SONBAHAR ( Hazan'ım)

Bölüm 19

Aşağıda olan bitenden habersiz olan beyler şarkıyı duyunca ilk şaşırdı. Savaş ve yanındakiler sesin kime ait olduğunu anladılar ama Volkan ilk geldiği gecedeki sesi duymuştu. İlk şaşkın olarak etrafına baktı, yanındakiler kafasını çevirmiş yukarı bakıyordu Volkan da onların baktığı yere baktı ve donup kaldı. Ses Hazan'a aitti Volkan inanamıyordu. O kadar süre sesini hayal etmişti Hazan'ın ve daha buraya geldiği ilk gece de duymuştu. Gitmesinin aptalca olduğunu kanıtlayan bir şey daha işte eğer gitmeseydi bu sesi daha önce duyabilirdi. Belki de o zaman bu kadar hüzünlü olmazdı. Hazan'ın sesindeki hüzün Volkan'ın içine işledi. Volkan gözlerini bile kırpmadı Hazan'ın bu görüntüsünü en ince ayrıntısına kadar beynine kazıdı.

Şarkı bittiğinde Hazan bir süre daha gökyüzünü izledi. Volkan'ın onu duyduğunu biliyordu. Belki de içkinin verdiği cesaretle yapmıştı bunu ama umurunda değildi. Kafasını onlara çevirdi sonra hiçbir şey olmamış gibi kalktı ve içeri girdi.

Volkan Hazan içeri girene kadar baktı arkasından. Hazan ona kızgın değildi. Kırgındı. Bunu sesinden anlamıştı. Sonra Savaşlara döndü hepsinin yüzünde hüzünlü bir gülümseme vardı. Volkan'ın şuan onlara bağırması kızması ona neden söylemediklerini sorması gerekiyordu ama buna hakkı var mıydı bilmiyordu. Konuştuğunda sesi sakindi.

- Bu sabah konuşan da oydu dimi?

Hepsi bir yavaşça kafalarını salladılar. Volkan hafif gülümsedi.

- İlk ne zaman konuştu.

- Sen gitmeden önce abi

Volkan bunu duyduğunda şaşırdı gözlerini Savaş'a çevirdi.

- Neden benim haberim yok.

- Hazan dedemin geldiği akşam ona odayı gösterdiğim de konuştu. Benden kimseye söylemememi istedi. Senin onu tekrar suçlamadan korktu. Haklıydı sen o akşam onu bizi kandırmakla suçladın abi bu yüzden bende kararına saygı duydum.

Volkan bir şey diyemedi haklıydı onu suçlamıştı hatta belki de aşığıyla... bunu düşünmek bile istemedi. Savaş abisinin tepkisini izledi gerçekten pişman görünüyordu. konuşmasına devam etti.

- Sen aniden çıkıp gelince de söylemek istemedik. Çünkü sen gittikten sonra Hazan'ın neler yaşadığını bilmiyorsun. Sen bana gideceğini söylediğin de Hazan da yanımdaydı. Duyduğunda ne oldu biliyor musun? Kriz geçirdi. Kendini senin odana kapattı her şeyi dağıttı. Aşkınla kapıyı kırıp içeri girdiğimizde odan dağılmış haldeydi, her yerde cam kırıkları vardı Hazan'ın elleri kan içindeydi. Odanın ortasında oturmuş senin gittiğini sayıklıyordu.

Volkan yine hiçbir şey söylemedi. Canını ne kadar yaksa da bunları duyması gerekiyordu, bilmek istiyordu. Savaş Aşkın'a döndü. Devamını Aşkın anlattı.

- Onunla ilk görüşmemizde ilaç tedavisi uygulamayı zaten düşünüyordum ama kardeşim sen gittikten sonra durumu daha kötüye gitti ve daha ağır bir tedavi dönemi geçirdi. Yaklaşık altı ay odasından hiç çıkmadı kullandığı ilaçlar ağırdı ve onu uyutuyordu. Gitmenin üzerinden bir yıl geçtiğin de artık bizimle iletişim kuruyordu. İyileşmeye başlamıştı.

Sonrasında Özgür devam etti.

- Bu dönemler de yanından hiç ayrılmadık. Mutlaka birimiz yanında kalıyorduk. Tekrar aramıza dönmesi için elimizden geleni yaptık. Hatta benim asistanım oldu. İlk yardım uygulamasıyla ilgili beraber çalıştık.

- Bende kendini koruması için ona ders vermeye başladım sabah ki çalışmada bunun içindi.

Volkan duyduklarını hazmetmeye çalışıyordu. Hepsi Hazan için uğraşmış onun bozduğunu tekrar yapmaya çalışmıştı. Onun yapamadığını onlar yapmışlardı. Hepsi Volkandan bir tepki beklediler ama bunun yerine Volkan yerinden kalkıp eve girdi. Yukarı odasına çıktı ve kendini yatağına bıraktı. Gözlerini tavana dikti Hazan'ın orda olduğunu biliyordu. Bütün gece o şekilde Hazan'ın sesini düşündü söylediği şarkıyı hayallerinde tekrar tekrar çaldı. Artık Hazan'ın yanında o vardı. Her şeyiyle o ilgilenecekti. Verdiği kararın buruk mutluluğuyla sabaha karşı gözleri kapandı.