The wolf next to me

Hoofdstuk 16

"Dat durf je niet!" zei Alec tegen Dante met zijn Alpha toon. "Ooh zeker wel" zei Dante terug. Dante plaatste kleine kusjes in mijn hals. Ik probeerde me weg te trekken van hem, maar het lukte niet.

Ik zag de ogen van Alec zwart worden en hij deed een stap naar voren. Maar de andere rogues deden ook een stap naar voren. Alec kon in zijn eentje niets beginnen.

Dante wilde het Alec er nog meer inwrijven en hij ging door met kusjes geven in mijn hals totdat hij bij mijn schouder aankwam. Hij keek Alec even grijnzend aan. Zou hij mij nu gaan markeren?

Ik kneep mijn ogen dicht, bang voor wat zal gaan komen. Maar er gebeurde niets. Ik deed mijn ogen open. Alec was een paar stappen naar voren gelopen en er waren meer weerwolven van onze pack naar buiten gekomen. Dante liet mij los en ging voor mij staan. Heel onze pack veranderde in wolven en ze rende op de rogues af. Alec staat oog in oog met Dante. Alec sprong op Dante zijn rug en beet hem in zijn nek.

P.O.V Alec
Ik bijt hem in zijn nek, Maar hij schud mij van zijn rug af. Ik val op mijn rug en Dante staat hijgend boven mij en hij begint te grijnzen. "Bye bye Alpha." zegt hij tegen mij voordat hij zijn tanden in mijn nek wil zetten. Maar net voordat zijn tanden mijn huid raakt springt een witte wolf tegen hem aan, Lexi.

P.O.V. Lexi
Ik spring tegen hem aan, net voordat hij in Alec zijn nek kan bijten. Hij valt op de grond en ik ga boven hem staan. "Bye Bye Dante" zeg ik met een grijns. Ik bijt hem in zijn nek en ik zie hem dood bloeden. Ik laat mijn wolven huil horen om te laten horen dat wij de strijd hebben gewonnen. Alec kwam naast mij staan en huilde mee, daarna volgde de rest van de pack. De overige rogues die het gevecht hadden overleeft trokken zich terug.

.

.

.

.

.

We lagen in bed. Alec gaf me kleine kusjes, verspreid over heel mijn nek. Totdat hij stopte bij mijn schouder, precies dezelfde plek als waar Dante mij wilde marken. Hij bracht zijn mond naar mijn oor en hij fluisterde "Mag ik?" terwijl hij lichtjes beet op mijn oorlel. "Ja" gromde ik dierlijk. Ik voelde dat Breeze dicht aan het oppervlak zat. Alec bracht zijn mond terug naar mijn schouder. Hij keek me nog even aan en daarna zette hij zijn tanden in de plek tussen mijn schouder en mijn nek. Ik kreunde van de pijn maar ook van het genot. Tintelingen gingen door mijn lichaam. Het was zover, ik was gemarkeerd. Ik was nu écht van hem, en hij van mij.

~*~
De volgende ochtend werd ik wakker in de armen van Alec. Ik keek naar mijn schouder, er zat een zwart litteken, ook bij Alec zat precies hetzelfde litteken op dezelfde plek. Ik streelde zijn teken. En ik zag dat hij zijn ogen opende. "Hey Luna." zei hij met zijn sexy ochtendstem. Hij streelde mijn haar en gaf me een liefdevolle kus. We bleven even zo liggen, Tot dat we Adam ons hoorde roepen."Alpha!". Alec stond op en hij liep naar beneden. Ik volgde hem. Wat zou er aan de hand zijn?

Toen we beneden aankwamen was Adam gestrest aan het ijsberen. "Adam, wat is er?" vraagt Alec aan Adam. Adam hoorde het niet doordat hij gestrest tegen zichzelf aan het mompelen was. "Beta!" roept Alec nu harder. Adam schrikt op. "Ah! daar zijn jullie." zei Adam. "Wat is er?" vraag ik hem. "Ik kreeg net een telefoontje van Alpha Felix, van de Nightshade pack." zegt Adam.

"En?" vroeg Alec aan hem.

"Z-zijn L-luna is ontvoerd" vertelt Adam geschokt.

"Wat?!" zeggen Alec en ik.

"Maar wie is dan de kidnapper? De rogues hebben geen leider meer en ze zijn veel te dom om zoiets zelf te verzinnen." vraagt Alec aan Adam terwijl hij onrustig op en neer loopt.

"Ik weet het niet Alpha.." zegt Adam hopeloos.

kraak..
"Wat was dat?!" vraagt Alec terwijl hij beschermend voor me gaat staan. Ik kijk over zijn schouder mee, bang voor wat komen gaat.