Mirror (Completed)

Kabanata 6

Improving

"Im sorry, Vannalein! We're busy last week because your dad close a deal at nagpa party siya sa mga kaklase ni Vannah dahil nag top 1 ito." Kumirot ang loob ng ilong, ang puso ko ay patuloy na tumitibok ngunit tila parang may nakasaksak doon dahil sobrang sakit. Ang mga mata ko ay nagtubig. Naglandas ang luha sa pisngi ko. Pinigilan ko ito ngunit tuloy tuloy lamang ang bagsak na parang falls.

"Vannalein? Anak?" Her voice is warm but the warm of it never reach my heart. Nakadagdag lamang ito sa lamig na nararamdaman ko dito. Pinunasan ko ang pisngi kong basa na ng luha.

"What? Okay I'll be there!" Sigaw ko sa kawalan. Nagtinginan sa akin ang ilang mga estudyante ang ilan ay bahagyang tumawa. Nasa tapat ako ng Italian Restaurant sa eskwelahan namin. "Mommy I need to go. We have a class now." pinilit kong pinatatag ang boses ko na parang normal lang kahit na nagbabara na ang lalamunan ko. 

"Okay.. B—" tinapos ko ang tawag at hindi na hinintay ang sunod pang sasabihin ni mommy. 

Isinilid ko ang phone ko sa bulsa ng coat na suot ko. Pinatong ko ang dalawang palad ko sa mukha ko at inilabas lahat ng iyak ko. 

May kumuha ng palad ko at may naglagay ng malambot na tela. My vision si blurred because of tears that never stops from flowing. 

"Salamat— I mean thank you." Nakapagsalita ako ng tagalog at nakalimutan kong nasa Swindon ako at wala sa Pinas.

Ipinahid ko ang malambot na tela na iyon sa mga mata ko.

"Walang anuman." Natigilan ako at agad na nag angat ng tingin sa lalaking nagbigay ng panyo sa akin. Ang mga mata niya ay seryoso at ang noo niya ay nakakunot.

"Why are you crying?" he asked. Umiling lang ako at pinilit na ini angat ang magkabilang dulo ng labi ko. 

Matagal bago natahimik si Tyron bago niya tinanggap ang sagot ko. 

"Kumain ka na ba?"He asked. Tumango tango ako. Inangat ko ang panyo sa tapat ng mukha niya. "Lalabhan ko muna." wika ko sakanya. "No it's fine." aniya.

Nabawasan ang bigat ng loob ko at nakangiti na ako ng hindi pilit. Tumingin siya sa orasan niya sa pala pulsuhan. "I need to go." paalam niya. Tumango tango ako. "Okay. Bye Tyron." ngumiti siya sa akin bago naglakad na palayo. 

Sinundan ko ng tingin ang likod niyang napaka kisig. Nang mawala siya sa paningin ko ay iginala ko ang mata ko sa paligid. Ang ilang estudyante ay busy sa kaniya kaniyang pinagkaka abalahan. Ang ilan ay ako ang pinagkaka abalahan lalo na ang isang babaeng professor din sa paaralan na ito.

Balita ko ay bagong graduate lang siya at napaka talino. I only heard everything about her because she's not my professor. Nag iwas ako ng tingin ng hindi ko makayanan na kalabanin ang nanlilisik na mata ng babaeng professor na iyon.

Kumalat ang tunog ng bell sa buong campus meaning another hour passed and we should move on to the next schedule we have.

Ang sunod kong klase ay yung kay Tyron. Hindi ako gaanong attentive sa klase ngayon dahil sa usapin namin ni mommy.

Weeks passed. I never heard any single word from my mom. Or anyone who's in the Philippines.

The prom was being announce by the Dean. "—Each one of you should pick a partner..." Tumalikod ako sa stage at handa ng humakbang paalis ng may sinabi ang Dean na nakapagpahinto sa akin.

Attending such thing like this was not in my plan. Until —

"This is a plus five on your cards directly. If each one of you were planning to not attend then a minus five on your card." Her British accent make it hard for me to understand what were she's saying but I still cope up.