The Will Of Destiny

Chapter 28: Goodbye

Adellaine's POV

Nandito na kami ngayon ni hana sa bahay, pagkatapos ko kasi maglabas ng sakit na nararamdam ko, umuwi na agad kami at pansamantala, dito muna daw titira si hana sa amin

"Ano ng gagawin mo?" Tanong niya.

Sa totoo lang, di ko alam kung ano na ang gagawin ko parang gusto ko nalang na wag siya makita at magpakalayo layo.

"I dont know" i said.

"Meron akong suggestion but for sure alam kong di mo tatanggapin" sabi niya.

"What is it?" Malumanay kong tanong.

"Kaeden texted me, pupunta daw siya ng america, what if sumabay ka na sakanya?para makapag relax relax ka." Sabi niya.

I dont know kung tatanggapin ko, eh andun si kaeden, what if patawarin ko na siya besides past is past. Ayoko na mamuhay sa nakaraan.Siguro nga it will be better kung papatawarin ko na siya at bumalik na kami sa dati naming pagsasama. I mean us being a good friend.

"Sure" i said

" Really? Are you sure sa desisyon mo?" Tanong niya na parang gulat na gulat.

"Yup, super sure besides matagal na rin naman yun, siguro eto na yung tamang time para patawarin ko siya" i said.

"That's a good choice then."

"Magpapa book na ako ng ticket at sasabihin ko na rin kay kaeden and sa makalawa na kayo aalis"She said.

I just smiled at her and thank her for everything. I am really lucky that she's my cousin.

Kaeden's POV

I decide na magbakasyon sa America, gusto ko lang balikan ang mga lugar na kung saan marami kaming ala ala ni Adellaine.

May tumatawag pala sa akin, pag tingin ko si hana pala. Bigla ata siyang napatawag.

"Hello, why did you call suddenly" i asked.

"I will just ask kung pwede sumabay si Adellaine sayo papuntang America" sabi niya.

What the? Is this for real? Woah, di ako makapaniwala. Sobrang saya ko, sobra.

"Of course, im so happy to hear that, i hope handa na siyang patawarin ako" i said.

"Hmm, its for you to know and also for you to find out" sabi niya pa.

"Tsk, thank you" i said

" Your welcome, just please take care of her, this is your chance to show her that youre worth forgiving" she said.

I cant help but to smile, even after what i had done, nagtitiwala parin siya sa akin.

"Yes, i will" i said at pinutol na ang tawag.

I am so excited, and this time i'll make sure na hinding hindi ko na siya sasaktan pang muli.

Adellaine's POV

Bukas ang last na pasok ko sa school, magpapaalam lang ako kay shorin at yun lang.

Sana maintindihan niya, and sa tingin ko i'll stay muna sa America for good.

***

Andito na ako ngayon sa school, medyo malungkot dahil mamimiss ko sila shorin at hana, at kahit naman sabihin kong nagagalit ako kay junichiro ay di ibig sabihin na di ko siya mamimiss. Kahit papano naman ay mahal ko parin siya at yun ang dahilan kung bakit ako pupunta sa America, para makalimutan na mahal ko siya.

Andito na si shorin at eito, sayang lang at di ko masusubaybayan ang love life nilang dalawa.

Lumapit naman agad silang dalawa sa akin.

"Malungkot ka parin ba?" Tanong ni shorin.

"Pasensya na sa nangyare, kahit kami ay walang alam" sabi pa ni eito.

"Wala kayong kasalanan, and may sasabihin rin ako sa inyo" sabi ko pa.

Ayoko man silang iwanan pero kailangan.

"Shorin, eito bukas aalis na ako" sabi ko at napayuko nalang.

"San ka pupunta?" Takang anong ni shorin.

"Aalis na ako papuntang America" sabi ko pa.

"Why?" Tanong pa ni eito.

"I just want to move on, sana maintindihan niyo" i said.

"Haysss, mahirap man tanggapin, pero kung saan ka magiging masaya, i will support you" sabi ni shorin.

"Salamat sayo, sa inyo" sabi ko at niyakap agad si shorin.

Sa gitna ng pagyayakapan namin dalawa bigla naman may nagsalita.

"Anong kaganapan dito" sabi nung lalaking na si haruki pala

"Aalis na siya papuntang America" sagot naman ni eito.
"For real? Sa tingin ko that's a better idea, always take care there" sabi pa ni haruki.

"Thank you, i'll just call you guys kung may mangyare man besides kahit naman galit ako sa kaibigan niyo di naman maiiba nun ang pagtingin ko sa inyo" sabi ko at ngumiti sa kanila.

"Sure, maaasahan mo kami" sabi nila at nag thumbs up pa.

Nag group hug na kaming 4 pero may nakita akong di kanais nais.

Si junichiro at yunice magkasama, affected parin talaga ako.

"What's happening here?" Sabi nung maarteng yunice.

"Nothing bitch just shut up" sagot naman ni shorin at inirapan ito.

"Bat mo kasama yan bro?" Tanong pa ni haruki.

"She's my soon to be fiancee afterall kaya kailangan kasama ko siya" sabi niya.

After sabihin niya nun, nasaktan na naman ako, pano niya nagagawang sabihin yun eh alam niyang andun ako, di ba talaga niya ako minahal ng totoo? At ganun nalang siya kabilis makamove on or mas malala pa sa umpisa palang talagang di na niya ako minahal.