Mirror (Completed)

Kabanata 29

Chippenham

I am at the airport when I realized that I did not thank dad for letting me know this things.

I was about to phone him pero kailangan ko ng pumasok sa eroplano or else ay maiiwanan ako.

Mahaba ang oras ng byahe pero hindi maalis sa isip ko ang mga mangyayari kapag nakita ko si Tyron at si Tobias. I will have my dreams come true after a few hours.

"Omygod! I reserved a seat for VIP and then--" Nagkatinginan kami ng isang bakla na kulay brown ang buhok at may green na mata. Ang kutis ay napakaputi.

Nagsimulang magpaliwanag ang attendant na kanina ay tintalakan ng bakla.

"I am fine here now." malumnay na wika niya. Hindi mo akalain na kanina ay nagpupuyos ito sa galit.

Binalingan niya ang attendant ng hindi ito umaalis. "What!? I said I am fine here!" ulit niya sa mariin na salita kasabay ng pagwagwag ng isang palad niya sa ere, senyas ng pagtaboy.

napabuntong hininga ako ng malalim. At bumaling sa bintana ng eroplano na ito.

"You're so beautiful!" Nilingon ko ang katabi ko.

"Who? Me?" naniniguradong tanong ko. Sinagot niya ako ng pagtango. Naging lalaki na ata siya dahil sa akin dahil hindi maputol ang titig niya sa akin.

"I am sorry. I have a husband." lintanya ko. He laughed like I say something funny. Pagtataka ko siyang tinignan bag umiling. Maybe he is crazy.

"I don't have a plan to be in a relationship with you. I am famous in gown designing." Inabot niya sa akin ang card na maliit na kinuha pa niya sa bag niyang may fur.

"I want you as my model for my next competition in London." akmang ibabalik ko ang card ng itinulak niya iyon papunta pa lalong sakin.

"Keep it. Who knows? Your decision might change." aniya at nagsuot na ng sleeping mask at parang walang nangyari na natulog.

Alex F. Trey

Binasa ko ng tahimik ang maliit na card na may logo sa taas na parte at numero sa ibaba ng pangalan.

Ibinulsa ko ang card at natulog na lang din. Pag lapag ng eroplano at pagbaba ko ay naramdaman ko agad ang kakaibang ihip ng hangin sa bansang ito.

Kung dati ay may sumundo sa akin ngayon ay wala. Hinatak ko ang maleta ko palabas ng airport.

Paglabas ay nakita ko pa ang bakla kanina at pasakay na ito sa itim niyang sasakyan.

Tumingin ako sa likuran ng sasakyan niya. There's a taxi and It's too expensive here.

Bumukas ang bintana ng sasakyan ng bakla. Do you want a ride? Tanong niya. Ngumiti ako at umiling. "I will take a cab." sabi ko at sumakay na sa taxi sa likod.

Nagpahatid ako sa train station. From there I can find Tyron. Maybe he is still in his apartment?

Nagbayad ako sa taxi at bumaba na. Agad akong bumili ng ticket sa train. Excitement fills my body.

Pagbaba ng train ay nag taxi ako ulit at nagpababa na sa tapat mismo ng apartment.

Kabadong kabado ako ngunit kasabay noon ay kasiyahan. Tobias!

Pumasok ako sa loob at nagdire diretso sa apartment number ni Tyron noon. Kumatok ako ng tatlong beses.

Ini stretch ko ang kamay kong nakahawak sa hawakan ng maleta ko kasabay ng pagdagundong ng puso ko. May narinjg akong boses sa loob ngunit hindi malinaw sa pandinih ko. Hinanda ko ang ngiti ko.

Bumukas ang pintuan ng apartment at handa sana akong tapunan ng yakap ang nagbukas noon ng mapatigil ako dahil hindi pamilyar na lalaki ang nagbukas ng pinto.

Sinilip ko ang apartment number. "Hey! What's up?" tanong ng isang briton sa harap ko.

Pilit akong ngumiti. "Wrong apartment number." wika ko at tumalikod na sa lalaki. Nakailang hakbang ako ng marinig ko ang pagsara ng pinto.

Sa labas ng apartment ay napaupo ako at sinabunutan ang sarili ko sa sobrang kakaisip.

Bakit hindi ko inisip iyon? Ang tagal na taon ang lumipas. It's impossible that Tyron won't leave that apartment.

I remember that I did not hesitate to come back here after hearing those words with my Dad while I am lying at the hospital.

Where should I go now? I need to find Tyron and Tobias.

But, where should I start?

Tumingala ako sa langit, hapon na at mamaya ay magdidilim na. Kailangan ko munang maghanap ng matutuluyan.

Naglakad ako habang tumitingin tingin ng hotel na tingin ko ay kakasya sa pera ko. Makikituloy sana ako kay Grandma but then lumipat siya sa province at hindi ko nakuha ang address niya at kapag doon ako tumuloy sakanya chances are mapapalayo ako sa kung saan tingin ko ay lugar ni Tyron.

I've spent the whole couple of weeks searching for my two guys but I found nothing even traces.

Pumasok ako sa coffee shop kung saan noong nasa university ako ay pinupuntahan namin ni Tyron.

Nasaan kaya sila?

Wala ako kahit anong clue sa mag ama ko.

Napabuntong hininga ako at hinigop ang kape na siyang ino order ko dito..

I should look for apartment. Masyadong mahal ang hotel para sa akin.

Biglang may naupo sa harapan ko. "Hey."

He is the gay from the airplane.

Biglang pumasok sa isip ko ang lahat ng benefits kung tatanggapin ko ang offer niya.

That day, he offer his hands again and I did not hesitate to grab it.

"But I still don't want to be a model. Is there any vacant position aside from being a model?" I ask inside his car.

"There is." he said lively. "Be a model." wika niyang muli. I don't have a choice.

Sinabi ko sakanya ang kapalit ng pagrampa ko sa entablado suot ang mga damit niya. I open my story with him.

After telling my story he call someone like it was just basic for him to find someone.

"This is easy. If you just negotiate this with me at the first time we met maybe you already f-- Oh-my-god! I get it now. You thought I like you when I look at you like that on the airplane? Am I right!" I open my mouth but he put his pointing finger on my lips. "Don't confirm it. It is gross."

I shut my mouth.

After that day, pinatira niya ako sa condo niya at sinimulan niyang ituro sa akin ang mga dapat kong tandaan kapag nasa stage na at ra rampa na.

"Let's go." anyaya sa akin ni Alex matapos ang isang show sa isang sikat na hotel sa London.

Suot ang pares kulay krema na stilettos ay halos magkanda dapa ako sa pagkaladkad niya. May mga mangilan ngilan din na reporter ang humahabol sa amin para siguro sa maliit na interview.

"Where are we going?" kapwa kami hinihingal na dalawa ng marating namin ang kanyang paboritong sasakyan na kulay puti.

"Just get in." he said. Huminga ako ng malalim at pinakawalan iyon ng buong bigat.

Sumakay ako sasakyan niya at ganoon din siya. "According to my investigator, he saw your Tyron at Chippenham. I am going to take you there with a full speed of my driving skills." aniya at kumindat pa. "Fasten your seatbelt, Darling because we will experience the near death." aniya at sinundan pa ng tawa.

Tyron! Makikita ko na ba kayo?