I went out of that room silently. Nakita ko kaagad si Gyle na nasa lobby naghihintay sa akin. He's in full smile. Agad napawi ang ngiti niya ng makitang hindi ako ngumiti pabalik, why is it so damn hard to choose between the two.
Do I have to choose? I already have Gyle, what else can I wish for? Pero kahit hindi sabihin ng utak ko alam kong may kailangan pa rin ako, kahit hindi idikta ng puso ko, alam kong may parte sa akin na gustong sumunod at pumunta kay Sam.
"Are you alright?" Tanong niya. He get the things that i'm holding. Hindi na ako nag papigil dahil masyado akong nawalan ng lakas.
"Yes I am." Ngumiti ako. "Tara na? Baka gabihin pa tayo sa daan, we still have work tomorrow we need to rest early."
Tumango siya at kinuha ang kamay ko.
"Let's go then."
Naglakad kami palabas ng hotel. Ngumiti sa akin ang mga mababait na receptionist. The other even waived at me, ngumiti nalang ako bilang ganti. Saglit na binitawan ni Gyle ang kamay ko para saluhin ang susi na binigay sa kanya ng Vallet.
"Thank you for checking in here mam, till next time!" The Vallet said.
I smiled and look at the whole resort. "I will surely come here again soon. Thanks too!"
Hinintay ko si Gyle na ngayon ay inilalagay ang mga gamit ko sa likod ng kanyang sasakyan.
"Nasaan po si Sir mam?" Sabay sulyap niya kay Gyle. "Mukhang iba po yata ang sumundo sa inyo, buong akala po namin ay Boyfriend niyo si Sir." Sabay tawa nito ng mahinhin.
Ngumiwi ako.
It's Sam again.
"Well... Apparently, no, he isn't my boyfriend." I said. "Uh.. We'll go now. I enjoyed my short stay here."
Tumango ito at ngumiti. Iginiya ni Gyle ang pintuan ng kanyang sasakyan para sa akin.
The ride went so smooth. Wala kaming masyadonh kibuan sa loob ng sasakyan. I'm spacing out the whole time. Tatango o magsasabi lamang ako ng "oo" o "hindi" kung tatanungin niya ako kung gusto ko bang sumaglit sa malapit na restaurant o mag drive thru. And everytime he asks, I can't help but refuse because i'm not in the mood.
Papalubog na ang araw. Ibinaba ko ang bintana ng sasakyan at dinama ang hangin.
"Gusto mo bang patayin ko na ang aircon?" He asked.
Tumango ako at ngumiti. "Can you, please? I want to feel the air, this fresh air."
"Okay..."
Ngumiti siya at pinatay na din ang aircon. Nag focuse na siya sa pag ddrive habang ako ay nagpapahangin at malalim ang iniisip.
Kung si Sam kaya ang kasama ko dito sa loob ng sasakyan? Would it be fun? I wonder how it feels to experience a long drive with him.
I've already experience however, kasama kasi si Iza.
Sana'y itangay na ng hangin na ito lahat ng mga bagay na dinadala ko. I wish love was easier, but it never and it will never be.
Minsan maiinis ka na lang din dahil simple lang naman sana, magmahal ka kunh gusto mo, it's free. Hindi naman mananakit ang love, it's intangible. Hindi tayo nito nahahawakan, tanging ang mga nakakaramdam lamang nito ang dahilan kung bakit ito nakapagpapasaya at nakakapag dulot ng sakit.
"Do you want to eat firsy before we go? Mag stop over muna tayo." He asked.
Umiling ako. "H'wag na, sa bahay ka na mag dinner. Manang prepared some foods."
Ngumiti siya at hinawakan ang kamay ko.
"Really? Are you going to finally introduce me to your family?"
"Out of the country ang mga magulang ko, si Kuya naman nasa condo niya."
I look again at the view. And sighed over and over again.
Tumingin muli ako kay Gyle na busy sa pagmamaneho. I can't feel the same way that I feel when i'm with Sam.
This isn't healthy anymore and I think I need to end this relationship with Gyle. It's clear that I am in love with Sam ever since.
"What's wrong?" He asked. He look so bothered because of me spacing out and being so silent the whole time.
"Can we talk later? I have something important to discuss to you." Seryoso kong sabi.
Bigla siyang huminto at kinalas ang seatbelt niya. He look so angry! Muntik pa akong sumubsob sa airbag, good thing, naka seatbelt ako.
"W-what is it? Ngayon mo na sabihin." He said trying to stay calm. "Y-you're stressing the shit out of me..." Bulong nito at hinawakan ang kamay ko.
Muli nanamang tumulo ang mga luha ko. Seeing him hurt like this feels like hell. Kung nasasaktan siya ay doble doble sa akin.
"Is this about us?" Nabasag ang kanyang boses.
I nodded, teary eyed.
"What is it? What is it that you are crying for?" He asked and wiped my tears away.
I want to hug him so bad. I want to.. I want to talk but no words are coming out. What is happening to me.
"I-'m.. Sorry, i'm so sorry..." I sobbed.
Umiling siya. Kita ko ang galit niyang ekspresyon. Hindi rin nakatakas sa mata ko ang pagkuyom ng kamao niya. Nabigla ako ng himanpas niya ang manibela at nagmura.
"Damn it! Is it because of Sam?" Asik niya.
How did he know? Am I tha obvious?
I couldn't utter any single word. I just nodded and wipe my own tears.
I need to face this one. Mas lalo lang lala kung pinapatagal.
"W-hat happened?" Pumiyok ang kanyang boses. It's like there's a ghost tear who wants to show up. "K-kung alam ko lang na... mangyayari ito, I could've get up to that goddamn bed and take you to the event even if I can't properly stand! Damn! Damn! Damn!" Paulit ulit niyang hinampas ang kanyang manibela.
Kinalas niya ang kanyang seatbelt at lumabas, padarag niyang sinarado ang pintuan. Napapikit ako at umiyak nanaman.
Kinalas ko din ang akin at sumunod ako sa kanya sa labas. It's getting late and I don't know this place. Tanging ilaw nalang sa bawat daan ang nagsisilbing liwanag. Wala naman masyadong dumadaan, pailan ilan lamang.
Nakasandal siya sa kanyang sasakyan at nakakunot ang noo habang tinitingala ang langit.
"G-gyle..." I called him but he didn't even gave an effort to look back. "I'm sorry, I don't know how..or when it started. I know i'm stupid. Alam ko na mali ako na pinaasa kita... But I thought what I feel for you is greater than what I feel for Sam. I just thought and I was wrong."
It sounds so insensitive right? Sa harap pa talaga niya sinabi ko na akala ko mas malala ang pagmamahal na nararamdaman ko sa kanya kaysa kay Sam, na akala ko lang pala.
Humarap siya sa akin. Tumingin siya ng diretso. Namumula ang mga mata niya. He cried! Oh damn!
He smirked. "You're too insesitive huh? You're telling me that straightly." Umiling siyang muli at yumuko. "I can't believe you, tangina, pinaasa mo ako!" Tumaas ang tono ng kanyang boses.
Papunta na sana ako sa kanyang ng biglang may isang sasakyan na tumigil sa tabi ng sasakyan ni Gyle.
My sight was a bit blurry because of my tears and when I look again. Bumukas ang pinto.
"What's happening here?" Sam said, coldly.
