Ateş Böceği Ve Karınca

#1

İşte yine başlıyoruz...
Bu kâbustan ne zaman uyanacağımı bilmiyorum... Aslında artık alıştım da diyebiliriz.Sonuçta insan bu; zamanla herşeye alışıyor... Her gün rutin olarak tekrarladığım herşey yük gibi geliyor sanırım.Bu,olmadığımı biliyorum.Ben bu insan değilim.Her gün bu evde gözlerimi açıp yine bu evde, yalnızlığımı her fırsatta yüzüme çarpan bu saray misali evde, gözlerimi kapatıp kendimi uykunun çekici gelen o güçlü  kollarına teslim etmek...Bana ağır gelenlerden biri işte.Her gün ismine,cismine,gülüşüne yabancı olduğum insanlarla, yabancılık çektiğim hayatlarda buluşmak.. Ve günün sonunda alkışlanıp usta,sahte bir gülüşle 'hepiniz benim ailemsiniz, sizin sayenizde burdayım , ayaktayım' diyerek kandırdığım, kahramanları olduğum o insanların gözlerinin içine bakarak döktüğüm timsah gözyaşlarım... Falan filan işte.. herşey ne içindi? Bu kadar acı çekerken her sabah mutlu rolü yapmak..
Aa hayıır .. Yaptığım en iyi şey rol yapmakken bu işi bırakamam.. Ben kim miyim? Ben Melis...
Melis Çakır...Henüz 25 yasindayım. Yılar önce ışıkları söndürülmüş bir ateş böceği...
O aptalların bu masala inanmaları gerçekten beni güldürüyor.Ama aptallar hep olmalı değil mi?
Yoksa biz nasıl yaşayacaktık ki? Benim gibi yalancılar ve daha fazlası..
Bugün o şımarık aptallardan biriyle daha toplantıdaydım.Ah tabi çocuklarına ve eşine duyduğu sevgiyi gözlerinden okuyabildiğim(!) Aile babası senaristimin iğrenç yavşakça kelimelerine gülümseyerek karşılık verdim.Sonuçta bu iş benim için önemliydi.Geçen yaz çekilen filmden sonra gelen senaryoların en iyisi buydu.Ve tabii benim para da suyunu yavaşça çekiyordu. Dışarıdan nasıl göründüğümü biliyordum. Ama sandıklarının aksine parası hiç bitmeyenlerden değildim.Para biriktirmeyi sevenlerden, yatırım yapanlardan, hele tutumlu olanlardan hiç değil. Geçen yaz Marmaris'te bir kumarhanede elli bin dolarımı bir saat içinde kaybettiğimi hatırlıyorum. Benim için önemli olduğunu düşünmeyin... Tek bir filmden yaklaşık sekiz katı kadar para yürütüyorum... Kısa bir zaman sonra ise o filmlerden biri başlıyor. Belki de hayatımın en büyük filmi... Alkışları artıracak ve her hafta başımdan aşşağıya ödüller yağdıracak bir film..Bunlar umurumda bile değil..
Fakat belki de ateş böceğinin ışıklarını tekrar yakacak... Bu sefer uçar mı dersiniz?
Hahahaha gülmemek elimde değil...Bu saçma yalana inanacak kadar aptal değilim çünkü.. O ateş böceği ışığını da kanatlarını da kaybetti...
Kim olduğunu sorarsanız bir karıncadan farksız artık...

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum bu benim başlangıç kitabım destek verdiğiniz sürece güzel bölümlerle karşınızda olacağım tekrar görüşmek üzere... :)