Mirror (Completed)

Kabanata 14

Break the rules.

Pagkasara ko ng pintuan ng sasakyan ay nakita ko ang paglabas ni Harry mula sa fast food chain. Luminga linga siya at pagkatapos ay bumalik sa loob. 

"He's hitting on you!" he said coldly. Mula sa harapan ng sasakyan ay binaling ko ang paningin ko sakanya. 

"What are you doing there?" nakakunot noo na tanong ko kahit alam ko na ang sagot ay gusto ko pa rin marinig mula sa bibig niya. 

"Following you! I don't trust them." naasar na wika niya at binuhay na ang makina ng sasakyan. 

"You're now a stalker." pang aasar ko sakanya. Tinignan niya ako ng masama bago binalik ang tingin sa harapan. Suddenly I have this urge feeling to pinch his nose. So I did. "What the— Vannalein!" habang pindot ko pa din ang ilong niya. "Im driving. Stop it." gamit ang isa niyang kamay ay inalis niya ang palad ko. Napanguso ako sa ginawa niya. Pinag krus ko ang braso ko at sumandal sa upuan.

He act like I did something wrong. Mayroon ba? Ang gusto ko lang ay pindutin ang ilong niya. Itinaas ko ang mga tingin ko sa rear view mirror at nakitang bahagyang namumula ang ilong niya. Mabilis kong iniwas ang mukha sa abot ng paningin niya. I secretly smile. He looks like a kid with a cold.

"Vannalein..." naramdaman ko ang patingin tingin niya sa akin but I remain looking on the other side.

The car stopped when the traffic light switch from orange to red.  "Vannalein..." humarap siya sa akin pero hindi ko siya pinansin.

Kinuha niya ang isang kamay ko at pinagsiklop ang palad namin. Dinala niya iyon sa hita niya habang ang isang palad ay bumalik na sa steering wheel. 

Sinubukan kong bawiin ang palad ko ngunit mas lalo lang humigpit ang pagkakahawak niya. 

The warm in his hand ease the coldness of my hand. Dahan dahan ang pagpapatakbo niya sa sasakyan. 

"You seem enjoying their company..." he open the topic. 

"They were not bad as what you think. Actually they have a good sides. They're from theatre club and modelling. They invited me to join them. So Im a part of their club now." Pag depensa ko sa mga kakilalang barkada. 

Pinarada niya ang sasakyan sa tapat ng bahay ni Grandma. The lights are off, I bet Grandma sleeps early today.  Hinila ko ang palad ko sa pagkakahawak ni Tyron at kinalas ang seat belts ko. 

"See you tomorrow.." paalam ko sakanya. Binuksan ko ang pintuan ng sasakyan ng hawakan niya ako sa leeg at hatakin palapit sakanya upang makintalan ng halik. 

"We won't see each other tomorrow. You have no class in my subject every Thursday." malungkot na aniya. His brows were screaming for authority. His lips twitch wanting to say something but he never speak of it. 

"Should I ditch my classes tomorrow?" tanong ko sakanya. "No. You shouldn't. It's just one day." aniya. Bigla kong naalala na bukas pala ay pupunta ako sa theatre room para asikasuhin ang mga kailangan ko. Hindi naman daw ako mahihirapan sabi nila Brooklyn dahil tutulungan nila ako.

"Go inside now." aniya. I look at him intensely. Go inside? No goodbye kiss? I shut my eyes tightly. Ashamed of what I was thinking. Lumabas ako ng sasakyan niya at kinawayan siya. He raise his hand and wave too.

"We are going to play the —" I shifted my eyes as fast as it could at the man who just came inside the theatre room. He's standing at the corner where no one would see him because it's too dark.

"Vannalein." Alia call me. I shifted back my mind to them. "Kirsh, will going to choose our roles.. And we will suggest that you will play the leading lady and Harry will play the leading man." Kirsh is the professor who is holding this club.

Tinignan ko si Harry dahil sinusuntok siya ng pabiro nila Austin. Nakita ko naman ang pag iling ni Hillary dahil sa ginawa ng mga barkada.

Nang matapos ang meeting ay nagpa iwan ako sa loob at kinuha ang phone. "Lein, let's go?" Pag aaya ni Brooklyn. 

"Go first.. I'll stay for a little while." wika ko. Nagtataka man ay iniwan niya pa din ako. Pinanood ko silang lumabas hanggang mawala sila sa paningin ko. Tumayo ako at lumapit sa pwesto ni Tyron. Mabilis niya akong hinatak at niyakap ng mahigpit. 

"I miss you already." aniya. Tumalon ang puso ko sa kakaibang kaba.  Hinagod niya ang likod ko habang nakasubsob ang mukha sa pagitan ng leeg at balikat ko. 

"What were you talking about?" bulong niya. Hindi pa din ako binibitiwan. Sinubukan ko siyang itulak pero hindi niya ako pinakawalan. "Stay still for a while." utos niya. 

"What if someone would see us. This is against the school rules." kinakabahan na wika ko. "No one will come here.." inilayo niya ako sa katawan niya he trace my arms until his hands reach my both cheeks.

"I heard they will going to vote you for the leading role. Im so proud of you." aniya. Sa simpleng salita ay nagtubig ang gilid ng mata ko. He is the only one who says he's proud of me with his whole heart. 

Yumakap ako sakanya at isinubsob ang mukha ko sa dibdib niya. This is maybe wrong. Me loving him and him loving me but our love is right.

Nanatili kaming nakatayo ng ilang sandali bago kami naupo sa upuan sa theatre room. Nauna siyang naupo at sumunod ako. Mauupo na sana sa tabi niya ng hatakin niya ako at mapa upo sa kandungan niya. "Tyron!" pagsuway ko sakanya. 

"Say it again.. I never heard you saying my name without sounding a respect. It's just now. I feel like Im super closer to you. Like you're not my student and I am not your teacher." He kiss my nape as he finished saying those line. 

Ibinaling ko ang mukha ko sakanya. He kiss my lips immediately. Pakiramdam ko ay sasabog ang puso ko dahil sa pagdidikit ng labi namin. 

Inayos niya ang upo ko para mahalikan ako ng maayos. Bumaba ang labi niya sa leeg ko. Ang isang kamay niya ay nasa bewang ko naka alalay at ang isa ay nasa leeg ko. 

I let out a moan as his lips almost reach the fabrics of my brassiere. Muli niyang ibinalik ang labi niya sa labi ko at hinalikan ako. 

I heard the door creaks. Sign that someone was going to open the door. I stop kissing Tyron and look at the door. I saw someone's silhouette, bumaling na din si Tyron doon.

"Who's in there?" It's a woman's voice. Mabilis akong umalis sa kandungan ni Tyron at umupo sa lapag so she can't see me. Hinatak ko ang palad ni Tyron para maubo din but instead he stand up.

Abot abot ang kaba ko sa dibdib dahil sa tatlong bagay. Una ay nag make out kami ni Tyron sa theatre room. Pangalawa ay may dumating. Pangatlo, ay baka may maka alam ng tungkol sa amin.

"It's me. Irish." Irish? the new girl professor? 

"Tyron Hidalgo is that you?" Hindi nakalampas sa pandinig ko ang pagbabago ng boses ng babae. She's flirting my Tyron!

"Yes. It's me." narinig kong salita ni Tyron. Tinignan niya ako at sinenyasan na lalabas siya. Tumango lamang ako. 

"What are you doing here?" narinig kong tanong ng babae. Narinig ko ang pagtapak ng takong sa sahig palapit sa pwesto namin.

"I just want a peace of mind. I find peace in dark and silent." wika ni Tyron at lumakad na palayo sa akin. 

"The school meeting is starting." wika ni Irish. "Let's go?" dagdag pa niya bago ko narinig ang yapak palabas sa kwartong ito. 

Nang masiguradong wala na sila ay umupo ako sa inupuan ni Tyron.  I was left in the silence of dark.

Nanatili ako doon hanggang sa humupa ang kaba at takot sa dibdib ko.

Somehow, I am thinking. Is this kind of love is enough to break the rules?