SECRET LOVE SONG // YUKOOK

03

"Şunu daha düzgün söyleyemez misin acaba?"

"Pardon. Tekrar deneyelim. Bu sefer yapacağım."

"Tam 3 saattir aynı şeyi söylüyorsun. Bence bugün bitirelim. Yoksa sinir krizi geçireceğim."

3 saattir Jungkook ile yapacağımız düet için prova yapıyoruz. Fakat dün Kai'nin boynumda oluşturduğu morluklar o kadar çok acıyor ki... Dikkatimi hiçbir şeye veremiyorum. İster istemez sesim de kayıyor ve Jungkook da fazla sinirli biri olduğu için hemen sinirleniyor.

Jungkook elinde ki kağıt ve kalemi bıraktı. Bir kaç kere boynunu sağa sola döndürdü. Daha sonra benden tarafa çevirdi başını. Kaşlarını çatarak konuşmaya başladı.

"Ayrıca bir daha ki pratiğe saçların açık gelme. Geleceksen de mümkünse geriye doğru at. Etrafta samara gibi dolanıp durma. Hatta şu an at geriye şu saçlarını."

"Ben böyle iyiyim."

"Ama ben değilim."

Ellerini saçlarıma götürdü ve geriye doğru itti. Bunu bir an da yaptığı için kaçamamıştım. Saçlarıma dokundu... Birazdan çıkma teklifi ederse şaşırmam.

Bir süre boynuma baktı ve ilk önce kaşlarını çattı. Daha sonra yan bir gülüş ile gözlerime baktı. Morlukları görmüştü işte... Sabahtan beri görmesin diye saçlarımla gizlemiştim... Lanet olsun sana Kai...

"Dedikleri kadar masum değilmişsin."

"A-Anlamadım?"

"Diyorum ki;boynunda ki izler... Gece eğlenceliydi sanırım."

Yanlış anladı. Tanrım beni de diğer kızlar gibi sanıyor. Ayrıca bana ne ima ettiğinin farkında mı o?

"Eğlenceli değildi."

Ayağa kalktım. O da kalktı. Çantamı aldım ve Jungkook'un karşısına geçip,dolmuş gözlerimle konuşmaya başladım. O ise her zaman ki gibi kaşları çatık bir şekilde duruyordu karşımda...

"İnan bana Jeon Jungkook;bir insan üvey abisi tarafından şiddet ve taciz görünce hiç ama hiç eğlenceli olmuyor. Aksine acı veriyor. Ama sen eğlendiğimi düşün. Gözyaşlarımın acıdan dolayı değil de,zevkten dolayı aktığını düşün. Bu söylediklerim kendimi acındırmak için değil. Sadece düşündüğün şeylerin gerçek yüzünü bilmen için. Yarın daha iyi olurum. Merak etme seni rezil etmem Jeon Jungkook."

Arkamı döndüm ve kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtım ve arkamdan sertçe kapattım. Gözyaşlarım ise ilk defa pişmanlıktan akıyordu. Keşke seni kendimden çok sevmeseydim Jungkook... Keşke...

Jungkook'dan;

Bu neydi şimdi? Neyin şovuydu bu? Tanrım neden umursamayıp işime devam etmiyorum ki? Kalemi tekrar elime aldım ve kâğıt üzerine küçük notlar almaya başladım. Fakat aklımı bir türlü elimde ki kâğıt'a veremiyorum.

"Aishh! Cidden... Bir kızın söylediklerini bu kadar takmamalısın Jungkook. Kendine gel... Kendine gel ve işine odaklan."

Bir süre daha kâğıt ile ilgilenmeye çalıştım. Fakat ne yaparsam yapayım Yuju'nun o sözleri ve ağlayışı aklımdan çıkmıyor.

"Inan bana Jeon Jungkook;bir insan üvey abisi tarafından şiddet ve taciz görünce hiç ama hiç eğlenceli  olmuyor. Aksine acı veriyor."

Kalemi hızla yere fırlattım. Geriye doğru yaslandım ve gözlerimi kapattım. Ben ki okulun hatta okul dışında ki kişilerin bile korkulu rüyası,kızları tek gece olarak gören,arkasında onca kızı ağlatarak ve yalvartarak bırakan,bundan hiç ama hiç pişmanlık duymamış hatta keyif almış Jeon Jungkook... Şu an bir kızın sözlerini ve ağlayaşını umursuyor. Kesinlikle kırmızı kar yağacak...

Heyyoooo..... ben geldimm..... fakat geri gidicem.... sadece tabletten bölüm yazdım ve atayım dedim.... yazar boş durmuyo.....  sizi özledim cidden... tablet ebim olmadığı için fazla kalamıyorum... arada girip çıkıyorum.... yorumlarınıza cevap vermeye çalışıyorum.... telefonsuzluk çok zor.... allah kimsenin başına vermesin.... neyse hadi bana sürpriz yapın ve yorumları coşturun... tabii oylarıda... öpüldünüz... sizi seviyorum 😘😘😘😘😘😘😘😘