Must love a N.E.R.D(Zayn Malik&Perrie Edwards) ON HOLD

Chapter 18:

Michiko's Pov:

"Oh, bakit? Anong problema?" Bungad ko sa pagbukas ko ng pinto. Halatang luhaan ang ang kapatid ko.

"Ei... K-ka-kase... Ate..."

"Ano?!" 

"Nakalimutan ko yung password ng wifi ei ikaw lang naman madalas din magnet. Huhuhuhuhu..... Ate." NGEK?! Akala ko naman kung ano ng nangyari. Binatukan ko.

"ARAY ATEEEEEEEEEEEEE!" Sabi niya. Ang arte ah. Kanino ba nagma'to?! At ganto ang ugali. Tsk. Di niya'ko gayahin mabait!. Tsk. :3 me'AANGAL?!

"AKALA KO KUNG ANO NG NANGYARI SAYO! YUN PALA PASSWORD LANG WIFI ANG KAILANGAN MO?!" Sigaw ko sa kanya.

"OUSH! MY EARDRUMS! ATE! I NEED IT NA" Tapos tinatadyak-tadyak niya pa yung paa niya sa sahig, para talagang bata -__-. Tapos inabot niya sakin yung phone niya. Umiling na lang ako, at tinaype ko na lang. "Thanks Ate. Good Night." Tapos niyakap niya'ko then umalis na. Sinarado ko na yung pinto at dumiretso na sa higaan at humiga na uli.

*Fast forward*

~People say we shouldn't be together~

Pang-sgising naman'oh! Argh! -.- ANO BA YAN!

~To young to know about forever, I say the don't know they talk'talk'talkin about~

"Hello?"

"ATENG?! Papasok ka ba?" Ah. Si Nyah pala'to di ko na kase tinignan kung sino yung tumatawag. Sinagot ko na lang agad.

"Papasok." Sagot ko na walang kagana-gana.

"PAPASOK? ANONG ORAS NA?! 9 NA PO!" 0.0 What?! Imposible! 9?! Ba't di man lang ako ginsing ni Ate Yang kase late na'ko?! Binaba ko na agad yung phone call at dali-daling bumaba.

"ATE YANG?!" Sigaw ko. Lumabas naman siya mula sa kusina.

"Bakit po?"

"BA'T DI MO MAN LANG AKO GINISING? EI 9 NA PALA?!"

"Ha? 9? 6 pa lang po."

0____________________________________________0 -__-"

"Akala ko po 8 pasok niyo kaya 7 ka pa po magigising kaya di ko pa po kayo ginigising."

"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARGH!!!!!!!! NYAH!!!!!!!!!" Sigaw ko. "Ah'sige Te yang. Sorry. Almusal na po'ko."

Kain, Ligo at Bihis. Nagpahatid kay Kuya Driver yan naman lagi ang nagyayari sakin. Kita ko na agad sila sa may Bench. Dire-diretso lang ako bumaba at pumunta agad ako sa kanila. "Oh, nandito ka na pala" Sabi ni Nyah sakin. Inirapan ko na lang. "Sorry na" Sabi iniya uli with hug pa. Tsss. Basta lambing bumababa ang pride ko. "Oo na." Sagot ko. 

"Wait lang ah. Dito muna kayo" Sabi naman ni Pao. Tumango na lang kami.

Pao's Pov:

Matagal'tagal din akong di nakapag-pov. May mangyayaring maganda ngayon, Hoho. Alam naming gantong oras (6:00) tulog pa si Michiko. Kaya tinawagan siya ni Nyah. Mga ilang minuto lang matapos yung usap nilang dalawa, nandito na siya.

Papunta pa lang samin naka-kunot na yung noo niya. Kaya si Nyah na lang ang bhumunga d sa kanya. Pagkatapos ng senaryo nila nagpaalam na agad ako, time is gold! Pumunta ako sa may chapel na malapit lang sa school namin.

"Jeffrey? Nandyan na siya."

"H-ha?..... P-pano pag la-lo siyang magalit?" Halatang kabado. Oo nga pala kasama ko si Jeffrey ngayon.

"Hindi yan. Lika na."

Hindi mapakali si Jeffret habang papunta kami sa mini stage sa school. Alam na rin nila Nyah ang gagawin nila. Ayun! Galing nagawa nila. Umakyat na si Jeffrey sa mini-stage. "Kaya mo yan" Pahabol ko. Nakatakip yung mata ni Michiko. Nakaupo sila sa upuan na nasa harap ng mini-stage. (Patugtugin niyo na yung kanta ----------------------->)

~I wanna take you home to my place,

share my dreams and my fantasies i can't wait,

i wanna show you things you ain't never seen before,

Girl I hear you crying, crying out for more~

Tapos tinanggal na ni Abie yung kamay niya sa mata ni Michiko halata namang gulat na gulat siya. Madami na ring estuyanteng nanunuod. Ang ganda talaga ng boses ni Jeffrey. Nakakagaan ng loob.

~Talk to me, talk to me,

Am I doing this right? 

Talk to me, Talk to me,

Are you feelin alright?

I've been waiting for this my whole life,

And here you tonight,

I've been waiting for this my whole life,

And I can see it in your eyes,

Are you ready to stay up all night? 

To see the morning light?

I've been waiting.

And waiting..

And waiting..

My whole life~

Ito yung madalas kantahin ni Michiko pagkatampuhan niya kami. Kaya baka maging okay sila..

~I.... Wanna cater you.

No.. Nothin I wouldn't do.

I tried to find words to say,

I've never felt love in this way...

This way...

I've been for this my whole life.

Here you are tonight.~

Nakatitig lang si Michiko sa kanya nagsimula ng pumunta sakin sina Abie para kunin yung bondpaper.

~I've been ready for this my whole life,

And I can see it in your eyes,

Girl are you ready to stay up all night?

To see the morning light?

I've been waiting..

And waiting...

And waiting...

Ma whole la la la life~

Pagkatapos ng last strum ng gitara umakyat na kaming 5 sa likod niya.

~Wil you be waiting...

My whole lifee....~

Tapos sabay sabay naming tinaas ang hawak naming bondpaper. Na nakasulat I'M SORRY.  "Patawarin mo na Michiko" Sigaw nung mga estudyante na nanunuod.