2.Bölüm

19 3 0
                                    

Dün Dize'yle tanışamamıştım. Çok saçma bir çekingenlikten dolayı. Bu çekingenliğimi bir kenara kaldırıp artık Dize'yle tanışmalıydım. Evet evet, bunu yapacaktım.
Kendi kendime bunları düşünürken Dize geldi. Bugün 2.gündü. Onunla konuşacaktım. Her ne kadar zor olsa bile...

Yanıma oturdu. Tek bir kelime dahi etmeden. Şaşırmamalıydım. Bu Dize Tuna'ydı. Ciddi kız. Gerçi bende olgun biriydim. Bende genellikle siyah giyinirdim. Pek konuşmam ama Dize'yle konuşacaktım.
Tam çenemi açacaktım ki hırkasını çıkarıp askıya doğru yöneldi. Hırkasını astıktan sonra geldi ve oturdu. Gene kaşları çatıktı. Ama ona yakışıyordu ne yalan söyleyeyim...
Hırkasını çıkarınca kolunda ki Justin Bieber bilekliği dikkatimi çekti. Beliebers olmalıydı. Biraz şaşırdım aslında. İkinci şaşkınlığımı da kolundaki yarayı görünce yaşadım. Kolunun yarısını kaplayan bir yarası vardı. Ağzım açık yarasını inceledim. Pençe izi gibiydi. Büyükte. Sormak istedim ama daha o kadar samimi değildik...

"Günaydın." Sesim biraz titrek çıkmıştı. Ama söylemiştim ve her ne pahasına olursa olsun Dize'yle tanışacaktım.
"Sanada." Gözlerini telefonundan ayırmadan söylemişti bunu. Evet, tahminlerimde haklıydım! Dize gerçekten sert bir kişiliğe sahipti. Bu beni birazcık korkutsa da durumu toparladım.
"Ben Umut, tanıştığıma memnun oldum." Gözlerini bana çevirdiğinde sanırım terlemiştim. Allah'ım..cidden bir kız bu kadar sert bakabilir miydi! Sert bakışları karşısında eziliyordum âdeta. Bir süre bakıştıktan sonra-ki bu çok zor bir süreydi benim için.-
"Ben, Dize." Hiç gülümsemiyordu. Elimi, elini sıkmak için uzattığımda telefonuna döndüğü için elimi görmedi. Bende geri çektim. Dize cidden farklıydı.
O sırada diğer kuzenleri sınıfa girdiler. Burcu, Dize'ye biraz çemkirerek :
"Sen neredeydin, Dize?! Meraktan ödümüz patladı! Böyle yapma bir daha. Büyükannemin dediklerini unutuyorsun galiba!"
"Büyükannemin ne dediğini gayet iyi hatırlıyorum. Kendi kendine tekrar etmene gerek yok. Üstelik bir daha bana çemkirme."
Vay canına! Cidden bunu sanki Burcu'nun inadına sakince söylemişti. Lafı da koymuştu ama. Bu Burcu'yu kızdırmış olacak ki :
"Bu sakinliğine diyecek söz bulamıyorum, Dize." Dedi ve gözlerini devirerek sırasına geçti. Öbür 2 kuzen zaten çoktan sıralarında yerlerini almış, sohbete dalmışlardı. Dize yeniden umursamaz tavrıyla telefonuna döndü. Sohbeti ilerletmeliydim ama o gün bunun sırası olmadığının farkına vardım ve yarını beklemeye karar verdim.

*Oy verip, yorum yaparsanız beni çook mutlu edersiniz. Sizi seviyorum.♡*

SİYAH VE SERTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin