Three Kinds of Love (COMPLETED)

KABANATA 5

"The number you have dialed is either unattended or out of coverage area, please try your call later."

"The number you have dialed is either unattended or out of coverage area, please try your call later."

"Aki, are you okay?" Yummy tapped my shoulder.

"Yes," I simply answered.

Actually I am waiting for Sayoko. Sabay kasi kaming umuuwi pero ngayon lang siya na-late ng ganito. Dati rati pagkalabas ko ng classroom naghihintay na siya. Nag-aalala tuloy ako.

"Are you sure?" tanong ulit ni Yummy.

"Yes of course," I fake a smile.

"I have to go, bye girl!" paalam niya.

"Bye!" I waved a hand.

Umupo muna ako.

10 minutes...

20 minutes...

30 minutes...

Isang oras na akong maghihintay wala parin siya so I tried to call him again.

"The number you have dialed is either unattended or out of coverage area, please try your call later."

"The number you have dialed is either unattended or out of coverage area, please try your call later."

Last na 'to.

"The number you have dialed is either unattended or out of coverage area, please try your call later."

Wala talaga so I decided na pumunta nalang sa Engineerings' Building, hindi naman kalayuan.

Nang medyo malapit na ako sa building nila ay narinig ko ang boses ni Sayoko at ang tawanan ng mga lalaki.

"Una na 'ko. Susunduin ko pa si Aki," narinig kong paalam niya.

Sabay sabay ulit silang nagtawanan.

"Admit it Bro! You're just using her," sagot ng isang boses lalaki. At alam kong ako ang tinutukoy niya.

Hindi ako agad nagreact, hinintay ko ang sasabihin ni Sayoko. Pero parang sasabog ang dibdib ko sa sagot niya. Masokista nga talaga ako.

"Oo na!" too loud for me to hear. Too loud for my heart to recognize that it was Sayoko's voice.

I ran as fast as I could. Takbo lang ako ng takbo hanggang makarating ako sa school park. Umupo ako sa ilalim ng puno at sumandal doon.

Mariin kong ipinikit ang mga mata ko.

"Gago ka!" I shouted.

Nagulat nalang ako nang may biglang sumagot, "Inaano ba kita?"

Para akong binuhusan ng kumukulong tubig. Agad akong tumayo. "Sorry, it's not you. Akala ko kasi walang tao. Sorry talaga, lilipat nalang ako," I apologized at akmang maglalakad na palayo.

But then he called my name, "Aki!" so I looked back.

"Josh?"

He smiled at me. Tumayo siya at naglakad palapit sa akin.

"I know it's you. Hindi ko tatanungin kung OK ka, obvious namang hindi. At alam kong ide-deny mo lang kapag nagtanong pa ako," parang nang-aasar na sabi nito.

"Diba?" sabay kurot niya sa pisngi ko. Ako nakatayo lang, nakatitig sakanya. Hinihintay ko kung ano pang sasabihin niya.

"Aki, you can lean on me. You can cry on my shoulders. I won't judge you. Promise, makikinig lang ako," he added.