The wolf next to me

Hoofdstuk 3

Ik kom net thuis van school, ik ga meteen naar mijn kamer. Ik heb een hoop huiswerk op gekregen dus ik kan maar beter meteen beginnen. Ik ga aan mijn bureau zitten en ik pak mijn wiskunde boeken erbij totdat mijn oog valt op mijn raam. Ik kijk door het raam, ik heb daar eigenlijk nooit zo'n mooi uitzicht. Je ziet gewoon een steegje  tussen ons huis en dat van mijn buren. Maar door de nieuwe buren is dat uitzicht een stuk mooier geworden. Ik kan zo binnen kijken in de kamer van Alec. Ik zie hem zitten op z'n bed, hij zit op zijn telefoon. "Focus Lexi." zeg ik tegen mezelf. "Hij is een badboy, dat weet je toch." Zegt een stemmetje in mijn hoofd tegen mij. Ik begin weer aan mijn wiskunde opdracht. Maar langzaam dwalen mijn ogen toch weer af naar Alec. Ik staar naar hem, hij zit nog steeds op zijn telefoon.
-Ping-
Ik krijg een Whatsappje binnen. Wie zou dat zijn?

06 23347956 ~Alec
Ik zag je wel kijken hoor😏

"Oh shit." Dacht ik, wat moet ik daar nou weer op antwoorden.
Ik keek hem aan. Hij keek naar mij en hij begon te grijnzen. Ik begon meteen te blozen.
-Ping-
06 23347956 ~Alec
En geniet je van het uitzicht?

Ik begon nog harder te blozen, wat moet ik in hemelsnaam terug zeggen?!
De deur van mijn kamer gaat open, Collin staat in de deur opening.
"Kom je sis? Het eten staat klaar." Zegt hij tegen mij. "Pfew." Ik ben nog nooit zo blij geweest om te gaan eten. Nu ben ik in ieder geval af van die awkward situatie.
-Ping-
06 23347956 ~Alec
Waar ga je heen?
Ik:
Ik moet eten.

Ik stop mijn telefoon weg en ik ga aan tafel zitten. "Lexi, je bent morgen avond toch thuis?" vraagt mijn vader. "Ja, hoezo." zeg ik. "We gaan morgen op visite bij de familie Boston, we eten mee, ze hebben ons uit genodigd." zegt mijn vader. Dat word awkward, maar dat kan ik beter niet zeggen tegen mijn vader, in plaats daarvan zei ik "Oh, leuk.".

Na het eten ging ik weer naar mijn kamer, om wiskunde te maken. Ik hoopte dat Alec niet meer op zijn kamer zou zitten. Ik keek door mijn raam. Gelukkig hij is er niet. Ik begon aan mijn wiskunde huiswerk en na een uurtje was ik klaar.
-Ping-
Ik kreeg weer een appje. "Please laat het niet Alec zijn" dacht ik.
Ik keek op mijn telefoon, het was Alec, maar dit keer in de groupchat van onze klas.

Alec: Hey allemaal, ik hou overmorgen avond een feest bij mij thuis, jullie zijn allemaal welkom vanaf 8 uur.

Ik heb niks om aan te trekken voor morgen.Misschien heeft Danielle zin om morgen na school naar de stad te gaan. Ik belde Danielle op

Danielle: Hey, Lexi!

Ik: Hey!

Danielle: Waarvoor bel je?

Ik: Ik heb niets om aan te doen voor
het feest van Alec, heb je zin om morgen naar de stad te gaan?

Danielle: Tuurlijk, je moet er natuurlijk op je best uitzien voor Alec, hè.
Ik rol met mijn ogen.

Ik: Nee Danielle, dat is niet de reden.

Danielle: Wat is dan de reden?

Ik: de reden is... Uhm... die heb ik eigenlijk niet.

Ik hoor Danielle giechelen aan de andere kant.

Ik: Denk je nou echt dat ik voor hem val? Hij is gewoon zo'n arrogante badboy.

Danielle: Maak dat je zelf maar wijs.

Ik: Maar ga je nu mee of niet?

Danielle: Ja ik ga mee.

Ik: Oke, tot morgen.

Danielle: Doei, tot morgen.
~*~
De volgende dag op school was niet zo speciaal, na school ging ik met Danielle naar de stad. Ik kocht een nieuw wit jurkje met een paar zwarte hakken. Na het shoppen bleef Danielle nog even bij mij thuis. We gingen naar mijn kamer.
Ik pakte mijn bureau stoel en Danielle ging op mijn bed zitten. Ze keek door mijn raam naar buiten. "Eyh, daar zit Alec." zegt ze. "Ja weet ik." zeg ik terug. "Dat is zo gaaf!" zegt ze terug. "Nou, niet echt." zeg ik. "Het is hartstikke awkward." zeg ik. Ik liet haar de appjes zien die Alec me gestuurd had, maar ze was nog niet helemaal overtuigt. 

"En het erge is dat ik vanavond bij Alec thuis ga eten." zeg ik tegen Danielle. 

Danielle krijgt grijns op haar gezicht. "Ahw, wat cute!" zegt ze tegen mij.
Ik rol een keer met mijn ogen.

Mijn vader roept me, "Lexi! Kom je? Dadelijk komen we nog te laat.". Danielle begint weer te grijnzen,"Ik zal jullie etentje maar niet verstoren." zegt ze.
We lopen samen naar beneden, en ik zeg Danielle gedag. Mijn ouders en Collin staan al klaar om te gaan, "Kom, let's go." zegt mijn broer.