The wolf next to me

Hoofdstuk 1

"Mam! Ik ben naar Danielle." Roep ik naar mijn moeder die boven op haar kantoor zit. "Is goed schat, om 5 uur thuis, oke?" Roept ze terug. "Is goed!". Ik pak mijn jas van de kapstok en ik loop naar buiten. Ik stap op mijn fiets en ik fiets in een rap tempo door naar Danielle. Het begint te miezeren dus ik moet opschieten als ik droog aan wil komen.

Ik sta voor de deur en ik bel gelijk aan. Ik wil zo snel mogelijk naar binnen, het is koud buiten.

De deur gaat open, daar staat de broer van Danielle, Brody. Ik zeg gedag tegen Brody, en hij laat me binnen. "Danielle is boven op haar kamer" zegt hij. "Oke, thanks Brody" zeg ik terug. Ik loop naar boven naar de kamer van Danielle, ik klop een keer op haar deur en daarna doe ik de deur open. "Hey Lexi" zegt ze, "Hey" zeg ik terug. "Zijn jullie nieuwe buren al ingetrokken?" Vraagt ze. "Ze zijn vanochtend ingetrokken, we gaan vanavond langs." antwoord ik. "Oke" zegt ze terug. Ik stel voor om een film te kijken op Netflix, en even later zitten we met zijn tweeën op Danielle's bed onder een dekentje te kijken naar een horror film.

Nadat de film is afgelopen is het al vijf uur. "Sh*t, ik moest al thuis zijn" zeg ik. Danielle loopt mee naar de voordeur en zegt gedag. Ik fiets zo snel mogelijk als ik kan naar huis.
Ik loop de woonkamer binnen, en ja hoor daar staan mijn ouders boos voor mij. "Alexis Ray, je zou om 5 uur thuis zijn, we moeten nog eten en we moeten om 6 uur al bij de buren zijn" zegt mijn moeder. "Sorry mam maar ik --" ik kon mijn zin niet afmaken, mijn vader onderbrak mij al. "Ik hoef je smoesjes niet te horen Lexi, kom we gaan aan tafel zitten" zegt hij. Ik ga aan tafel zitten en ik schep wat aardappels op. 

Na het eten hol ik de trap op en ga ik naar mijn kamer, ik moet me nog even omkleden voordat we kennis gaan maken met de nieuwe buren, ik moet natuurlijk wel een goede indruk maken. Ik trek een leuk zwart jurkje aan ik doe wat make-up op en ik loop weer naar beneden, mijn ouders en mijn oudere broer, Collin, zullen vast al staan te wachten. "Eyh sis daar ben je dan eindelijk." zegt Collin. Ik rol met mijn ogen en ik loop door naar de kapstok, ik pak mijn jas en ik loop naar buiten.

We staan met zijn alle voordeur van onze buren, mijn vader belt aan. Als de deur open gaat verstijf ik helemaal. O My God... Er staat een jongen in de deur opening, en laten we zeggen dat hij niet de lelijkste is. Hij is f*cking handsome!
We lopen naar binnen, de woonkamer in. De ouders van de jongen komen nu ook aangelopen, ze geven mijn vader en moeder een hand en stellen zich voor. De jongen steekt zijn hand naar mij uit. Ik schut zijn hand en hij stelt zich voor. " Yo, ik ben Alec, Alec Boston.". " I- ik b- ben Alexis Ray" stotter ik terug. Kan het nog erger dacht ik bij mijzelf, ik begon te blozen.

"Laat Alexis anders even je kamer zien." zegt de moeder van Alec. "Is goed." zegt Alec. "Kom." zegt hij tegen mij en hij loopt de hal in, en daarna loopt hij de trap op. Ik loop hem achterna totdat we in zijn kamer zijn. Zijn kamer is zwart behangt en is redelijk netjes op een paar verhuisdozen na. "Waar ga je voortaan naar school?" vraag ik aan hem. "Westwood High, het HBO, nog 1 jaar school en dan ben ik er vanaf." antwoord hij. "Leuk daar zit ik ook." zeg ik terug.
Het blijft even stil. Ik kijk hem aan, hij heeft oceaan blauwe ogen. Ik zou er zo in kunnen verdrinken. Ik zou wel eeuwen naar hem kunnen blijven kijken. Maar natuurlijk moest mijn vader mij weer roepen om te zeggen dat we gingen. "Ik kom al!" roep ik terug. "Doei Alec". zeg ik. "Bye, zie je op school." zegt hij terug.

Als ik in bed lig moet ik denken aan Alec, niet te geloven dat hij naar de zelfde school gaat als ik...