Bölüm 3

367 110 22
                                    

Hazan sanki yakalanmış çocuk gibi bir anda dondu gülümsemesi de soldu. Volkan keşke söylemeseydi de Hazan gülmeye devam etseydi. Hazanı aynanın önüne getirdi ve saçlarını kurutmaya başladı, bu kendi kokusuydu kızın üstünde kendi kokusunu duymak hoşuna gitmişti nedense. Saçlarını kuruturken elinden geldiğince nazik davranmaya Hazanın canını yakmamaya çalışıyordu.
İşleri bitince beraber odadan çıktılar ama Volkan Hazanı daha fazla yormamak için yine kucağına aldı ve salona girdi, girmez olaydı iki manyağı nasıl unutmuştu. Volkan kucağında Hazanla girdi kapıdan bu kez donma sırası Özgür ve Savaşdaydı öyle şaşkın şaşkın baktılar bir süre ilk toplanan Savaş yapmacık bir yıkılmışlıkla Hazana yaklaştı.

- Yeşilli bunu bana nasıl yaparsın.

Hazan sorar gibi baktı Savaşa Özgürün verdiği yanıtdan sonra gülmeye başladı.

- Aldatılmış dallama

Bu kez üç adam birden baktı Hazanın güzelliğine. Özgür kollarını açarak Volkana yaklaştı.

- Kardeşim kucak kucak güzellik getirmişsin alayım ben onu.

- Yavaş al sen onu Özgür çek ön ayaklarını.

Savaş da Özgürün önüne geçti

- Bence de Özgür yeşilinin gözü bende bi kere ben alayım abicim.

Korkutucu görüntülerinin altında birer bebek gibi bu adamlar diye düşünen Hazan onlara güvenebileceğini biliyordu. Hissetmişti. Ama bu adam Volkan başka bir his veriyordu en çok ona güvendiğini hissediyordu. Volkan o an Hazanın onu izlediğini fark etmemişti o şuan bu iki dallama ile uğraşıyordu.

- Sizin işimiz yok mu lan sevgiliniz falan bekliyordur hani.

Savaş abisini takmadan Hazana çıkıştı.

- Yeşilli görüyorsun dimi hep senin yüzünden bunlar onda olup da bende olmayan ne var?

Özgür tek kaşını kaldırarak Savaşa baktı.

- Sayayım mı Savaşçığım.

- Say lan say bende olanı onda olmayanı şu dallamaya.

Volkan böyle söyleyince Hazan kıkırdadı. Volkan kıkırdamasını duyunca Hazana döndü tekrar gülmesi solar diye korkmuştu ama öyle olmadı. Hazan gülümsemeye devam etti.

- Valla abi şuan senin kucağında yeşilli var bende yok en büyük eksiklik.

- Git bul sen kendine her gün buluyorsun zaten bir eksik bir fazla.

- Abi ayıp oluyor ama yeşillinin yanında.

Özgür imalı bakışlarla Volkana döndü.

- Kardeşim seninkileride biliyoruz. En temiz benim.

- Evet abi dinime küfreden müslüman olsa.

- Siktirin lan puştlar.

- Savaş kızdı kaç dayak yemeyelim.

- Tamam yeter bırakın zevzekliğide karnımız acıktı ne yicez.

- Aslında Sevgi bir şeyler hazırlardı ama yeşilli benim canım pizza çekti sen ne dersin?

Hazan boş boş Savaşa baktı o neydi ki.

- Bir dakika yeşilli sen daha önce pizza yemedin mi?

Hazan hayır anlamında başını sağa sola salladı. Savaş yalandan şaşıracak konuştu.

- Pizza yemeyen insan mı var?

SONBAHAR ( Hazan'ım) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin