Kung sino ang tao'ng nagpapasaya sayo... Pustahan tayo, siya rin ang dahilan ng matinding pagiyak mo. Totoo ba?? Naniniwala ka ba?? Hindi natin masasabi... Ano kaya'ng mangyayari kung sakali'ng ganon nga?? Bibitaw ka ba?? Susuko ka na lang ba?? Pero...
I'm Samantha Pascual. 17 years old, Fourth Year high-school. Hays! After this? I don't know what will happen. I'm from Japan. And of course I'm half Japanese. Uuwi na kasi kami ng Philippines. Aishh! Mami-miss ko yung buhay ko sa Japan... lalo na sa Tokyo.
Grabe talaga?! Bakit mo kasi ginawa yun?! Huhuhuhu! T-T. Di sana nangyayari 'toh. Ang laki mong T*N*A sa buhay ko! Kinamumuhian kita! Subukan mong magpakita sakin... di mo alam kaya kong gawin!
Hindi ko namalayang naisara ko ang mga palad ko dahil sa galit. Hayop ka talaga! Sana namatay ka na lang! Ha! Asa pa ako noh? Masamang damo nga naman hindi basta namamatay!
"Baby? Sam? Are you okay? Tell me baby is there something wrong??"si mommy. May inaabot sakin si mommy na.... panyo?
Pffft! Nangingilid na luha ko hehehhe!
Bakit? Masisisi ba ako na galit ako sa kanya? Asa pa na kaya ko'ng kalimutan lahat yun! Lahat lahat yun! And i will never ever forgive him!
Wala siyang kasing sama! Mas hayop pa siya sa baboy! Walang hiya siya! Paano niya nasikmura na kaya niya yun gawin... sakin?! On his own daughter.
Hmm ok lang. hahhaha tanggap ko na. Nangyari na eh. Wala naman akong magagawa para itama lahat yun!
Siguro nga kasi ako na yung pinakamalas sa buong mundo... bakit ganun? Ang unfair naman ni life! Bakit parang ramdam ko lahat ng mga magagandang bagay ay hindi permanenteng akin? Bakit bigla na lang nawala lahat sakin? Bakit parang inagaw lahat ng meron ako kasi nga lahat yon ay panandalian lang? Bakit parang ipinagdamot sakin lahat?!
But who the hell cares about me. Except mommy and oniisan. [kuya]
But I don't care! Sino ba naman kasing gustong lumapit sakin? Lalo na sa itsura ko?
Iniisip kasi nila na witch ako!;) pero ano magagawa ko. Yan ako eh! Heheheh hindi ko kailangang magpaganda para lang umayos sa paningin nila.
Hahaha! I'm aware that I'm ugly. Matagal ko ng alam yun. hahahah Jusmiyo!
"Ouch!"ako.
"Are you okay baby?"alalang tanong ni mommy.
"Yes mom. Nauntog lang po yung ulo ko sa bintana hehehehe..."
"Uhm baby?Are you excited to see your brother again?"masayang tanong ni mommy.
"Of course mommy. It's been a long time since I've seen him. I really miss him. I miss the way he teased me. Hhahahah"
Speaking of Brian-oniisan. I don't deny that he is handsome, tall, charming. Perfect is exact word for him. I love his way of being protective!
^.^
Mag-la-land na kami. I will never regret how beautiful Philippine is. Bumaba na kami.
Welcome back Sam! I'm here again! It's been a long time since I've been here in Philippines...
Sa di kalayuan nakita ko na si oniisan. Wait? Is he my oniisan? He is more handsome now than before...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
