Bu kadın David olamaz. Bu nasıl mümkün olabilir ki? Kafam çok karışmıştı. Bu şakaysa bile David bu şakayı ne diye yapsın ki? Kadına bakıp bedenimi ona doğrultum.
"Sen ciddi misin?"
Kadın saçlarını geriye attı. Gözünü koltuğun altıdaki ilk yardım çantasına kenetledi. Kalkıp ilk yardım çantasını açıp içindekileri karıştırdı. Duraksadı ve istediği şeyi tuttu. Tuttuğu şey bir makastı. Makas mı?
"Beni delmeyi falan mı düşünüyorsun? Ne yapacaksın o makasla?"
Kadın gözlerimin içine baktı. Derin bir nefes aldı. Makası açıp savrulan saçlarını kesmeye başladı. Şok olmuş bir ifadeyle ona bakıyordum. O gerçekten de ciddiydi. Bu gerçek olamaz. Kadının ellerini tuttum. Daha fazla kesmemesi için makası aldım. Makası koltuğa bırakıp kadının omuzlarından tutarak kendime çevirdim. Saçlarının bir yanı tamamen kesmişti.
"Sen delirdin mi? Bana kanıtlamak için saçlarını mı kesmek zorundaydın?"
Kadın bana şaşkın bir ifade sergiledi.
"Devrim benim. Seni tanıyorum. Senin hücre arkadaşınım. Sadece bedenim farklı. Lütfen inan bana."
Bir binanın üstüne iniş yapmıştık. Kadının kollarından tutup onu helikopterden çıkardım. Hala şok içerisindeyim. David beni nasıl bir şeye sürüklemişti. Bu kadın gerçekten David miydi?
"Bana her şeyi ayrıntısına kadar anlatacaksın ancak o zaman inanırım."
Kadın gülümseyip bana sarıldı. İfadesizdim. Ellerim havada önümü izledim. David neredesin? Beni nasıl bir duruma düşürdün böyle? Kadın ayrılıp gözlerini yere kenetledi. Yanaklarının kızardığını görünce şaşırdım.
"Özür dilerim. Bir anda oldu."
Boynumu okşayıp bedenimi şehrin göründü tarafa çevirdim. Tüm şehir sanki ayaklarımın altındaymış gibi hissediyorum. Buradan tüm şehir gözüküyordu. Arkadan gelen sesle irkildim.
"Gitmeliyiz artık. Bizi bir araba aşağıda bekliyor. Sana her şeyi anlatacağım arabada."
Kadının karşısına geçtim.
"Üstümdekiler? Onlar ne olacak?"
Kadın helikopterdeki çantayı çıkarıp geri döndü. Pilota el salladıktan sonra pilot havalanıp gitti. Kadın ellindeki çantayı bana uzattı. Kaşlarımı çatıp çantaya baktım. Bu David'in hücredeki çantasıydı.
"Al içinde sana uygun bir şeyler vardır."
'Tamam' deyip çantayı alıp çıkışa yöneldim. David seni bulduğumda bunların hesabını sana çok ağır ödeteceğim. Çantadaki bana uygun olanları giyip kadının yanına gittim.
"Hadi gidelim."
Tekrar çıkışa yönelip ilerledim. Asansörün önündeydik. Düğmeye bastıktan sonra asansörün gelmesini bekledik. Asansör geldi. Kapı açıldı ve ikimizde aynı anda içeri girdik. İlk düğmeye bastım. Asansör aşağı inerken kadının gözleri üstümdeydi. Aşağı inene kadar bana baktı. İlk katta geldiğimizde indik. Kadın önden giderken bende arkasından ilerliyordum. Binanın kapısından çıkıp merdivenlerden indik. Siyah bir arabanın içine girdik. Araba ilerledi.
"Evet anlat. Seni dinliyorum."
Kadın iç geçirdikten sonra söze girdi.
"Ben David değilim aslında. Sadece David kılığına bürünmüş bir kızım. Bu yeteneğimi fark ettiğimde babamın anılarını görmemle başladı. Sonra onun hakkında kabuslar görmeye başladım. Bir gün babamı biri bıçakladı. O kadar korkmuştum ki ölmesinden o gün sadece ağladığımı hatırlıyorum. Sonra babamın bedenine bürünmeye başladım. Oydum. Aynanın karşısına geçtiğimde şok içerisindeydim. Bunu babam iyileştikten sonra babama anlatım ama o dinlemedi bile beni. Babam inanmadığında sinirlenmiştim ve o gün o olduğumda bana inanmıştı. Sonra bir başkasının anılarını görmeye başladım. Sonra bir başkasının. Bedenlerine bürünmem zor olmuyordu. Zor olan kısmı anılarıydı. Bir gün David diye biri beni kaçırdı. Günlerce beni bir odada tuttu. Her gün ondan kurtulmak için yalvarıyordum. Babam olmasaydı ondan kurtulamazdım. Sonra zaten babama düşman biri olduğunu öğrendim. Babam onu öldürmüştü. Kısa süre sonra David'din anılarını görmeye başladım. Sonra onun hakkında kabuslar. Ona bürünmekten çok korkuyordum. Aynaya baktığımda o yüzle karşılaşmak bana acı veriyordu. David'den kurtulamıyordum. 1 ay boyunca onun bedeninden, anılarından ve kabuslarından kurtulamadım. David bedenimi kontrol etmeye başlamıştı. Elimden hiç bir şey gelmiyordu. Bir olayda iki kişiyi bıçakladı. Hapis edildim. Sonra zaten bir şekilde kaçmayı başardım. Bir gün yine David beni kontrol etmeye başladı. Sonra yine. Her seferinde onun bedeninde 1 ay kalıyordum. Bir olayda 1 kişiyi döverek öldürdüm. David tüm dövüş sanatlarını biliyordu. O gerçekten harika bir dövüşçü. Öldürdüğüm kişi Martes'in kardeşi çıktı. Martes David'i öldüreceğini söyledi. Babam beni korudu. Ama olmadı. Sonra zaten yakalandım. O sırada yine David'in bedenine bürünmüştüm. O deliğe girdiğimde seninle tanıştım. Bir kaçış planı yaptım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PAYDOS
FantasyBenim umutlarım, mutluluğum her şeyim. bu hücrede bedenimle beraber mahkûm. -Devrim