The Broken Man [PUBLISHED]

KABANATA 5

Jonathan's P.O.V.

"Oh, Jon yes! Fuck me!"

Ito si Camille. May asawa 'tong nasa abroad, pero heto't niyayari ko. Siya lamang kasi ang available ngayong gabi. Lintek na Abby kasi 'yan. Mukhang masisira pa yata ang plano ko sa kanya. Libog na libog pa naman ako sa kanya. Pero hindi ko kaya. Hindi ko siya kayang gawing parausan hangga't hindi ako nakakakita ng kahit anong baho sa pag-uugali niya. Walanghiya ako, walanghiyang-walanghiya pero may kunsensya pa rin naman ako kahit papa'no 'no.

"Ahhh, Abby! Putang ina mo!" Aksidente kong naisigaw. Bumalikwas si Camille at itinulak ako.

Napurnada na, mabibitin pa yata ako.

"Sinong Abby?"

Ano bang pakialam nito eh 'fuck buddies' lamang naman kami?

"Girlfriend ko bakit? May asawa ka rin naman 'di ba? Ano? Itutuloy ba natin 'to o bibitinin mo 'ko?"

Bitin din pala siya kaya pumayag na rin siyang makaraos kami. Bagama't sinabihan ko siya na kung gusto niyang yariin ko siyang muli, kailangang pabayaan niya akong sabihin kung ano ang gusto kong sabihin. Wala siyang karapatang solohin ako; mas malala ang sabit niya dahil may asawa siyang tao.

"Bakit ba ang hilig mo magmura?" Tanong niya bago ko muling ipinasok ang 'akin' sa 'kanya'.

Copyright ⓒ DyslexicParanoia (Angela Atienza), 2013, All rights reserved.

"Bakit, may reklamo ka? Kung ayaw mo sa pagmumura ko't sa pagbanggit ko sa pangalan ng syota ko, aalis na lang ako't huwag na huwag mo na akong tatawagang muli!"

"No, Jon! Sige lang payag na 'ko. Huwag mo lang ako bitinin."

Ayos!

Pinatuwad ko siya. Medyo malaki na ang puwet niya dahil dalawa na ang anak niya. Pero ok na rin, kepyas lamang naman ang pakay ko sa kanya't hindi puwet.

"Ooh, Jon ang galing mo!"

Alam ko.

"Oh, yes! Sige pa!"

Binilisan ko, napasigaw siya. Binigla ko't idiniin.

"Oh, Jon ang sarap!"

I know.

Pero hindi ko alam kung bakit natahimik ako. Nagkasundo naman kami ni Camille na puwede ko siyang murahi't tawaging Abby pero parang... ayoko. Hindi naman kasi siya si Abby. Aksidente lamang talaga ang pagkakatawag ko sa pangalan nito.

Pucha! Bakit wala na akong gana?

Pararausin ko lang ang libog nitong Camille na ito't aalis na rin ako. Mukhang hindi na rin naman ako lalabasan. Ewan ko. Mukhang tinamaan na yata ako kay Abby.

Tang ina, ayoko! Ayoko nitong nararamdaman ko!

Hindi.

Hindi tama 'to!

Libog lang 'to.

Gusto ko lamang talagang maka-score sa kanya kahit isang beses lang. I'm sure aayawan ko na rin siya pagkatapos kong maka-score.

Hindi ko na siya iisipin kapag nakuha ko na ang gusto ko sa kanya.

Tama.

Libog lang 'to, Abigail Santos.

You are nothing but a sex object to me.

Pure lust lang ang nararamdaman ko para sa iyo.

Naiintindihan mo ba? Ha, Abby?!

"Ooh yes, Jon! Yes!" Nakaraos na rin sa wakas si Camille.

Natauhan ako sa pagkatulala. Nakatulala pala ako habang patuloy na gumagalaw ang aking katawan? Puwede pala talagang mangyaring hindi naaayon sa ikinikilos ko ang mga nasa isip ko?

Bakit ba hindi mawala sa isip ko si Abby? Lintek na babae 'yun. Hindi kaya kinukulam ako no'n? O di kaya nama'y, ginagayuma?

Damn you Abigail Santos. How dare you do this to me.

I am Jonathan Romero, attorney-at-law.

I get what I want. And I will get you by hook or by crook.

Kailangan lamang kita matikman, para mawala ka na siya sa aking isipan.

'Yun na 'yun.

'Yun lang 'yun.

[ITUTULOY]