The wolf next to me

Hoofstuk 6

Mijn vader kijkt streng naar mij, ik krimp in een. "Alec stond hier net aan de deur, hij zocht jou, hij wilde met je praten. Ik heb hem gezegd dat je niet thuis was en ik heb hem weggestuurd. " zegt mijn vader. Ik was verbaast, maar dat liet ik mijn vader niet merken. Hoezo stond Alec hier aan de deur?

"Ik wil dat je niet meer met hem omgaat, begrepen?" zegt mijn vader. Ik knik, en loop langs hem heen. Ik wil zo snel mogelijk weg hier. Ik loop naar mijn kamer en ik ga op mijn bed liggen. Hoezo wilde Alec met me praten? Ik kijk naar hem door mijn raam. Hij zit zo als gewoonlijk weer op zijn mobiel. Een paar minuten blijf ik naar hem staren terwijl ik in mijn gedachten ben verzonken. Tot dat ik zie dat Alec naar mij kijkt. Ik schrik op uit mijn gedachten.

-Ping-
Ik kijk op mijn mobiel.
Alec: Hey, ik wil even met je praten.

Ik kijk hem vragend aan.

Alec: Ik kom er nu aan.

Ik zie hem zijn kamer uitlopen.
Shit, als mijn vader hem weer ziet dan flipt mijn vader hem.

Ik: Alec wacht! Niet aanbellen. Het mag niet van mijn vader.

Alec: Uhm okayy? 

Ik: Mijn vader mag je niet, omdat je een badboy bent. 😬

Hij komt weer terug zijn kamer in en hij loopt naar het raam. Het raam klikt en hij schuift het raam open. Wat doet hij nu? Hij klimt naar buiten en hij gebaar me om mijn raam open te doen. Ik schuif het open en hij klimt soepel bij mij naar binnen. "Je mag hier niet zijn van mijn vader" zeg ik. "Dat weet ik." zegt hij terug. "Maar ik moest je spreken.".
"En waarom dan?" zeg ik stug terug. Hij pakte een verdwaalt plukje van mijn haar en stopte het achter mijn horen en hij zei "Ik wil bij je zijn.". Ik kan hem niet uitstaan, ik ben heus niet vergeten wat hij zei tegen Joost. "Tuurlijk" zeg ik sarcastisch. "Zodat je kunt laten zien dat je elk meisje kunt krijgen." voeg ik er aan toe. Hij kijkt me verwart aan. "Wat bedoel je?" vraagt hij. "Ik heb je wel met Joost horen praten op het feest." zeg ik. Hij verstijft, en hij weet niks te zeggen.

P.O.V. Alec
Shit, waarom heb ik dat nou gezegd. "Het is niet wat je denkt..." zeg ik. "Oh nee? Nou wat is het dan?" zegt ze terug. "Ik.. uh.. --" ik kon mijn zin niet afmaken voordat ze me dwong haar kamer te verlaten. Maar zo makkelijk komt ze niet van mij af. Ik leg mijn hand op haar wang en ik kijk haar in haar ogen.

P.O.V. Lexi
Hij kijkt me aan met zijn blauwe ogen. Ik sla dicht, ik krijg niets meer uit mijn mond. "Ik zal het je uitleggen." zegt hij kalmerend tegen mij. Rustig loopt hij met mij naar mijn bed en we gaan zitten. "Ik vind je leuk, Lexi. Echt waar." zegt hij. "Maar ik denk dat mijn vrienden dat niet zullen waarderen." voegt hij er aan toe. Ik kijk heb niet begrijpend aan. "Wij badboys horen niet te doen aan vaste relaties." zegt hij. ik weet niet wat ik moet zeggen. "Ik.. uhm..." . Ik begin te blozen. Hij geeft me een zacht kusje op mijn wangen en hij klimt weer door het raam naar zijn kamer. Ik kijk hem na en ik begin nog harder te blozen.

~*~
De volgende dag is Alec nergens te bekennen, helaas. Ik kijk teleurgesteld voor me uit terwijl ik verzonken ben in mijn gedachten. "Hallo mevrouw Ray?" Ik schrik op uit mijn gedachten en ik heb nu pas door dat mevr. de Graaf voor mij staat. "Uh.. uhm.. wat?" brabbel ik. "Kun je alsjeblieft, je hoofd bij de les houden?". Ik knik. Ohw wat een ondergang.

Het tweede uur hebben we Duits helaas heb ik dat niet met Danielle, zij heeft Frans en Spaans en ik heb Duits en Frans. Dus tijdens Duits zit ik meestal alleen.
Halverwege de les komt ineens Alec binnen lopen. Meneer de Leeuw kijkt heb streng aan. "En waar ben jij geweest?". "Ik lag lekker in bed." zegt Alec brutaal terug met een grijns op zijn gezicht. En hij loopt naar achter in het klaslokaal en hij komt langs mij zitten. Even later staat Carla weer in ons klaslokaal en ze vraagt of Alec even kan komen.

P.O.V Alec
Ik zucht en ik loop naar de gang. "Waarom was jij zo laat op school Alec?" vraagt Carla. "Omdat ik zin had om nog even te blijven slapen." antwoord ik. Ik zie aan haar dat ze niet weet hoe ze moet reageren, waarschijnlijk had ze dit antwoord niet verwacht. "Nou, kom je vrijdag na het 8ste maar melden, je moet komen corveeën." zegt ze. "Oke." zeg ik terug en ik loop op mijn gemak de klas weer in.