Split Again

Chapter 21

Split Again by JellOfAllTrades
Chapter 21

"Ano 'to?"

Tiningnan ko yung papel na inilapag ko sa harapan niya.

"Resignation letter ko."

Tinaasan ako ng kilay ni Mam Rina at sumandal sa upuan niya para mas makita ako sa

pagkakatayo ko sa harap ng desk niya. "Mag-reresign ka na?"

"Di ko na kasi kayang magtrabaho para sa isang mang-aagaw na katulad mo."

Natawa si Mam Rina sa sinabi ko. "Wala akong inagaw, Gene. Kinuha ko lang yung matagal nang sa akin."

Gusto ko siyang sabunutan, sapakin, sampalin, sipain at pagmumurahin. Kung pwede lang ay buksan ko ang isang bintana sa likuran niya at ihulog siya doon. Pero hindi ako ganoong klaseng tao. Hindi ko ibababa ang level ko para sa kanya.

Kung gusto niya si Raegan, well, magsama sila. Pagod na akong intindihin si Raegan at ang malisyoso niyang split personality.

"Effective immediately?" Basa ni Mam Rina sa resignation letter ko. "Gene, I can let you go if that's what you really want. Pero kailangan ka pa namin hangga't hindi kami nakakahanap ng ipapalit sa'yo."

May ipinalit naman na si Raegan sa akin.

Focus, Gene. Tigilan mo na muna ang pag-alala kay Raegan.

"Pwede namang gawin ni Jordan yung trabaho ko habang hindi pa kayo nakakahanap ng kapalit ko. Kinausap ko na siya. Willing naman siya eh. Kung madaming trabaho pwede sila mag-share ni Rhian."

"But I want you to hire and train the person na ipapalit sayo."

Napapikit ako. Alam ko kung anong ginagawa niya. Gusto niyang ipa-mukha sa akin na masaya siya kaya hindi niya ako basta bastang paaalisin dito.

"Okay."

"Okay?"

"I'll stay. Pero one week training lang ibibigay ko sa papalit sa akin. After that, aalis na ako."

Napangiti si Mam Rina. "That's great to hear. Sige na, arrange mo na yung kailangan for hiring."

Lumabas ako ng office niya at agad na dumiretso sa CR. Nagtago ako sa cubicle at doon hinayaang tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigilang lumabas.

Ang hirap. Ang hirap harapin ang babaeng ipinagpalit sa akin ni Raegan. O ni Oli. O ni Roli.

Kainis. Hindi naman importante kung sino ang katauhan niya noong mga oras na iyon. Si Oli o Roli ay si Raegan pa rin. Maaaring magkaiba sila ng personality pero iisang tao pa rin sila.

Kaya ko 'to. Maaaring naagaw nga ni Katarina si Raegan sa akin. Pero hindi ko ipapakita sa kanya na talo na ako. Si Raegan lang yun. May rason kung bakit Sky ang tawagan namin. At yun ay dahil hindi namin gustong maging mundo ang isa't isa. Kaya kong mabuhay na wala siya. Nabuhay naman ako ng nineteen years na hindi siya kilala. Kakayanin kong magpatuloy sa buhay ko na wala na siya.

Kaya ko to!

Pinunasan ko na ang mga luha ko at lumabas ng cubicle. Humarap ako ng salamin at ngumiti sa sarili ko.

Masakit, oo. Pero wala naman atang hindi nakaramdam ng sakit pag nagmahal. Saka sa una lang to. Makaka-move on din ako kay Raegan.

Huminga akong malalim at bumalik na sa trabaho ko.

Tahimik naman ang umaga ko kaso pagdating ng lunch break, dumaan sa tapat ng desk ko si Mam Rina na may kausap sa cellphone niya.

"Okay, Roli." Malakas niyang sabi, tila gustong iparinig sa akin yung usapan nila. "I'll see you later. I love you."