SONBAHAR ( Hazan'ım)

Bölüm 25

Kuzey kapıyı çalmadan içeri daldığında gördüğü manzarayla hızla arkasını döndü. Arkasından gelen Savaşlar da aynı tepkiyle oldukları yerde donup kaldılar.

- Oha.. (Kuzey)

- Hass... ( Savaş)

- Siktir (Aşkın)

- Yanlış zamanda geldik sanırım. (Özgür)

Hazan utançla kafasını Volkan'ın göğsüne gömdüğünde Volkan da 'ya sabır' çekerek Hazan'ın saçlarını okşuyordu.

- Ulan sizi bana parayla mı veriyorlar?

Savaşlar Volkan'ı pek takmayarak aynı aynı anda cevap verdiler.

- Yoooo...

Volkan Savaşların cevabı üzerine daha da sinirlendi. Hazan'ı kucağından indirip sinirle ayağa kalktı. 

- Ulan ben sizin.

Hazan hızla Volkan'ın önüne atladı dudaklarını büzerek baktı Volkan'a .

- Volkaann.

Hazan'ın sesini duyan dörtlü de önlerini dönerek çifte baktılar. Volkan'ın yüzünün anında nasıl yumuşadığını görüp gülümsediler. Volkan'ın Hazan'a sarıldığını görmek hepsini rahatlatmıştı sonunda bekledikleri olmuştu. 

Hazan Volkan'ın kollarından çıkıp Savaşlara döndü.

- Neredesiniz siz akşamdan beri. Savaş sen nasıl oldun.

Savaş sırıtarak Hazan'ın yanına geldi ve kolunu omzuna attı.

- Bomba gibiyim yeşillim. Akşam odaya gelecektik ama bu Aşkın dallaması bizi bırakmadı.

Hazan gülümseyerek minnetle baktı hepsine onlar da gülümseyerek karşılık verdiler. Hepsinin içinde bir huzur vardı ve bundan sonra her şeyin daha güzel olacağını biliyorlardı. Özgür öne atıldı.

- Neyse evde devam ederiz artık eve gidebiliriz.

Volkan anında Hazan'ı kucağına aldı Hazan böyle bir şey beklemediği için çığlık attı.

- Sonunda artık evimize gidelim gamzelim.

Hazan'ın utanıp kızarmasıyla hepsi bir kahkaha atmaya başladılar ve odadan çıktılar.

Hazan Volkan'ın kollarında hastane kolidorunda ilerlerken bu katın boş olduğunu fark etti ve kafasını kaldırıp Volkan'a baktı.

- Oha hastaneyi mi boşalttın ama yok artık.

Volkan asansöre yöneldiğinde Aşkın tuşa bastı. 

- Hastane bizim yeşilli

- Nee!!.

Hazan ağzı açık kaldığında hepsi bir tekrardan bir kahkaha patlattılar.

Hazan eve yaklaştıkça içindeki mutluluk artıyordu. Sanki ilk defa geliyordu ama tabi bu sefer ki gelişi farklıydı nasıl mutlu olmasın. Araba evin önünde durduğunda neredeyse arabadan atlayacaktı ki Volkan buna engel oldu. Durmasını işaret edip arabadan indi. Arabanın arkasından dolanıp kapıyı açtı ve Hazan'ı kucağına aldı. Hazan sırıtarak ve bacaklarını sallayarak yalancı bir sitem etti.

- Gördüğün gibi hayatım bacaklarım sağlam yaaanii ben kendim yürüyebilirim.

- Senin hayatım diyen ağzını öperim kadın.

Hazan Volkan'ın dediğiyle kıkırdarken Volkan eve yöneldi ama evden çıkanları gördüğünde olduğu yerde kaldı. Sadece Volkan değil diğerleri de oldukları yerde donup kaldılar. Hazan da evden çıkanları görmüştü ama tanıyamamıştı. Sorarcasına Volkan'a baktı ama o Hazan'a değil evden çıkanlara odaklanmıştı. Savaş ve Volkan kendilerini topladılar ve aynı anda konuştular.