SONBAHAR ( Hazan'ım)

Bölüm 12

Volkan Amerika'ya geleli neredeyse bir sene olacaktı. Geldiği gün onu Jack karşılamış şaşkınlığı yüzünden okunuyordu. Şaşırmakta haklıydı Volkan habersiz gelmez plansız iş yapmazdı zaten bir sıkıntıda yoktu kısacası gelmesinin bir nedeni yoktu Jack'e göre tabi. Volkan'a göre evden uzaklaşmak için yeterince sebebi vardı. Geldiğinden beri yaptığı gibi yine evinde dosyalara gömülmüş kafasını Hazandan uzaklaştırmaya çalışıyordu. Aslında tek yaptığı da buydu. Çalışmak. Çünkü kafasını bir anlık boşaltsa gözü bir yerlere dalsa hemen Hazan beliriveriyordu. Şuanda olduğu gibi. Volkan artık kağıtları incelemekten yorulmuş gözlerini dinlendirmek için kafasını geri attı ve koltuğuna yaslandı. Gözleri açık tavanı izlemeye başladı sonrası Volkan için bilindikti zaten. Hazan geldi gözlerinin önüne zaten biraz geç kaldı şaşardı Volkan. Ona sevgiyle bakan yeşil gözler tekrardan öpmek için her şeyini verebileceği kırmızı dudaklar ona gülümsüyordu.Yutkundu gözlerini kapattı kızdı kendisine içinden kendi kendini uyardı. Yalandı bunlar onun hayal gücüydü Hazan hiçbir zaman öyle bakmazdı ona ve bir daha ne olursa olsun onu öpemezdi. Gözlerini açtı tavana bakmaya devam etti bu sefer Hazan'ı öptüğü akşam ki görüntüsü geldi. İşte gerçek buydu. Hazan ağlamıştı o gece onu öpmek istememişti Volkan zorlamıştı gerçek buydu. Volkan'ın bir yanı onu istiyor diğer yanı ise buna karşı çıkıyordu. Sevemezdi kaybederdi ve bu canını daha çok yakardı. Hazan da onu sevemezdi kaldıramazdı böyle bir şeyi sonuçta ikisininde canı yanardı. Böyle olmasındansa Volkan sadece kendi canının yanmasını tercih ederdi emindi şuan Hazan Savaş'ın yanında mutlu ve iyileşiyordu. Volkan kendi içinde yaşadığı savaşı sürdürürken kapı çaldı Volkan yerinden kalktı bir iki saniye gözlerini kapattı kendine gelmeliydi sonra aşağıya inip kapıya yöneldi. Kapıyı açtığında karşısında Jack vardı.

- Hemen üzerini değiş dışarı çıkıyoruz.

- Jack gerçekten hiç keyfim yok

Jack geldiği gün Volkan'ın bir sorununun olduğunu anlamıştı ama Volkandan bununla ilgili tek kelime öğrenememiş sonunda Savaş'ı arayıp konuşmuştu. Durumu öğrendiğinde çok şaşırmış olsa da arkadaşının halini görünce gerçekten canı sıkılmıştı. Bu güne kadar Volkan'ı fazla sıkıştırmamış arada bi dışarı çıkarmak için zorlamıştı ama sadece kafası dağıtması içindi. Kendi kendine çözülsün diye beklerken neredeyse bir yıl geçmişti ve arkadaşını hiç bu kadar berbat halde görmemişti. Artık Volkan'ın anlatması gerekiyordu çünkü bu böyle olmayacaktı.

- Hadi ama adamım senin geldiğin günden beri keyfin yok zaten

Volkan arkadaşını başından atamayacağını biliyordu zaten geldiğinden beri bunu başaramamıştı. Aslında dışarı çıkıp bir kaç kadeh bir şeyler içmek iyi gelebilirdi yine yaptığını yapıp bu yalanı kendine tekrarladı ve üzerini değiştirmek için yukarı çıktı. İyi gelmeyecekti hiçbir şey iyi gelmeyecekti. Üzerini değiştirip aşağıya indi. Jack şoför koltuğunda bekliyordu Volkan da yanındaki yerini aldı. Çok geçmeden bir kulübün önünde durdular. Jack anahtarı valeye verdi kapıdaki korumalar başlarıyla selam verip kapıyı açtılar. Müziğin yüksek ritmi daha içeri girer girmez kulaklarına dolmaya başlamıştı. Karanlık ortam orta da dans eden insanlar. Volkan ve Jack daha içeri adım atar atmaz içerdeki kadınların dikkatlerini çekmiş ve bakışlarına yakalanmışlardı. Kendini müziğe kaptıranlar mekanın her yanında mahremiyetten uzak bir şekilde dans ediyorlardı. Volkan ve Jack dans eden kalabalığın ortasından bar bölümüne geçtiler. Yerlerine oturup barmene içkilerini söylediler. Zaman geçiyor içkileri sürekli yenileniyor Volkan tek kelime etmiyordu. Jack artık konuşmaya başlamaları gerektiğini düşündü.

- Geleli neredeyse bir yıl oldu dostum ve sen hala gelmenin sebebini anlatmadın.

- Özel bir sebebinin olmadığını iş için geldiğimi belirttiğimi hatırlıyorum.