MİHRİMAH | FERFECİR

MHRMH | 14

14.BÖLÜM

Şarkı: Deniz Tekin-Sezenler Olmuş.

Yayınlanma Tarihi. 04.02.2017.

İYİ OKUMALAR.

4K/29.01.2017/TEŞEKKÜR EDERİM.

Kan.

Her şeyi,başlatan da bitiren de o. Tehlikeyi,korkaklığı, peşinden sürükleyen de o.

Ağacın dalından birine, takılı kalmış bir fular. Kenarında kurumuş kan lekesi. Beyaz renkteydi,siyah taşları buradan bile parlıyordu. Ağacın dalında rüzgar sayesinde bir ileri bir geri gidip geliyordu. Furkan yavaş adımlarla ağacın yanına yaklaştı, fuları aldı.

İnceledi. Yanına biraz daha yaklaşıp gözlerini içine baktım. Kızarmıştı,göz yaşları dolmuştu,kapamamak için kendini zor tutuyordu. Çünkü,bırakırsa kendini bir daha toparlayamayacağını biliyordu... Bir göz yaşından sonra,hıçkırıklarının devam edeceğini kendini frenleyemeyeceğini biliyordu.

Sonra arkasında onu bekleyen kardeşine döndü,gözlerini kapatıp göz yaşlarına engel olamadı. Kardeşinin yanına ilerleyip sıkı sıkı sarıldı. Kevser başını ağabeyinin omuz çukurluğuna başını koydu. Hıçkıra hıçkıra ağladı. Dakikalarca,ağladılar.

Ben,onları izledim. Neden böyle bir ağabeyimin,böyle bir kardeşimin olmadığını sorguladım. Ormanın içinde ki sessizlik bir anda bozuldu.

"Kevser,suyum! Neredesin!" Bahadır bey'in sesinin geldiği yöne baktım. Sesinde ki duygu karmaşası,ormanın içinde yankılandı. Evet,herkes buraya doğru geliyordu. Adli tıp ekipleri en arkadan geldiğine göre bir şey bulmuşlardı.

"Kızım!" Kevser ağabeyinin omzundan başını kaldırdıktan sonra,başını sağa doğru çevirdi. Babası ile kısa bir bakıştıktan sonra,ağabeyine baktı. Furkan gözlerini kapattıktan sonra kollarından çıktı. Arlarında ki,ilişkiyi çok merak ediyordum.

Ah,babasına koşuşu.. Babamı çok özlemiştim,çok. Kızının yüzünü elleri arasına alıp,yanaklarından öptü. Kokusunu içine çekti. Kulağına bir kaç bir şey fısıldadı,Kevser ise başıyla onayladı.

Ellerim arka cebimdeydi,yanlarında öylece duruyordum.Furkan elinde ki fuları polislere doğru uzattı,başka bir eldiven alıp taktı.

"Annenizin.. Ameliyattan sonra taktığı fular değil mi?" Furkan derin bir nefes verip,onayladı. Şimdi anlaşılıyordu,bu kadar çok ağlamaları. Kevser ekiplerin koyduğu poşeti ellerinden aldı. Poşetin içinden çıkarttı. Kokladı. Uzun sürede bırakamadı. Tek eksik buraya kadar benimle aynı yolda yürüyen Çağlar'dı,o da ileri de arkası dönük bekliyordu. Neden oradaydı,hiç bir fikrim yoktu.

"Kan örneğinden annenize mi ait bakacağız, kan annenize ya da kaçıran kişiye aittir. İnceleyeceğiz." Her şeyden örnek aldılar. Ağacın dalından,yer deki topraktan,yere damlamış kan damlalarından..

Geriye dönerken yerde ki sönmemiş sigaramı fark ettiler.

"Komiserim! Burada sönmemiş bir siga-" sözünü kestim.

"Benim,o." vücudum karıncalandı. Bakışlarımı etrafım da gezdirdim. Alper dikkatini bana vermişti.Gözlerimi ayırmadan ona baktım. Kelini kaşıyıp,önüne döndü.

"Bir şeyler bulundu değil mi?" başımla onayladım. Gözlerimin içine baktı. Ne hissediyordu,öğrenmek istiyordum. Nasıl hissediyordu? Nasıl hissedebilirdi ki? Darmadağınık. Bütün ailenin hissettiği gibi.