Expect The Unexpected (Tagalog Fanfiction)

Chapter 43

Chapter 43: He's Back!

[ Playing: Back For You by One Direction]

Kate

Isang linggo

Isang linggo na ang nakalipas ng nilibing si Louise. Umuwi muna sila Louis sa London kasi may tour sila. Nandito ako nag-eestay kila Stella, ilang araw narin akong hindi kumakain kasi sa bawat oras, baway araw na naaalala ko si Louise, ayokong kumain. Parang......

Gusto ko naring sumama sakanya..

Pero naisip ko na, may tao pang nagmamahal sakin. Unang-una na don si Louis, sila Stella at Sasa. Pati narin si Louise.

*knock knock*

"Sino yan?" si Stella nanaman siguro to?

"It's me, Louis." binuksan ko kaagad yung pinto at niyakap ko siya ng mahigpit. Kinuha niya yung mukha ko at pinunasan nya yung mga luha kong kanina pa tumutulo.

"Stella said that you've been crying for a week. I think that you didn't get a bath huh?" napangiti nalang ako sakanya at hinila ko siya sa loob ng kwarto namin ni Stella.

"I've missed you so much." niyakap ko ulit siya at umiyak nanaman ako.

"Kate....."

Tumingin nalang ako sakanya at hinawakan nya yung magkabilang pisngi ko at unti-unti siyang lumapit sakin, hahalikan niya ba ko? Kung hahalikan niya ako, first time ko to!
Hinalikan nya ko. Hinalikan nya ako sa pisngi. Pisngi lang?

"You don't have to stay broken, okay?" sabi nya at pinunasan nanaman nya yung mga luha ko. Kasi naman tong mata ko e! Parang tanga e!

"Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.."

"You're hungry. Come on! I know place!"

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

"Ba't nandito tayo?" tanong ko pero alam ko naman na hindi niya yun maiintindihan.

"Just follow me." hinila niya ako dun. Bangag pa nga ako hanggang ngayon e!

Tumigil na kami sa tapat. Nako! Ba't ba kasi nandito kami sa sementeryo ha? Sabagay, may dala naman siyang pagkain e! Umupo sya tapos tinapik niya yung damo sa tabi niya.

A/N: ANAK NG PUSANG ROBOT! Nalimutan ko na mga pangalan ng mama at papa ni Kate!

"Mom, Dad. Hi! Do you remember me? Louis? The boy who fell in love with your daughter? I'm here now! She is achieving her dreams already mom and dad. Someday, i'm going to marry her. I promise." ngumiti siya sakin. Umiiyak nanaman ako. Ano bayan e! Nakakaurat e no! Pinunasan nya yung luha ko at hinawakan nya yung kamay ko.

"Appa, Umma. Hi po! Kamusta na po kayo dyan? Isang taon narin po ang nakalipas nang mawalay kayo sa tabi ko. Sana po masaya kayo dyan, hindi na natin natupad yung mga pangarap natin na pumunta ng London tapos dun na tayo titira. Nabago e, kasi maaga kayong nawala. Tsaka nga po pala Umma, may nalalaman pa kayo ni Louis na secret secret a! Magiging kami din pala. Haha! Salamat ma, pa. Kain muna kami ha?" kumuha ko ng pagkain at sabay na kami ni Lou na kumain. Kahit kelan talaga tong boyfriend ko e no! Ang daming alam grabe!

Umuwi na kami kasi padilim narin. Sabi ni Lou sa hotel muna kami tumuloy nila Stella at Sasa. Bait! Sinundo nanamin sila Stella at Sasa pero hindi sila excited. Sa tuwing nililibre kami ni Lou, akala mo mga bata na pupunta ng amusement park e. Masakit parin na tanggapin na wala na yung kaibigan mo kasi biruin mo, 17 years namin syang naging kaibigan tapos mawawala sya ng ganun ganun. Umakyat na kami at magkasama sila Stella at Sasa sa kwarto tapos kami ni Lou, magkasama. Humiga nako sa kama tapos naalala ko nanaman sila mama, papa tsaka si Louise. Ano bayan e! Ayoko nang umiyak! Nakakapagod.

"Ang mahiwagang mensahe!" sino bato? Ano bayan e!

Louis

Come here in the terrace. I'll be waiting. ;)

Aysus! Ano kayang pautut nitong lalaking to? Nag-ayos agad ako, pagbukas ko nanag pinto, may mga hotel staffs! Hala! Bakit? May nagbigay sakin ng rose hanggang sa makapunta ako ng elevator. Pati sa elevator may nag-abot din sakin. Tumigil na yung elevator at paglabas ko, may mga kandila tapos parang daanan. Kinakabahan ako a! Baka may suulpot agad dito! Nako! Wala na yung kandila tapos sa dulo, nakita ko sila Stella at Sasa. Oh? Ba't nandito sila? Anong meron? Pero may feeling ako na siya yung gumawa nito e! Nag-abot sila sakin ngbouquet of Doraemon. Tapos si Sasa naman, nag-abot ng hoodie at beanie na doraemon. Hala ang cute!

"Thank you mag bes!" at niyakap ko silang dalawa. Pinatuloy nila ako sa paglalakad, maya-maya may narinig akong tugtog. Baka naliligaw nako a! Back For You. Directioner ba yung nandito sa terrace? Tsaka sabi ni Lou pumunta daw ako sa terrace eeeeeeee wala naman siya? Prankista talaga yun!

"Whenever i close my eyes, i picture you there. I'm looking out at the ground you're everywhere. I'm watching you from the stage,yeah. Your smile is on every face, now. But everytime you wake up you hearing me say, goodbye!" nakikita ko na siya.Habang papalapit ako, bumibilis yung tibok ng puso ko. Ang laki ng ngiti nya o!

"Lou, what's this?" bigla naman nya akong niyakap. Maya-maya, sumayaw na kami. Nakita ko sa paligid ko sila Stella at Sasa pati narin yung mga hotel staffs. May nagvi-video pa samin. Ay leshe! Nakakahiya!

"Do you remeber when we went to your house and I'm so irritated to you because you tease me by saying that food?" Ay oo! Yung Panchith Cantown? Oo! Oo! Napangiti tuloy ako!

"Yes, i remembered." niyakap nanaman niya ako.

"Then, it's the first time i kiss you on the cheek,you remembered?" tumango lang ako. Hinayaan ko lang siyang magsalita.

"Maybe this is the the first time that....."

Hinawakan nya yung magkabila kong pisngi at unti-unti nyang nilapit yung mukha niya. Pumikit ako and......

That was my first kiss..

A/N: Mga bessssiiiieee! Salamat ah! Boring tong chapter kaya hayaan nyo na! Chamamuch!