SONBAHAR ( Hazan'ım)

Bölüm 24

Savaş zorla gözlerini araladığında gözüne çarpan beyaz ışıktan rahatsız olup tekrar kapadı. Başı çok ağrıyordu sanki biri kafasına ok batırıyor gibiydi. Bir süre daha gözlerini kapalı tuttu ve tekrar açmaya çalıştı. Biraz çabadan sonra gözleri ışığa alıştı ve yanında oturan abisini gördü. Elinde dergi oturuyordu ama ne kadar gergin olduğunu onu tanıyan birisi anlayabilirdi. Kısık sesle abisine seslendi.

- Abi.

Volkan kafa dağıtmak için aldığı dergiden kafasını kaldırdı. Ne kadar rahatladığı yüzünden okunuyordu. Hemen yerinden kalkıp Savaş'ın yanına gitti.

- Savaş

Savaş alaycı bir sırıtışla abisine baktı.

- Abi sesinde endişe mi seziyorum? Korktun mu bebeğim sen?

Volkan da aynı Savaş gibi gülümsedi.

- Zevzeklik yaptığına göre iyisin.

Savaş abisinden destek alıp yattığı yerde biraz doğruldu.

- İyiyim abi merak etme uzun bir süre seni rahat bırakmaya niyetim yok.

Volkan kafasını eğip şakaklarını ovarken gülümsüyordu.

Savaş etrafına bakarken solunda yatan Hazan'ı fark etti. Hazan'ı öyle yatarken görünce endişeyle ne yapacağını bilemedi ve ani bir hareketle yataktan kalktı ama başı dönüyordu ve sendeledi. Volkan hemen Savaş'ı tuttu ve yatağa tekrar oturttu.

- Otur oturduğun yerde bu sefer de dinlemezsen beni sikerim belanı.

- Ama abi Hazan?

Volkan kafasını kaldırıp uyuyan Hazan'a baktı bir süre sonra tekrar Savaş'a döndü.

- Sakinleştirici verdiler. Seni baygın görünce çok ağladı, yanından ayrılmadı, bir türlü sakinleşmedi.

Sonra gülümsedi...

- Uyandığında elinden çekeceğin var.

Savaş da gülümsemeye başladı. Sonra aklına gelenle gülümsemesi yarım kaldı. Sıla'nın yanına gidiyordu en son onun sesini duymuştu tekrar gülümsedi.

- Savaş dedi bana.

Volkan kardeşinin fısıltısıyla söylediğini anlamadı.

- Ne dedin?

Savaş abisine döndü.

- Yok bir şey.. Sıla nerede?

Volkan tek kaşını kaldırıp baktı.

- Neden sordun?

- Hiiç.. En son onun sesini duyduğumu hatırlıyorum!

Volkan bir süre daha aynı şekilde baktıktan sonra konuştu.

- Hemşireleri o çağırmış. Özgür'e haber geldi hemen aşağıya indiğimizde yanındaydı. Özgür MR sonuçlarına bakıp ciddi bir şeyinin olmadığını söyleyene kadar da gitmedi.

Volkan konuşurken Savaş bilmeden yavaş yavaş sırıtmaya başlamıştı son anda kendini toparlayarak dikkatini abisine verdi.

- Yaa.. Öyle mi? Neden gitmedi acaba?

Volkan kardeşini tanıyordu ve ne olduğunu elbette anlamıştı. Gözlerini kısarak baktı kardeşine.

- Savaaaşşş..

- Abi...

- Bak..!

Volkan sözünün devamını getiremeden kapı hızla açıldı ve içeri Kuzey girdi. Gözleri bir süre odayı aradı ve Hazan'ı gördüğün de hemen yanına gitti. Peşinden Aşkın ve Özgür girdi.