The wolf next to me

Hoofdstuk 4

We lopen de voordeur uit en na een paar meter staan we al voor de deur bij de familie Boston. Waar ben ik in hemelsnaam in beland, ik sta nu alweer voor de deur van Alec. De deur gaat open, de ouders van Alec staan in de deur opening. Ze laten ons binnen en we gaan aan tafel zitten, de geur van overheerlijke spaghetti komt mijn neusgaten in. Alec is nog nergens te bekennen. "Alec, kom eens naar beneden!" roept de moeder van Alec. Ik hoor het bonken op de trap, en daar komt hij uit de hal lopen. Er is nergens anders plaats dus hij komt langs mij zitten. "Hey." zegt hij. "Hoi." zeg ik terug. Ik krijg kriebels in mijn buik. We beginnen met eten, het was heerlijk maar ik kon mijn gedachten er gewoon niet bij houden. Geen een meisje zou dat kunnen, ik zit langs f*cking Alec! "En Alec heb je al nieuwe vrienden kunnen maken op school?" vraagt mijn vader. "Ja hoor, met Luke, James, Bram en Joost." zegt Alec "Mooi zo." zegt mijn vader. We waren klaar met eten, en Alec vroeg me of ik mee naar zijn kamer wilde komen. Ik was echt verbaast waarom zou hij dat willen, maar ik stemde in en ik ging met hem naar boven.

P.O.V. Alec
Ik vroeg haar of ze mee wou komen naar mijn kamer, ze keek verbaast. Was dit wel zo'n goed idee dacht ik bij mezelf. Ze ging zitten op mijn bed en ik kwam naast haar zitten. Ik nam een diepe hap adem, en ik zetten mijn lippen op die van haar. Haar ogen werden groot, maar ze liet het toe.

P.O.V. Lexi
Ik schrok, gewoon uit het niets zette hij zijn lippen op die van mij. Ik liet het toe, maar in mijn hoofd spookte verschillende gedachte rond, was dit omdat hij mij leuk vond, of gewoon omdat hij er zin in had, was dit een one time thing? Hij trok zich terug en hij grijsde naar mij, en hij keek me aan met zijn mooie blauwe ogen. En hij haalde zijn hand door zijn zwarte haar. Meent hij het? Heeft hij gevoelens voor mij? Tuurlijk niet, hij is een badboy
Hij stond op en liep weer naar beneden, ik liep hem achterna, ik was nog steeds helemaal in de war. "Ah, Lexi daar ben je. Het wordt maar is tijd dat we gaan." zegt mijn vader. "Uhm, uh oke." zei ik. Een deel van mij wilde het liefst nog blijven maar een ander deel wilde weg van deze awkwardness.  Ik zei gedag tegen de ouders van Alec en tegen Alec zelf. En even later stonden we weer binnen in ons huis. "Kom eens, Lexi." zei mijn vader, die aan de keukentafel zat. Ik liep naar hem toe en ging naast hem zitten. "Ik wil dat je niet meer omgaat met die Alec." zegt mijn vader."Wat?! Hoezo?" zeg ik. "Hij is vrienden met al die andere jongens, en wat je mij vertelt hebt over die jongens is niet echt positief. Alec heeft geen goede invloed op jou." zegt mijn vader. "Pap, dat kun je toch niet maken, hij is mijn buurjongen." zeg ik tegen hem. Ik loop boos naar mijn kamer. Hij kan mij toch niet zomaar verbieden om geen contact meer te maken met Alec? Het wil toch niks zeggen dat hij vrienden is met die andere badboys, oke misschien wil dat wel iets zeggen. Maar dan nog, hij kan het niet maken.
~*~

De volgende dag tijdens de pauze vertel ik Danielle over wat mijn vader gister zei. Ik had nog even niet verteld dat hij met mij gezoend had, want anders gaat ze sowieso match-maker spelen en daar heb ik nu niet echt behoefte aan. "Hoe ga je vanavond dan naar het feest van Alec?" vraagt Danielle. "Sh*t daar heb ik nog niet over nagedacht." zeg ik terug. "Kom anders gewoon naar mij toe en dan gaan we vanuit mij door naar Alec" stelt Danielle voor. Ik stemde er mee in.

Na het avondeten ging ik naar boven om mijn jurkje te pakken, daarna pakte ik mijn jas en verstopte het jurkje eronder. Mijn vader zou mij echt niet laten gaan als ik dat jurkje al aan had, dan zou hij weten dat ik naar een feest ga. En dan weet hij natuurlijk dat Alec er waarschijnlijk ook zal zijn. Tijdens het avond eten had ik tegen mijn ouders gezegt dat ik naar Danielle zou gaan om een werkstuk af te maken, en dat ik zou blijven slapen. En daar hadden ze geen probleem mee, gelukkig.
"Pap! Ik ben naar Danielle." roep ik naar mijn vader. "Veel plezier!" roept hij terug. Ik loop naar buiten, en ik fiets naar Danielle. Ik bel aan en binnen no-time staat Danielle in de deur opening. "Heyy, daar ben je." zegt ze. "Hey, kan ik me nog even omkleden? Als ik dat thuis had gedaan dan had mijn vader sowieso geweten dat ik op feest ging" zeg ik tegen Danielle. "Ja is goed." zegt ze.

Als ik me omgekleed heb gaan we door naar het feest. We stappen op de fiets en we fietsen naar Alec zijn huis.