nerdy ang nabanggit ko. EWAN!  Hanggang dito na lang Mera. Inaantok na ako ei. Bye"

 

Click.

Sana gumaling na'ko ):

-----------------------------

Nandito ako ngayon sa Hospital. Monday na rin. Sunday morning ng sinugod ako dito, napansin ko rin kase na dugo na yung panlasa ko. Di na rin pala sakit ng lalamunan tawag dun. May tonsillitis na din pala ako. And ewan, nakalimutan ko yung tawag sa isa. -__- Malay ko ba dun?! Psh.

 Nakakatamad naman dito. Isang white room, then red curtain lang ang nakikita ko. Some fruits on the table. Ang katapat ko? Isang malaking bilog na orasan lang. Nasan ba sila? Yung kapatid ko? ): Nasan ang mga kaibigan ko? Pagkatingin ko sa orasan it’s already 3 pm, Uwian na pala namin. Sa loob ng orasan mababasa mo dun yung maliit na date.

OCTOBER 1?!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! FOR REAL?!

3 days na lang at musicfest na.

October 3 sana, okay na’ko. Pls’pls ))):

*Krrrrrriiiiiiick…. Kriiick.. Kriiick*

May tatlong babaeng mapapanget akong nakita.Kilala niyo na rin naman sila ei. Sweet naman nila, dinalaw ako.

“Oh! Ba’t nandito ka? Tsk. Pinadiretso na kami dito ni Miciael ei. Kamusta na pakiramdam mo?” –Pao

“Okay na naman.”

“Miss ka na namin. Lalo na si Nerdy”-Kage

“Oo nga! Dapat bukas papasok ka na ha?” –Nyah

“Di ko sure ei. Pero itatry ko parin.”

“May mga dinala kaming calamansi juice”-Pao

“Oy’Ano ka! Ginawa naming yan nung recess!” –Kage. Wooow. Di ako makapaniwala na mag-aabala sila ng ganyan. :’) Smile lang sinagot ko.

“Alis na kami. Wala kang ka-sence’sence kausap. -___-“-Kage. At umalis na nga sila. Kasalanan ko ba na ganto ang lalamunan ko? ):

Pao’s Pov:

 Hinintay namin si Michiko sa circle hanggang sa mag-time. Nakita na nga naming si Miciael na hinatid at wala si Michiko. Kaya tinawag naming siya.

“MICIAEL!!”-Nyah. Pumunta naman siya agad.

“Bakit po Ate? Kung tungkol po kay AteKo, nasa hospital po siya dahil sa lalamunan niya. Puntahan niyo na lang po” OWWWWWWWWWW! BA’T DI NAMIN YUN ALAM? Nag-alala tuloy bigla kami.

Nagtulungan kami gumawa ng Calamansi Juice. Sabi kase ni Nerdy pwede daw yun painumin sa taong masakit yung lalamunan. Infairness, din a siya ganun kautal-utal magsalita.

Pati sina Abie, tumulong. Uwian na rin naming. Kaya agad-agad na kaming pumunta sa hospital. Sa hospital ng Lolo niya. Dun kase kami lagi. May discount rin kase ei. Hehehe. Di na nakasama sina Abe kase busy daw sila.

Di nga kami nagkamali. Di na rin naming tinanong yung room niya dahil 21 lang naman lagi yung room niya. Pagpasok naming. Tulala lang siya sa orasan. Halata ring nagulat siya nung nakita niya kami.

 Isang tanong isang sagot lang siya. Dahil di naming natiis ang kanyang katahimikan at di rin kami sanay. Umalis na rin kami kaagad atleast nakita namin siya, at nabigay yung dugo’t-pawis naming ginawang juice.

Sana maging okay na siya. ):

Getwellsoon Michiko ):

Must love a N.E.R.D(Zayn Malik&Perrie Edwards) ON HOLDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon